همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر تندیس شهید گمنام «دریاقلی سورانی» توسط حبیب احمدزاده به نمایندگی از رزمندگان و مردم آبادان و محمدرضا تقی پور مدیر موزه صلح تهران به موزه سینمای ایران اهداء شد.

در اهداء این تندیس حبیب احمدزاده نویسنده و کارگردان به نمایندگی از مردم آبادان گفت: برای اهداء این تندیس دلایل زیادی وجود داشت ابتدا آنکه از سینمای ایران برای شناساندن حماسه و رشادت‌های یکی از هموطنان آبادانی ما به دیگر مردم کشور تشکر شود.

وی ادامه داد: دریاقلی کسی بود که دقیقا در لحظه انتخاب بین مردی و نامردی، اولی را انتخاب کرد و نه تنها مردمان شهرش را نجات داد بلکه شاید تاریخ آینده کشورش را نیز رقم زد و سینما دین خود را با ساخت دو اثر از شهید دریاقلی، یکی مستند «بهترین مجسمه دنیا» و دیگری فیلم سینمایی «شب واقعه» ادا کرد و پس از ان بود که حماسه فراموش نشدنی این مرد در کتاب درسی ششم دبستان نیز قرار داده شد.

احمدزاده ادامه داد: به همین دلیل تصمیم گرفته شد که تندیس این مرد آبادانی در موزه سینمای کشور قرار داده شود و در محلی مناسب برای عموم مردم به نمایش درآید تا برای بازدید کنندگان موزه که از سراسر کشور و جهان می‌آیند قصه او دوباره بازگو شود. 

در ادامه محمدرضا تقی پور مدیر موزه صلح تهران به همراه حبیب احمدزاده، رسول صدرعامل ورضا کیانیان تندیس قهرمانان گمنام منسوب به شهید «دریاقلی سورانی» را به مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینمای ایران اهدا کردند.

لازم به ذکر است، دریاقلی سورانی اوراق فروش کوی ذوالفقاری آبادان در ماه دوم جنگ، زمانیکه متوجه ورود ناگهانی و شبانه سربازان عراقی با زدن پل نظامی بر روی رودخانه بهمنشیر در این محله آبادان شد با دوچرخه راهی شهر شد تا مردم و نیرو‌های سپاه را از ورود عراقی‌ها به آبادان با خبر کند.

این شهید در نهایت موفق شد خود را به سپاه آبادان رسانده و به فرماندهی سپاه اطلاع دهد. وی به مدافعان آبادان پیوست و دو روز بعد بر اثر انفجار خمپاره پایش زخمی شد و برای مداوا با قطار باری به همراه دیگر مجروحان از ماهشهر به تهران اعزام و در بیمارستان سینا بر اثر خونریزی شدید پا غریبانه و تنها به شهادت رسید و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

شهید دریاقلی سورانی یانچشمه‌ای متولد ۱۳۲۴ روستای یانچشمه استان چهارمحال و بختیاری، اوراق‌فروشی بود که به همراه فرزند خردسال خود، در کنار انبوهی از اتومبیل‌های فرسوده در حاشیه آبادان زندگی می‌کرد، اینک به نماد مقاومت کوی ذوالفقاری آبادان تبدیل شده است.