تصویر ناسا یک پوسته گازی درحال انبساط به نام CTB-۱ را نشان می‌دهد که بقایای انفجار یک ستاره پرجرم در صورت فلکی ذات‌الکرسی است که حدود ۱۰,۰۰۰ سال پیش رخ داده است. این ستاره احتمالاً با تمام‌شدن عناصر نزدیک به هسته‌اش که می‌توانست با همجوشی هسته‌ای فشار پایداری ایجاد کند، منفجر شده است.

بقایای ابرنواختر حاصل از این انفجار که به‌دلیل شکل مغز‌مانندش سحابی مدولا (Medulla Nebula) نامیده می‌شود، به‌دلیل گرمای تولیدشده براثر برخوردش با گاز میان‌ستاره‌ای محبوس، در نور مرئی تابش می‌کند. البته این سحابی در نور اشعه ایکس نیز تابش می‌کند، اما دلیل آن مشخص نیست.

در زمینه این که چه چیزی سحابی خارق‌العاده مدولا را تقویت می‌کند؟ فرضیه‌ای وجود دارد و این است که یک تپ‌اختر پرانرژی حاصل از این انفجار، این سحابی را با یک باد ظاهراً پرسرعت تقویت می‌کند. در پی این فرضیه، اخیراً یک تپ‌اختر در امواج رادیویی کشف شده است که به‌نظر می‌رسد در اثر این انفجار ابرنواختری با سرعت بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه رانده شده است.

منبع: ناسا