سید مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور درمورد اهمیت شخصیت پردازی و بازار پردازی در حفظ فرهنگ کتاب و کتابخوانی بیان کرد: باید یک تحول اساسی در نگاهمان به کتاب ایجاد کنیم. چون میراث عظیم ما که برای زمانه خود تاریخ ساز بودند مثلاً خمسه نظامی، شاهنامه فردوسی و بسیاری از میراثهای بزرگ دیگری که از قبل و بعد از اسلام داریم مثل غلاف، شمشیر فرهنگ ما را حفظ کرده و جلا داده اند و اگر آنها در شرایط فعلی نبودند اخلاقیات به وجود نمیآمدند و هویت فرهنگی ما باقی نمیماند.
دبیر شورای فرهنگ عمومی گفت: باید این میراث ارزشمند را به زبان امروز برای نسلهای کودک و نوجوان و... بیان کنیم و با توجه به این که پی نما، کمیک استریپ و آثار تصویری طرفدار زیادی دارند اگر نتوانیم این آثار را به شخصیتهای ملموس و در زنجیره فرهنگی صنایع دیگر که مادر آنها کتاب است، تبدیل کنیم باید با فرهنگ مکتوب خودمان خداحافظی کنیم و خود را در پرتو یک ترجمهای قرار دهیم که دودمان هویت فرهنگی مان را ازبین خواهد برد و با توجه به این که بسیاری از بچههای ما، زبان اشعار حافظ و... را متوجه نمیشوند این دوری و خداحافظی با فرهنگ مکتوب باعث میشود که زبان پدر و مادرهای خود را هم متوجه نشوند و حتی در گفتار و لغات به سمت و سرزمین دیگری سوق پیدا کنند.
امامی ادامه داد: اگرچه اقداماتی برای این منظور در حال انجام است، ولی بسیار کم و کند است و متولیان فرهنگی باید کارهایی در این خصوص انجام دهند و کتابخانهها نباید فقط مکانی برای ذخیره کتاب باشند. به همین دلیل، اگر در حوزه عمومی نتوانیم با کتاب شخصیت پردازی کنیم و این شخصیت پردازیها پشتیبانی نشده و در قالب پویانمایی، لباس، بازی ها، نوشت افزار و... ارائه نشوند محکوم به شکست خواهند بود. بنابراین، یک مواجهه زمان شناسانه با میراث مکتوب این است که به سمت شخصیت پردازی و بازار پردازی برویم.
امامی با تأکید بر این که کتابخانههای ما باید تبدیل به آمایشگاه فرهنگی شوند، گفت: اخیراً، طرحهای خوبی در کشور انجام شده و بسیار جواب داده اند که مسئله تعویض، جا به جایی کتاب و... است که مثلاً فردی پس از خواندن کتابی، آن را به کتابخانههای دانشگاهی و عمومی میدهد. اما باید گفت که در کتابخانههای دانشگاهی و عمومی با بحران مالی روبرو هستیم و کتابداران هم از پایینترین رستهها و دریافتهای مالی هستند و امیدوارم راه رهایی از این مشکل پیدا شود چراکه برای بسیاری از آنها طاقت فرساست.
او ادامه داد: تا زمانی که همه چیز را دولتی ببینیم و نتوانیم آنها را مردمی کنیم و از ظرفیتهای داوطلبانه استفاده کنیم در نتیجه، توسعه مان به معنای محدود شدن است و این یعنی فقط ظاهراً در حال توسعه دادن کتابخانه هایمان هستیم. بنابراین، در کتابخانههای عمومی باید مراکز فرهنگی چند منظوره باشند. یعنی جایی که تولیدکنندهها و مصرف کنندههای فرهنگی بیایند و در آن جا، محصول فرهنگی را تجربه و انتخاب کنند. چون این کار باعث میشود درآمدهای بالایی برای کتابخانهها به وجود بیاید.