سال گذشته رسانه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان و دنباله‌رو‌های داخلی تمام تلاش خود را در یک جنگ شناختی تمام عیار به کار گرفتند. از افزایش تحریم‌ها سیاسی و فشار اقتصادی، دخالت‌های کشور‌های غربی گرفته تا گردهمایی و شو‌های اپوزیسیون‌های هفت خط و به کارگیری سلبریتی‌های وطن‌فروش و همکاری شبکه‌های اجتماعی و تشویق به حمله به ماموران و آسیب به اموال عمومی.

افزایش فشار‌ها به مردم ایران توسط شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان سربازان آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی در سال گذشته به حدی بود که حتی اجازه شادی گل از بازیکنان فوتبال، اجرای کنسرت را از خوانندگان، ایفای نقش از بازیگران طنز و استقبال از مسئولان و در یک جمله زندگی عادی و معمولی را از مردم گرفتند. این افراد حضور بازیکنان تیم ملی در جام جهانی فوتبال، حضور کشتی گیران در رقابت‌های جهانی و حضور بازیگران در جشنواره فیلم فجر را هم بر نتابیدند و به آن حمله کردند.

این جریان مدعی آزادی بیان و احترام به عقاید مختلف، بار‌ها با حمله به افراد داخل کشور کاری کردند که مردم به دلیل اقدامات روزمره خود نیز از آن‌ها عذرخواهی کنند و از کارهایشان پشیمان باشند.

البته این تظاهر به ناراحت و غمگین بودن و تجویز آن برای مردم ایران بود وگرنه این جریان افراد و جریان وابسته به آن در باطن هم زندگی عادی خودشان را داشتند و هم از شادی خود کم نکردند. مصداق این اتفاقات احسان کرمی مجری فراری اس که در زمان ریزش متروپل معتقد بود نباید حتی نماهنگ سلام فرمانده را خواند، چون مردم ناراحتند، اما همان زمان عکس و فیلم او برزو ارجمند در عروسی ساسی مانکن منتشر شد و وی را رسوا کرد.

حمید فرخ نژاد هم که به خارج از کشور هم که ادای همدردی با می‌آورد زمانی از ایران فرار کرد که پول ایفای نقشش در نقش یک مامور امنیتی را دریافت کرد و سپس به خارج رفت و از آن جا خواستار مبارزه مردم داخل ایران شد! یا وقتی که هیچ فیلمی در جشنواره فجر امسال نداشت گفت که این جشنواره را تحریم می‌کند.

البته مردم جایگاه خودشان را از نگاه این سلبریتی خوب به یاد دارند، زمانی که چندسال پیش در زمان بالارفتن دلار گفته بود: «می‌خواهم ۸۰ میلیون ایرانی نباشند اگر خم به چشم فرزندم بیاید!». مردم تا پیش از این فکر می‌کردند که نظرات وی به دلیل همدردی با آن‌ها است، اما بعد متوجه شدند پست‌های انتقادی او به دلیل تامین مخارج فرزندش در خارج از کشور بوده است.

حالا پس از چندماه القای ناامیدی و یاس آفرینی، این شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان شروع به انتشار فیلم‌های از رقص‌های خیابانی کردند و نشان دادند که نمی‌توانند بیشتر از چند ماه حالت ناراحتی به خود بگیرند. جالب اینجاست که برای توجیه این رقاصی، رقص دختران اکباتان را بهانه کرده اند.

از سوی دیگر ولع این رسانه‌ها در انتشار این کلیپ‌های رقص به گونه‌ای است که فراموش کرده اند این شبکه ها، خبری هستند و نه شوی رقص.

همچنین مرور سطحی پیج‌های شبکه‌های اجتماعی این رسانه‌ها هم به وضوح نشان می‌دهد که هدف اصلی این جریان «حجاب» نیست و آن‌ها به دنبال ترویج فساد و اباحه گری در سطح جامعه هستند.

منبع : فارس