سید مجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی در جمع معاونان فرهنگی دانشگاه‌های کشور گفت: در راه مقابله با توطئه‌های دشمنان در زمینه کمرنگ کردن حجاب و عفاف در جامعه یکی از مهمترین تکیه گاه‌های ما خانواده و هویت ملی است.

وی افزود: اگر بتوانیم طرفداران عفاف و حجاب را در دسته و گروهی قرار دهیم که مدافع هویت ملی ایرانی اسلامی و حفظ کیان خانواده در جامعه هستند، در بحث حفظ و گسترش حجاب و عفاف موفق خواهیم شد.

امامی گفت: موضوع خانواده و هویت ملی نقطه اساسی نزاع ما با تمدن غرب است و اگر بتوانیم بحث حجاب و عفاف را در این بستر تعریف کنیم به راحتی می‌توانیم به این افراد که متمایل به حفظ حجاب و افرادی که به آن معتقد نیستند تفکیک قائل شویم و برای اصلاح رفتار و ساماندهی کم حجابی، برنامه‌ریزی مناسب‌تری اتخاذ کنیم.

وی ادامه داد: شرایط اجتماعی امروز و ویژگی‌های نسل جوان که در پیوند فرهنگی با جامعه جهانی رشد کرده است ایجاب می‌کند که با زبان جدید که برای جامعه قابل فهم و درک باشد، با آنان سخن بگوییم و ارزش‌های معنوی اخلاقی مانند حجاب و عفاف را منتقل نمائیم.

دبیر شورای فرهنگ عمومی گفت: قطعاً در محیط دانشگاه نیز گسترش و توسعه زندگی عفیفانه و حیامندانه مورد تاکید همه مسئولان کشور است و خوشبختانه محیط دانشگاه نسبت به محیط جامعه با آسیب کمتری مواجه شده است لکن برای کاهش همان آسیب‌های کوچک نیز در نظر گرفتن ابعاد مختلف جامعه هدف و برنامه ریزی عالمانه ضروری است.

وی افزود: برای موفقیت بیشتر برنامه‌های حوزه فرهنگ هم آوایی و هم صدایی بین بخش‌های مختلف در حاکمیت ضروری است و ما به نوبه خود برای هماهنگی بین شوراهای مختلف مرتبط با مسائل فرهنگی و اجتماعی اقداماتی را انجام داده‌ایم.

امامی از تعریف پنج اولویت برای سال جاری در حوزه فرهنگ عمومی خبر داد و گفت: در زمینه حجاب عفاف چندین برنامه با تم‌های مختلف پیش بینی شده است که از میان آنها می‌توان به پویش به رسم زینب (س)، جشنواره گوهر شاد، جشنواره ملی فرهنگ عامه و خانواده ایرانی و پویش خواهری و برادری اشاره کرد.

دبیر شورای فرهنگ عمومی با تأکید بر اینکه تغییر ذائقه‌ها و سلیقه‌های فرهنگی به شکل توده‌ای و جمعیت‌های کثیر به آسانی امکان پذیر نیست گفت: در عرصه دانشگاه یکی از ایده‌های خلاقانه که می‌تواند موفقیت آمیز باشد ایده خانه مد دانشجویی است که در برخی از دانشگاه‌ها اجرا شده است.

وی سیاست‌گذاری اجتماعی و برنامه‌ریزی فرهنگی یک امر کاملاً تخصصی نام برد و گفت: ساده شمردن مسائل فرهنگی و ارائه برنامه‌های دم دستی و بدون پشتوانه پژوهشی ما را سال‌ها از هدف اصلی دور می‌کند.