لزوم مدیریت و مبارزه با بیماری بلاست برنج

فرید بیگی سرپرست مدیریت حفظ نباتات جهاد کشاورزی مازندران با اشاره به اینکه بیماری بلاست برنج یکی از بیماری‌های مهم قارچی در مناطق برنج‌خیز است که علایم آن روی برگ به‌صورت لکه‌های بیضی یا دوکی شکل دیده می‌شود، گفت: مرکز لکه‌ها معمولاً به رنگ خاکستری بوده و حاشیه لکه‌ها قهوه‌ای یا قهوه‌ای متمایل به صورتی است.

او با بیان اینکه در ارقام حساس در شرایط مرطوب چند لکه بهم متصل شده و سبب سوختگی و پژمردگی برگ‌ها می‌شود، افزود: لکه‌های ایجاد شده روی ساقه، گره و یا دم خوشه سبب پوسیدگی در محل لکه شده و در صورت پیشرفت بیماری، دانه‌ها پوک و سنبله‌ها به‌رنگ سفید مایل به خاکستری درآمده، میزان محصول کاهش یافته و درصد شکستگی دانه‌ها هنگام تبدیل افزایش می‌یابد.

بیگی گفت:لذا مدیریت بیماری در قالب مبارزه تلفیقی جهت پیشگیری و کم کردن خسارت بیماری و افزایش کمی و کیفی محصول ضروری است.

او افزود: در مدیریت مبارزه زراعی با بیماری بلاست برنج، کشت ارقام متحمل و مقاوم، اجتناب از مصرف بیش از حد کود‌های ازته، کاشت زود هنگام، از بین بردن علف‌های هرز داخل و حاشیه مزارع و مصرف کود‌های پتاسه و سیلیکاته در کاهش میزان آلودگی و خسارت این بیماری بسیار موثر است.

بیگی با بیان اینکه برای ارقام حساس و محلی در صورت لزوم، طی دو مرحله مبارزه شیمیایی توصیه می‌شود، گفت: در مرحله رویشی اواسط پنجه‌زنی تا حداکثر پنجه زنی و مشاهده علائم بیماری روی برگ‌ها و در مرحله زایشی با ظهور ۲۰ تا ۲۵ درصد خوشه‌ها تا قبل از سفت شدن دانه‌ها مبارزه انجام شود.

او به کشاورزان توصیه کرد برای مدیریت و مبارزه با بیماری بلاست برنج با یکی از سموم توصیه شده مانند تری سیکلازول به میزان ۰.۵ کیلوگرم، وین به میزان ۴۰۰ سی سی، ناتیوو به میزان ۱۶۰ گرم، ویستا به میزان ۰.۵ کیلوگرم و فوجی وان به میزان ۱.۲۵ لیتر و یا کانگ می ۲۰۰-۱۸۰ گرم در هکتار استفاده شود.

بیگی با بیان اینکه باید مبارزه شیمیایی پس از برطرف شدن شبنم انجام شود، گفت: توجه به اطلاعیه‌های هواشناسی برای اطمینان از عدم بارندگی حداقل به مدت ۲۴ ساعت پس از سمپاشی، خودداری از مصرف سموم تاریخ گذشته، رسوب کرده، دارای نشتی، برچسب مخدوش شده و پلمپ نشده و تهیه سموم از فروشندگی‌های مجاز و معتبر در قبال اخذ فاکتور و استفاده از سمپاش مناسب (سمپاش یکصد لیتری موتوری و یا سمپاش پشت تراکتوری) و رعایت میزان محلول مصرفی در هکتار (۴۰۰ تا ۵۰۰ لیتر) ضروری است.