به گفته محققان، فردی با کیفیت خواب ضعیف و داشتن استعداد ژنتیکی ابتلاء به آسم ممکن است با احتمال دو برابری تشخیص این بیماری تنفسی روبرو باشد. اما گزارشی که بر اساس شرکت کنندگان بریتانیایی منتشر شده، نشان می‌دهد که یک الگوی خواب سالم با خطر کمتر ابتلاء به بیماری آسم مرتبط است.

«فوژانگ ژو»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه شاندونگ چین، می‌گوید: «مطالعات قبلی نشان داده‌اند که اختلالات خواب، مانند مدت زمان نامطلوب خواب و بی‌خوابی، با التهاب مزمن مرتبط است».

وی در ادامه افزود: «از لحاظ تئوری، پاسخ ایمنی به التهاب می‌تواند سیتوکین‌های پیش‌التهابی ایجاد کند که منجر التهاب راه‌های هوایی می‌شود و خطر ابتلاء به آسم را بیشتر افزایش می‌دهد».

این مطالعه نشان می‌دهد که درمان اختلالات خواب در مراحل اولیه ممکن است خطرات را بدون توجه به استعداد ژنتیکی کاهش دهد.

افراد مبتلا به بیماری آسم اغلب خواب کوتاه و بی خوابی را گزارش می‌کنند.

برای این مطالعه، محققان از داده‌های Biobank بریتانیا در مورد بیش از ۴۵۵۰۰۰ بزرگسال که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ ثبت نام کرده بودند، استفاده کردند.

از شرکت‌کنندگان در مورد الگو‌های خوابشان، بر اساس این که آیا آن‌ها شب بیدار یا سحرخیز هستند، مدت زمان خواب، بی‌خوابی، خروپف و خواب‌آلودگی بیش از حد در روز، سوال شد.

بر اساس الگوی خواب سالم، فرد هر شب هفت تا نه ساعت می‌خوابد، به‌ندرت دچار بی‌خوابی، خروپف و خواب‌آلودگی مکرر در طول روز می‌شود یا اصلاً چنین مشکلاتی ندارد.

بیش از ۷۳۰۰۰ نفر معیار‌های یک الگوی خواب سالم را داشتند. بیش از ۲۸۴۰۰۰ نفر الگوی خواب متوسط و بیش از ۹۷۰۰۰ الگوی خواب ضعیف داشتند.

یک امتیاز خطر ژنتیکی آسم برای هر یک از افراد در این مطالعه با توجه به تعداد گونه‌های ژنتیکی مرتبط با آسم در ژنوم آن‌ها تعیین شد.

محققان سلامت تنفسی شرکت کنندگان را تا تاریخ تشخیص آسم، مرگ یا تا پایان مارس ۲۰۱۷، هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد، پیگیری کردند.

در کمتر از ۹ سال، بیش از ۱۷۰۰۰ نفر به آسم مبتلا شدند. آن‌ها عمدتاً دارای عوامل خطر بالقوه تأثیرگذار از جمله احتمال بیشتر صفات خواب ناسالم، نسبت به افراد بدون این بیماری بودند.

این مطالعه نشان داد که در مقایسه با افرادی که در معرض خطر ژنتیکی پایینی قرار دارند، احتمال ابتلاء به آسم در افرادی که بالاترین خطر را دارند ۴۷ درصد بیشتر است. کسانی که الگوی خواب ضعیفی داشتند ۵۵ درصد بیشتر با این احتمال روبرو بودند.

احتمال ابتلاء به آسم در افرادی که دارای خطر ژنتیکی و الگو‌های خواب نامناسب بودند، ۱۲۲ درصد بیشتر از افرادی بود که هم الگوی خواب سالم و هم خطر ژنتیکی پایینی داشتند.