در فدراسیون مهدی تاج ظاهرا چند رئیس وجود دارد و خبری از یک «تیم» نیست. با گذشت تنها چند روز از انتخاب رسمی رضا عنایتی به عنوان سرمربی تیم‌ملی امید، همچنان داستان‌های عجیب و غریبی درباره پشت پرده این نیمکت و تصمیم مسئولان فدراسیون شنیده می‌شود. اولین بار محمد مایلی‌کهن فاش کرد با اصرار محمدرضا ساکت، عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال، محرم نویدکیا را قانع کرد تا هدایت تیم‌ملی امید را برعهده بگیرد، اما در کمال ناباوری ۲۴ ساعت بعد نام رضا عنایتی به عنوان سرمربی اعلام شد.

محرم نویدکیا با تائید این اتفاق، دیروز توضیح داد امیر قلعه‌نویی هم با او تماس گرفته بود، اما چون تصور می‌کرد با محمدرضا ساکت و مهدی نبی دبیرکل فدراسیون صحبت کرده، به دلیل مشغله‌های سرمربی تیم ‍ملی با او تماس نگرفته است. آنچه محرم مبهم درباره‌اش پاسخ داد این بود که «آیا تماس نگرفتن با قلعه‌نویی باعث شد سرمربی تیم‌ملی امید نشود؟!» او در جواب گفت: «نمی‌دانم. شاید. ولی من فقط می‌خواستم با رئیس فدراسیون درباره تیم و مسائل آن صحبت کنم. البته طبیعی است که بعد از آن می‌بایست با آقای قلعه‌نویی گفتگو و جلساتی برگزار می‌شد، چون ایشان سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان هستند و به نوعی سایر تیم‌های ملی زیر مجموعه ایشان هستند و باید با یکدیگر تبادل نظر داشته باشند. اما من فقط می‌خواستم درباره مسائل تیم‌ملی امید با رئیس فدراسیون صحبت کنم.»

نام نویدکیا اولین بار زمستان سال گذشته در کنار نام خسرو حیدری و رضا عنایتی برای قبول هدایت تیم امید مطرح شد. بعد از انتخاب سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان، این خبر در رسانه‌ها پیچید که باید سرمربی تیم امید هم زیر نظر او کار کند و گزارش دهد. کسی نمی‌داند در شبی که مایلی‌کهن، محرم را قانع کرده بود تا سرمربی امید شود، در داخل فدراسیون بین مقامات چه بحثی بوده، اما تا آنجا که نویدکیا می‌داند، قرار بوده مهدی تاج رئیس فدراسیون آخر شب با او تماس بگیرد و فقط درباره جزئیات توافقات صحبت کرده و جلسه نهایی را بگذارند. 

بیشتربخوانید

• احتمال خراب شدن رابطه قلعه‌نویی و عنایتی

محمد مایلی‌کهن دیروز در این باره توضیحاتی داد و گفت: «آقای نبی دبیرکل فدراسیون به محرم زنگ زد. به او گفت ما اینجا پول و زمین مناسب نداریم و با همه این حرف‌ها قبول می‌کنی؟ با توجه به صحبت‌های من، محرم باز هم قبول کرد. بعد ناگهان اسم رضا عنایتی درآمد. من و شما از اول سر کار بودیم.» 

او درباره نظارت قلعه‌نویی روی تیم امید هم چنین واکنشی نشان داد: «عنوان می‌شود سرمربی تیم ملی امید باید با بزرگسالان هماهنگ باشد. من هم گفتم سرمربی تیم‌ملی هنر کند تیم بزرگسالان را اداره کند. نمی‌خواهد تیم امید هم از دانش مربیگری‌اش استفاده کند.» 

اگر پرونده جنجال رفت و برگشت نویدکیا به تیم امید را ببندید، دوباره متوجه خواهید شد این نیمکت پرتلاطم در روز‌های گذشته پشت پرده‌های عجیب دیگری هم داشته است. ظاهرا جنگ انتخاب سرمربی در تک تک اتاق‌های فدراسیون، شورای شهر و مرکز تمرینی پک (محل استقرار کادر فنی تیم‌ملی) جاری بوده. حبیب کاشانی که چندی قبل از سوی کمیته ملی المپیک به عنوان مدیر تیم‌ملی امید انتخاب شد، تا لحظه آخر روی افشین قطبی نظر داشت، اما تاکید قلعه‌نویی برای انتخاب دستیار او، با انصراف لحظه‌ای سرمربی سابق قرمز‌ها همراه شد. قطبی که گویا تاب دخالت قلعه‌نویی را نداشته، وقتی می‌فهمد سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان می‌خواهد از طریق فدراسیون دستیار اولش را انتخاب کند، کلا ارتباط خود را قطع می‌کند. 
 
