سال ۱۴۰۱ برای دوچرخه سواری ایران، سال مثبتی  بود. به هر حال پس از یک سال و نیم، فدراسیون از اداره شدن با سرپرست نجات پیدا کرد و رسول هاشم کندی به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد.  

این رشته ورزشی  در مسابقات آسیایی هم حرف‌هایی برای گفتن داشت. درست است که مشکلات ورزشکاران پیش از مسابقات، امید مدال آوردن را از دل همه ما زدوده بود، اما دوچرخه سواران ما نشان دادند که از مشکلاتشان بزرگترند!

یکی از افتخارآفرینان سالی که گذشت، جوانی به نام آیدین علیاری بود. این بازیکن ۲۳ ساله، موفق شد در مسابقات آسیایی، مقام سوم را کسب کند و در رنکینگ دوچرخه سواری ایران، نفر اول شود.  

به بهانه سال جدید گفتگویی با آیدین علیاری داشتیم که از نظر خواهیم گذراند.  

۱۴۰۱ برای شما چگونه گذشت؟  

خوشبختانه سال ۱۴۰۱ از فروردین ماه سال خوبی بود. خود من در مسابقات قهرمانی آسیا مقام سوم را کسب کردم و رفته رفته هم بهتر شد. در روز‌های آخر سال هم موفق شدم نفر اول رنکینگ دوچرخه سواری ایران شوم.

بهترین خاطره شما از سالی که گذشت چیست؟  

بهترین خاطره را می‌توان به مسابقات قهرمانی آسیا اشاره کرد. چون با توجه به مشکلاتی که به وجود آمده بود و دوچرخه‌ها یک روز قبل از مسابقه به دستمان رسید، اصلا انتظار مدال آوردن نداشتم. اما خداراشکر همه دست پر برگشتیم.

بدترین خاطره تان چیست؟

خوشبختانه در سال ۱۴۰۱ خاطره بد ورزشی نداشتم. فقط چند آسیب دیدگی جزیی بود، اما طوری نبود که باعث شود مسابقه‌ای را از دست دهم.

چه شد که وارد این رشته ورزشی شدید؟  

پدر من یکی از قهرمانان دوچرخه سواری آسیا بود و اکنون هم مربی و داور رسمی فدراسیون است. در کودکی می دیدم که پدرم تیم اعزام می‌کرد و این مسئله باعث شد که من همیشه در کنار دوچرخه سواران باشم. استعداد خوبی هم در این رشته دارم.

برنامه شما برای سال ۱۴۰۲ چیست؟  

خرداد ماه ۱۴۰۲ مسابقات قهرمانی آسیا را در پیش رو داریم. سه ماه بعد از آن هم بازی‌های آسیایی انجام خواهد شد. اگر من اعزام شوم اولین بار است که به این مسابقات می‌روم. در این بین نیز چند مسابقه تک مرحله‌ای برای آمادگی بیشتر انجام خواهد شد. تمرکز من بیشتر روی مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی است.

دوچرخه سواری کشورمان چه چیزی کم دارد؟  

خوشبختانه در سال ۱۴۰۱ انتخابات فدراسیون انجام شد و از بلاتکلیفی درآمد. اکنون تنها مشکل ما مالی است. لوازم و تجهیزاتی که ما استفاده می‌کنیم ده سال عقب‌تر از تجهیزاتی است که بقیه تیم‌های آسیایی استفاده می‌کنند. رشته ما تجهیزات محور است. داشتن یک اسپانسر خوب و تامین مالی ورزشکاران میتواند بازهم دوچرخه سواری را به روز‌هایی که در آسیا حرف اول را می‌زد برگرداند.