مجتبی شجاعی مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی استانداری سیستان و بلوچستان گفت :بسیاری از کشورهایی که از ظرفیت دریا برخوردار هستند با ایجاد تفریحات سالم درسواحل همچون راه‌اندازی آکواریوم دریایی، مسابقات مجسمه‌سازی با شن و ماسه و هم‌چنین راه‌اندازی زیردریایی کوچک ویژه توریسم و غیره هم زمینه آشنایی مردم با جانداران دریایی را فراهم کرده‌اند و هم این‌که به ایجاد فرصت‌های شغلی و درآمدزایی خوبی رسیده‌اند؛ موردی که هنوز در کشور ما آن‌طور که باید و شاید نسبت به آن توجه نشده است و در استان ما هنوز شکل نگرفته است.

صنعت گردشگری و توریسم جزو صنایع سودآور به شمار می‌آید، به طوری که منبع درآمد اصلی برخی کشورها، فعالیت‌های گردشگری و توریسم است، از سویی چند دهه‌ای است که شاهد رشد صنعت گردشگری در همه جای دنیا هستیم.

پتانسیل‌های جدید و نوآورانه گردشگری، موضوعی است که ساکنان بومی و محلی هر منطقه بهتر از هر کس دیگری می‌شناسند، همین ساکنانند که با معرفی جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و تفریحی مناطق زندگی اطراف خود، مسئولان محلی را برای سرمایه‌گذاری گردشگری تشویق و ترغیب می‌کنند.

صنعت گردشگری کشور با همه مزیت‌هایی که دارد سال‌هاست افتان و خیزان در کنار سایر بخش‌های اقتصادی کشور به حرکت خود ادامه داده، اما هرگز حرفی برای گفتن نداشته است. این در حالی است که جاذبه‌های گردشگری ایران در دنیا منحصر به‌فرد، بی‌نظیر و زبانزد خاص و عام است.

از سویی در کارزار گردشگری، آب‌های بسیار تمیز و سواحل طولانی دریای عمان، به عنوان بهترین و بیشترین پتانسیل سرمایه‌گذاری صنعت گردشگری در اختیارکشورمان قرار گرفته است که می‌توان با کمی دقت و مدیریت در جهت آماده‌سازی زیرساخت‌های گردشگری از هر متر مربع آن درآمد کسب کرد و بازار اشتغال منطقه را رونقی دو چندان داد. اما متاسفانه سهم اقتصادی صنعت گردشگری ایران که طولانی‌ترین سواحل را به خود اختصاص داده بسیار کمتر از دیگر همسایگان جنوبی خود که هرکدام شاید کوچکتر از یک استان ایران باشند، بوده است.

کشور عزیزمان در کنار سایر جاذبه‌های طبیعی، فرهنگی و تاریخی با داشتن بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر خط ساحلی که حدود ۳۰۰ کیلومتر آن سهم استان پهناور سیستان و بلوچستان است، از استعداد بالقوه‌ای برای گسترش توریسم و گردشگری دریایی برخوردار است، اما متاسفانه رشد چندانی نداشته است.

در این میان از گردشگری دریایی، به دلیل نیاز به ایجاد زیرساخت‌ها و امکانات بیشتر و همچنین تا حدودی ناشناخته بودن آن برای مردم و مسئولین، بیشتر غفلت شده است.

سواحل کشورمان به تنهایی بالاخص دریای عمان و خاصه آن بخشی که در سواحل سیستان و بلوچستان واقع شده است دارای جاذبه‌های گردشگری طبیعی متعددی است.

همان‌طورکه می‌دانیم یکی از دغدغه‌های اصلی حاکمیت همواره بحث اشتغالزایی، بخصوص در استان‌های کمتر توسعه یافته مانند سیستان و بلوچستان بوده و هست و از آنجا که این منطقه دارای نیروی کار متعهد است می‌توان با هدایت و مدیریت سرمایه‌گذاری بخصوص در بخش گردشگری با توجه به پتانسیل‌های بسیار بالای منطقه آن‌ها را به فعل تبدیل کرد و زمینه اشتغال هزاران نفر در حاشیه سواحل استان را مهیا کرد.

امروزه مزیت‌ها و عواید حاصل از فعالیت‌های بندری و دریایی آن‌چنان گسترده است که بیشتر کشورهایی که به دریا دسترسی دارند آن را راهی برای تبدیل شدن به قدرت اقتصادی می‌دانند.

متاسفانه با وجود فرصت‌های بسیار مناسب در کشور برای گسترش سفرهای دریایی، تاکنون توجه چندانی به آن نشده است. این در حالی است که کشورهای دیگر با استفاده از ظرفیت‌های خود و به حداکثر رساندن امکانات موجود، صنعت گردشگری و حمل‌ونقل مسافر را به پشتوانه اقتصادی کشور خود تبدیل کرده‌اند.
در بررسی نقاط ضعف گردشگری دریایی چند نکته مهم همچون ادغام مفهوم گردشگری دریایی و مسافرت دریایی، بیگانگی مردم با ظرفیت دریایی و دیگری نبود زیرساخت‌های متناسب با ظرفیت‌های موجود قابل بیان است؛مواردی که در دیگر مناطق دریایی جهان مورد توجه قرار گرفته است.

البته شاید این ذهنیت ایجاد شود که گردشگری دریایی در کشورهای خارجی متفاوت با ایران اسلامی است اما نکته این است که گردشگری دریایی در کشور اسلامی ایران نیز می‌تواند در چارچوب موازین اسلامی و اجتماعی حاکم بر جامعه و حتی فرهنگ بومی مردم منطقه رونق یابد. اتفاقا به این دلیل که ایران از امن‌ترین کشورهای دنیا در بحث گردشگری و از مقیدترین کشورها در بحث رعایت مسائل اخلاقی است، این صنعت بهتر از هر جای دنیا می‌تواند در چارچوب موازین اخلاقی رشد و توسعه یابد.