قلعه‌نویی موافق نبود؟
ماجرای مذاکره با محرم نویدکیا و افشین قطبی نشان می‌دهد امیر قلعه‌نویی موافق حضور این دو نبوده است؛ به این دلیل که محرم نویدکیا پاسخش را نمی‌دهد، عنایتی را به فدراسیون معرفی می‌کند. نبی و ساکت به عنوان معتمدان تاج، با این‌که با نویدکیا توافق کرده بودند، به این دلیل که با قلعه‌نویی همسو شوند و فشار ناکامی احتمالی تیم‌ملی امید را از روی خود بردارند، زیر قول‌شان با محرم زدند و با امیر هم‌نظر شدند. 

قلعه‌نویی هم در اولین واکنش به انتخاب عنایتی، تلاش کرد بگوید نظرش انتخاب افشین قطبی بوده تا اگر فردا روزی تیم امید نتیجه نگرفت، از گزند انتقادات دور بماند. او گفت: «با آقای کاشانی حرف زدیم. قرار شد افشین قطبی بیاید. فقط من گفتم، چون ایشان چند سال از فوتبال ایران دور بوده و شناخت زیادی از جوان‌های ما ندارد، یک دستیار برایش انتخاب کنیم. نمی‌دانم چه شد که دیگر آقای قطبی قبول نکرد.» 
 
چه کسی جواب پس می‌دهد؟
حالا کسی به نیمکت ایران رسیده که از شاگردان قدیمی قلعه‌نویی است. به طور قطع اگر فدراسیون فوتبال در تلاش بوده به دوران طلاق تیم امید و بزرگسالان خاتمه دهد، به طور قطع انتخاب عنایتی با توجه به رابطه نزدیکی که با قلعه‌نویی دارد، انتخاب خوبی بوده است. در گذشته هم فدراسیون از زوج کارلوس کی‌روش-نلو وینگادا (برای تیم امید) استفاده کرد، ولی منجر به شکست شد و خیلی‌ها این باخت را پای کی‌روش نوشتند. بعد‌ها فدراسیون شاهد یک شکاف عجیب و غریب بین تیم امید و بزرگسالان بود. در دورانی که استیلی سرمربی امید‌ها شد و محمد مایلی‌کهن مدیر فنی این تیم و کی‌روش سرمربی تیم‌ملی بود، جنگ بزرگی بین‌شان در گرفت که در نهایت به شکست و حذف امید‌ها انجامید. حالا فدراسیون یک بار دیگر قصد دارد دو تیم را در یک خط موازی قرار دهد، اما بلوای راه افتاده برای نیمکت امید‌ها نشان می‌دهد حداقل در پس پرده جنگ سلیقه‌ها در جریان بوده و اگر فردا روزی عنایتی هم بازنده باشد، همه تلاش می‌کنند بگوید کار کار آن‌ها نبوده است!

کاشانی ناپدید شد!
در اختلاف نظر بر سر انتخاب سرمربی امید‌ها میان کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال در هفته‌های گذشته نکته‌ای مشهود بود. این کمیته در ۲۹ آذر ۱۴۰۱، حبیب کاشانی را به‌عنوان مدیر تیم امید برگزید و چهار ماه بعد و در روز ۲۶ فروردین ۱۴۰۲، کمیته ملی المپیک از صدور حکم کاشانی خبر داد. هر چند گفته شده حکم کاشانی هنوز از سوی فدراسیون صادر نشده است. طبیعی است که کاشانی تمایل داشت گزینه خودش سرمربی تیم امید شود و ممکن است از انتخاب نشدن گزینه خود به‌عنوان سرمربی ناراحت باشد و این دلخوری را با غیبت در جلسات نشان دهد. امید‌ها از ۲۲ خرداد در مسابقات غرب آسیا شرکت می‌کنند و باید ببینیم با شروع تمرینات، کاشانی فعالیت خود در تیم امید را از سر می‌گیرد یا عطای ماندن را به لقایش می‌بخشد.

منبع: روزنامه جام جم