روزنامه رای الیوم چاپ لندن در گزارشی به بررسی سه سوال در رابطه با روابط تازه ایران و مصر پرداخت. این سه سوال به ترتیب «چرا نزدیک شدن ایران و مصر در این روز‌ها سرعت گرفته است؟ سه نشانه بازنگری جدی، اما خاموش مصر در روابطش با آمریکا چیست؟ نقش توافق عربستان و ایران در این زمینه چیست؟» است.

رای الیوم در بررسی سوال اول نوشت: به نظر می‌رسد مقامات مصری هم اکنون در آرامش در حال بازنگری ریشه‌ای در سیاست خارجی این کشور به ویژه در روابط با کشور‌های غرب آسیا و رها شدن از  محدودیت‌هایی هستند که آمریکا برای قاهره رسم کرده است و شاید نشست‌ها و روابط تازه مصر و ایران، یکی از مهمترین بخش‌های این بازنگری باشد.

رای الیوم دلایل تیره و تار شدن روابط ایران و مصر را اینگونه اعلام کرد روابط دو کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و در پی امضای توافقنامه کمپ دیوید بین مصر و رژیم صهیونیستی تیره شد. علاوه بر این‌ها مصر میزبان محمدرضا پهلوی شاه سابق ایران شد در حالی که آمریکا و همه پایتخت‌های اروپایی درهایشان را بر روی او بسته بودند و ایران هم ترور انور سادات را جشن گرفته بود.

در ادامه این گزارش آمده است: توافق میان ایران و عربستان و بازگشایی سفارت امارات در تهران مصر و مقامات آن را در شرایط دشواری قرار داد و همین مسائل دلیلی شد برای تماس‌های سری و دست دادن علنی وزرای امور خارجه دو کشور طی حاشیه نشستی در امان. اکنون نیز گزارش‌ها فاش کردند میان ایران و مصر با میانجی‌گری محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق قرار است نشستی طی مرداد ماه آینده برگزار شود که به منظور بررسی از سرگیری روابط و بازگشایی سفارتخانه‌هاست.

اما این تماس‌ها میان قاهره و تهران قطعا خشم آمریکا را به همراه دارد چراکه واشنگتن سالانه بیش از دو میلیارد دلار به مصر کمک می‌کند. این تماس‌ها همچنین خوشایند صهیونیست‌ها  که ایران و بازو‌های نظامی متحد آن در منطقه را تهدیدی برای موجودیت این رژیم می‌دانند، نخواهد بود.

اما روابط میان ایران و مصر تنها مسئله‌ای نیست که متحدان غربی قاهره را خشمگین می‌کند.  سه مورد دیگر نیز خشم آمریکا را درپی خواهد داشت. اول: مخالفت مصر با درخواست واشنگتن برای بستن حریم هوایی این کشور بر روی هواپیما‌های نظامی روسی و جلوگیری از انتقال سلاح و تجهیزات به پایگاه نظامی روسیه در سوریه. دوم: انتشار خبر‌هایی درباره تصمیم مصر برای صادرات موشک به روسیه. هر چند که مقامات مصری این خبر‌ها را تکذیب کردند اما این احتمال وجود دارد که صنایع نظامی مصر دستوراتی در این خصوص را دریافت کردند. سوم: ارائه درخواست مصر برای پیوستن به گروه بریکس که ائتلاف چینی-روسی آن را هدایت می‌کند و هدف آن ایجاد نظام مالی و سیاسی جایگزین نظام آمریکایی و انتشار ارزی به جای دلار است.

معاهده دوستی بین آمریکا و مصر که در درجه اول برای حمایت از رژیم صهیونیستی بود، خسارت‌های بزرگی برای قاهره به همراه داشت، نظم جهانی آمریکایی، آخرین نفس‌هایش را می‌کشد و مصر باید بتواند محدودیت‌های آمریکا را کنار بزند تا دیپلماسی فعالی در غرب آسیا از خود نشان بدهد.

گشایش در روابط با ایران و پیش از آن با سوریه، روسیه و چین بهترین گزینه برای مصر است، زیرا نظریه انور سادات درباره تکیه کردن به آمریکا که ۹۹ درصد برگ‌های برنده و قدرت در غرب آسیا را در دست دارد، اشتباه بود و عمر این فرضیه هم از چند دهه پیش تمام شد.

کشور‌هایی که زیر فشار دولت سابق دونالد ترامپ در آمریکا، توافقنامه‌های ابرهیم (عادی سازی روابط) با رژیم صهیونیستی را امضا کردند، خطرناک بودن اقدام خودشان را درک کردند و با نزدیک شدن عربستان و ایران و بازگشت سوریه به اتحادیه عرب، آن کشور‌ها هم گام‌ها در مسیر عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را کند کردند و برای حفظ امنیت ملی‌شان به دنبال راهکار‌هایی هستند.

مصر به سوی برداشتن گام‌های شجاعانه برای خلاص شدن از سلطه آمریکا حرکت می‌کند و به همین علت باید تشویق شود و از حمایت در این زمینه برخوردار شود. اولین گام، از سرگیری روابط با ایران و سوریه و تقویت روابط با روسیه است.