دیابت نوع ۲ وقتی در انسان ظهور می‌کند که بدن فرد نتواند میزان قند را تنظیم کند. این بیماری به آسیب‌های شدیدی عصبی و رگ‌های خونی منجر می‌شود و به همین دلیل تشخیص اولیه برای جلوگیری از آن ضروری است.

هرچند درحال حاضر هیچ درمانی برای دیابت نوع ۲ وجود ندارد، گروهی از محققان دانشگاه نانجیانگ در چین روشی نوین برای شناسایی دلیل این بیماری ابداع کرده اند.

دیابت نوع ۲ به طور معمول با مداخله انسولین (هورمون تنظیم کننده سطح قند خون) همراه است و به مقاومت انسولین منجر می‌شود که در نهایت کبد، ماهیچه و سلول‌های چربی نسبت به این هورمون به خوبی واکنش نشان نمی‌دهند.

تحقیقات پیشین حاکی از آن است که مقاومت انسولین توسط گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) یا مولکول‌های ناپایدار تولید شده توسط میتوکندری در سلول‌های ما، ایجاد می‌شود. تولید بیش از حد ROS می‌تواند منجر به آسیب DNA، پروتئین و RNA و مرگ سلولی شود.

محققان دسته‌ای از دارو‌ها به نام جداکننده‌های میتوکندری (mitochondrial uncouplers) را شناسایی کرده اند که تولید ROS را در منبع آن محدود می‌کند. این دستاور اهمیت زیادی دارد، زیرا درمان‌های سنتی مبتنی بر آنتی اکسیدان فقط به مولکول‌های بی ثبات تشکیل شده را هدف بگیرد.

یک روش دیگر برای کاهش تولید ROS مازاد شامل استفاده از نانوذرات پلاتینیوم بسیار ریز است که برای ویژگی‌های آنتی میکروبال و ضد سرطان و آنتی اکسیدانی خود مشهور هستند. با این وجود ذرات به دلیل اندازه کوچک خود به سرعت از کبد پاک می‌شوند.

محققان دانشگاه نانجیانگ این دو درمان را ترکیب کردند تا حساسیت به انسولین را احیا و دیابت نوع ۲ را درمان کنند. برای این منظور آن‌ها یک قالب را با ذرات پلاتین و لایه‌ای از سلیس پوشاندند تا نانوپوشش را توسعه دادند. محققان در پژوهش خود از یک مدل حیوانی استفاده کردند. آن‌ها نانو پوشش را روی موش‌های مبتلا به دیابت آزمودند.

نتایج آزمایش حاکی از آن بود که مواد مذکور به طور موثری به کبد می‌روند، محتوای چربی را کاهش می‌دهند، معمولاً به عملکرد کبد کمک می‌کنند و در درمان مقاومت به انسولین امیدوارکننده هستند.

پژوهشگران معتقدند این دستاورد تاثیر قابل توجهی در کاهش وقوع دیابت نوع ۲ دارد.

منبع: اینترستینگ انجینرینگ