محققانی که در حال مطالعه نمونه‌های خاک ماه از ماموریت چانگ‌ای ۵ چین هستند، بر این باورند که احتمالا یک مخزن آب در ماه وجود داشته باشد.

این شواهد از دانه‌های شیشه جمع‌آوری‌شده توسط فرودگر چانگ‌ای ۵ به دست آمده که در دسامبر ۲۰۲۰ به ماه رسید و نمونه‌های ماه را در همان ماه به زمین فرستاد. یافته‌های این تیم امروز در Nature Geoscience منتشر شده است.

پیش از این نیز آب در ماه مشاهده شده بود. قرن‌ها پیش تصور می‌شد که لکه‌های تیره بزرگ روی سطح ماه دریا‌هایی در سطح هستند، نامگذاری که تا به امروز باقی مانده است. اگرچه معلوم شد که این ویژگی‌ها دشت‌های بازالتی هستند، اما از آن زمان شواهدی از آب در دانه‌های شیشه‌ای ریز در خاک ماه کشف شده و مواد معدنی هیدراته در سطح ماه توسط ماموریت کاسینی مشاهده شده است.

در دو مقاله منتشر شده در سال ۲۰۲۰، دانشمندان ناسا دریافتند مولکول‌های آب روی سطح نور خورشید، روی سطح ماه می‌نشینند و یخ آب می‌تواند در فرورفتگی‌های سایه‌دار ماه کمین کند.

بر اساس انتشار آکادمی علوم چین، آب روی سطح ماه در فضا از دست می‌رود که نشان می‌دهد باید یک لایه یا مخزن هیدراته وجود داشته باشد که ذخایر ماه را دوباره پر کند. اما منبع این اظهار نظر همچنان یک راز باقی مانده است.

در مقاله جدید، تیمی از محققان بر این باورند که دانه‌های شیشه‌ای در خاک ماه که بر اثر برخورد سیارک‌ها تشکیل شده‌اند، باعث تولید آب ناشی از باد خورشیدی می‌شوند. آب موجود در دانه‌های شیشه‌ای در سراسر سطح ماه پخش می‌شود.

هو سن، دانشمند سیاره‌شناسی در آکادمی چین می‌گوید: «این یافته‌ها نشان می‌دهد شیشه‌های ضربه‌ای روی سطح ماه و دیگر اجرام بدون هوا در منظومه شمسی می‌توانند آب حاصل از باد خورشیدی را ذخیره کرده و آن را در فضا رها کنند».

آب مشتق شده از باد خورشیدی شبیه یک مفهوم علمی تخیلی به نظر می‌رسد، اما در شبیه سازی‌های سال ۲۰۱۹، یک تیم ناسا نشان داد که چگونه باد خورشیدی (جریانی از ذرات باردار از خورشید) می‌تواند با الکترون‌های روی ماه تعامل داشته باشد و خاک را با اتم‌های هیدروژن غنی کند، سپس هیدروژن می‌تواند به اکسیژن موجود در سنگ قمری چسبیده و H۲O خوب قدیمی تولید کند.

ویلیام ام. فارل، فیزیکدان پلاسما در مرکز پرواز‌های فضایی گودارد ناسا، در بیانیه ناسا درباره شبیه سازی‌ها گفت: ما آب را به عنوان این ترکیب خاص و جادویی تصور می‌کنیم، اما شگفت‌انگیز اینجاست: هر سنگی پتانسیل تولید آب را دارد، به‌ویژه پس از تابش باد خورشیدی.

منبع: gizmodo