پیروزی پرگل استقلال مقابل هوادار باعث به وجود آمدن حرف و حدیثهای زیادی در فضای هواداری فوتبال شد، به طوریکه هواداران پرسپولیس و استقلال بر سر نتیجه و تعداد گلهای این بازی، باز هم به جدال لفظی پرداختند، اما در این بین موضوع اصلی که به وجود آمد، ورود یکی از بازیکنان اسبق پرسپولیس به این مسئله بود.
سپهر حیدری، بازیکن اسبق پرسپولیس که چند سالی در این تیم بازی کرده، در یک استوری اینستاگرامی به صورت علنی به این موضوع اشاره کرد که تیم هوادار به عمد مقابل استقلال با چنین نتیجهای شکست خورد و حتی از کمیته اخلاق هم خواسته بود تا به این پرونده ورود کند! این مسئله باعث شد تا امید سینگ بازیکن تیم هوادار به این اتهام عجیب سپهر حیدری واکنش نشان دهد و انتقادات تندی را علیه حیدری مطرح کند.
سینگ با ابراز تاسف برای حیدری به او کنایه زد و گفت چطور با صراحت اعلام میکند که این نتیجه مشکوک بوده و در حالی که خود او فوتبال بازی کرده و در دوران فوتبالش اشتباهاتی هم داشته است. بازیکن تیم هوادار با اشاره به شرافتی که در این مجموعه وجود دارد، نوشت که این بازیکنان آبروی خود را ذره ذره جمع کردهاند، اما پیشکسوت پرسپولیس پا روی انسانیت گذاشته و آنها را به اشتباه قضاوت کرده است.
فارغ از اتفاقات اخیر موضوعی که وجود دارد ادبیاتی است که سپهر حیدری در چند وقت اخیر برای به دست آوردن محبوبیت بین هواداران بهکار میگیرد. او در سالهای اخیر قصد داشته با طی کردن این راه که در فضای مجازی کُری بخواند و یا خود را سخنگوی پرسپولیس بداند، بارها به تیمها، مربیان و بازیکنان حمله کرده تا با این کار بتواند مقبولیتی برای خود در جامعه فوتبال و هواداران پرسپولیس به دست بیاورد. فارغ از اینکه انجام چنین اظهارات عجیب و زدن تهمت، جایی در ادبیات فوتبال سالم ندارد، باید از این بازیکن سابق فوتبال پرسید رسیدن به محبوبیت به چه قیمتی؟ آیا با ریختن آبروی دیگران و زدن تهمتهای پوشالی میتوان کسب محبوبیت کرد؟
سپهر حیدری آیا یادش رفته که در تیمهای ذوب آهن و یا همین پرسپولیس بارها باختهای متوالی را تجربه کرده و شکستهای سنگین در کارنامه فوتبالیاش وجود دارد؟ آیا این درست است که به خاطر هر نتیجهای و برای صرفا کسب محبوبیت با آبروی افراد بازی کرد؟ موضوع نگرانکننده اینجاست که سپهر حیدری با رویهای که در پیش گرفته در فوتبال پایه هم فعالیت میکند و مدرسه فوتبال دارد! او که حالا در قامت مربی مشغول بهکار است، باید بداند که یک مربی قبل از هر چیز یک معلم است و اگر بخواهد همین رویه را برای تربیت بازیکنانش در پیش بگیرد، مشخص نیست چه آیندهای در انتظار شاگردانش خواهد بود. در فوتبال ایران با وجود همه کُریها و رقابتهایی که وجود داشته و دارد، همواره اصول جوانمردی حاکم بوده، به طوری که حتی رقبایی مثل پرسپولیس و استقلال در بزنگاههای مهم یاریگر یکدیگر بودهاند. هنوز یادمان نرفته که هواداران استقلال برای فوت مرحوم هادی نوروزی در ورزشگاه سنگ تمام گذاشتند و یا هواداران پرسپولیس برای درگذشت غلامحسین مظلومی و ناصر حجازی مدتها رخت عزا به تن داشتند.
کُری از جذابیتهای فوتبال است، اما سپهر حیدری مدتهاست که راه را اشتباه میرود و بهجای کریخوانی (که البته کریخوانی برای هواداران است نه پیشکسوتان)، به تهمت زدن و گاهی توهین کردن روی آورده است. درگیریهای اینستاگرامی سپهر حیدری با مهدی فنونیزاده پیشکسوت استقلال هنوز از اذهان دور نشده که حتی سطح فحاشیها به خانوادهها هم رسید! به نظر میرسد این بازیکن سابق فوتبال باید رویه خود را عوض کند؛ چراکه راه محبوبیت از توهین و تهمت نمیگذرد.
واقعا باید گریه کرد بحال کسانی که سپهر حیدری نقشه راه براشون تعیین کنه