چه کسانی عاقبت به خیر می‌شوند؟
یک کارشناس مذهبی گفت: افرادی که از اول تا روز‌های پایانی عمر خود در مسیر صحیح و خیر بوده اند عاقبت بخیر می‌شوند.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی، کارشناس مذهبی درباره افرادی که عاقبت بخیر می‌شوند گفت: تعداد کسانى که از اوّل تا آخر عمر خود در مسیر صحیح بودهاند، کم است و بارزترین مصداق آنها انبیاء، امامان و اولیاء الهى هستند. این گروه یقیناً عاقبت بخیر می‌شوند و هیچگونه جاى بحث ندارد هر چند خود این گروه نسبت به آینده خویش نگران هستند. همچنین کسانى که از اوّل عمر تا پایان به دنبال شر و بدی بودهاند، و لحظهاى در مقابل فرامین الهى سر تعظیم فرود نیاوردند در گروه در عاقبت به شرّشان شکّى نیست.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی ادامه داد: انسانهایى هستند که در اوایل زندگى اهل خیر و نیکى و در مسیر هدایت هستند ولى بر اثر تسلّط هواهاى نفسانى، کم کم به انحراف کشیده شده و سرانجام عارى از ایمان و در حال ارتداد و کفر از دنیا رفته، این گونه افراد هم عاقبت خوبی ندارند. این گروه به عنوان درس عبرت محل بحث و اشاره خواهد بود و در قرآن آیات فراوانى داریم به این مضمون که «آمنوا ثم کفروا» اشاره شده است.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: گروهى در اوایل زندگى بر اثر غفلت و نادانى دچار گناه هستند ولى با گذشت زمان و رشد عقلى آرام آرام در مسیر صحیح قرار گرفته و سرانجام باایمان کامل و کوله بارى از اعمال صالح و توبه قبول شده از دنیا مىروند، این گروه را عاقبت بخیر مى نامیم.
وی افزود: عمر انسان مجموع لحظات است و یکى از آن لحظات همان لحظه آخر و پایانى عمر انسان است. انسان باید تلاش کند که در آن لحظه در حالى باشد که داراى ایمان کامل و توبه مقبوله باشد و اگر ذرّهاى کوتاهى و بى مبالاتى کند امکان دارد در همان لحظه شیطان ایمان را از انسان بگیرد و خداى ناکرده دلبسته به غیر خدا باشد.
این کارشناس مذهبی با اشاره به آیاتی از قرآن اظهار کرد: خداوند متعال مؤمنان را این گونه توصیه مىکند: «یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا اللّه حقّ تقاته و لاتموتنّ الّا و انتم مسلمون؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکارى است تقواى الهى داشته باشید، و از دنیا نروید، مگر این که مسلمان باشید.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی تصریح کرد: در آیه دیگری آمده است «و وصّى بها ابراهیم بنیه و یعقوب یا بنىّ انّ اللّه اصطفى لکم الدّین فلا تموتنّ الّا و انتم مسلمون؛ و ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر) فرزندان خود را به این آیین، وصیّت کردند (و هر کدام به فرزندان خود گفتند) فرزندان من! خداوند این آیین پاک را براى شما برگزیده، و شما جز به آیین اسلام (تسلیم در برابر فرمان خدا) از دنیا نروید.
وی افزود: روزى هارون به دیدار «فضیل بن عیاض» یکى از مردان وارسته و آزاده آن روزگار رفت، فضیل با سخنان درشت به انتقاد از اعمال نارواى او پرداخت و وى را از عذاب الهى که در انتظار ستمگران است بیم داد هارون وقتى این نصایح را شنید به قدرى گریست که از هوش رفت! و، چون به هوش آمد، از فضیل خواست دوباره او را موعظه نماید. چندین بار نصایح فضیل و به دنبال آن بیهوشى هارون تکرار شد، سپس هارون هزار دینار به او داد تا در موارد لزوم مصرف نماید. این عمل بارزترین مصداق عمل بهشتى است ولى خود هارون بر اثر ظلم بى شمار و به شهادت رساندن امام هفتم موسى بن جعفر (ع) مستحق جهنّم است.
