حضرت صالح بن موسی کاظم (ع) فرزند امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) بوده اند و در شمار سادات با منزلت و عالی رتبه به شمار می‌آمدند که گفته می‌شود در اواخر قرن دوم به سمت ایران حرکت کردند و هنگام رسیدن به شمیران، به شهادت رسیدند و در همان منطقه دفن شدند و ساکنان آن جا به خاطر این که ایشان منتسب به ائمه اطهار (ع) بودند برای ایشان بارگاه و مرقد بنا می‌کنند و در ایام سال، به آن جا پناه می‌برند و به ایشان متوسل می‌شوند.

سید مرتضی علم الهدی رازی، یکی از فقهای شیعه نوشته است: «امام موسی بن جعفر (علیه السلام) دارای فرزندان زیادی بوده اند. یکی از آنان صالح ابن موسی الکاظم (علیه السلام) است که در اواخر قرن دوم از عراق به سمت ایران کوچ می‌کند. گویا شخصی به نام حسن بهبهانی در پل کرخ، که امروز به کرج مشهور است در تعقیب امامزاده بوده و، چون خدای تعالی درجه شهادت برای ایشان نوشته بود، در باغ جنت گلشن، زیر درخت چنار بزرگی نزدیک چشمه ساری ایشان را به شهادت می‌رسانند.»

نذر و توسل به امامزاده صالح(ع)

گفته می‌شود در گذشته به دلیل این که مسیر سختی برای رسیدن به حرم صالح بن موسی کاظم (ع) وجود داشته و از طرفی هم، وسیله نقلیه‌ای وجود نداشته است زائران در فصل زمستان مجبور بوده اند با خود نمک همراه داشته باشند تا نه تنها برای خودشان بلکه برای دیگر زائران، مسیر را سهل الوصول کنند و به همین خاطر، نمک در زمره نذر‌های زائران قرار گرفته است و نان و پنیر و سبزی، دانه برای کبوتران حرم، شمع، چراغ، قالیچه، مُهر و چادر نماز و تسبیح از دیگر نذر‌های رایج زائران بارگاه امامزاده صالح (ع) برای رسیدن به حوائج خود هستند.

امامزاده صالح(ع)؛ یکی از امامزاده های محبوب در ایران

بنای اولیه امامزاده صالح (ع) در قرن پنجم هجری ساخته شد، ولی دستخوش حمله دشمنان اهل بیت (ع) نیز قرار گرفت و سپس، دوستداران اهل بیت (ع) این مکان مقدس را تجدید بنا کردند و از لحاظ وسعت، بزرگ‌تر از قبل شد. 

بدون شک، امامزاده صالح (ع) جزء امامزاده‌های محبوب و پررفت و آمد در ایران و به ویژه در تهران است که به خاطر منزلت شخصیت فرزند امام هفتم (ع)، نه تنها مردم ایران از سراسر کشور بلکه بسیاری از زائران دیگر کشور‌ها به این مکان مقدس می‌روند و به ایشان متوسل می‌شوند و این موضوع در مراسم‌ها و مناسبت‌های مذهبی، هم در ایام ولادت و هم شهادت بیشتر می‌شود.

کرامت امامزاده صالح(ع) 

حضرت صالح بن موسی کاظم (ع) کرامات فراوانی داشته اند و  از یکی از قدیمی‌های شمیران که نه تنها خودش بلکه نسل در نسل او متعلق به این منطقه بوده و ارادت خاصی به ایشان داشته اند، نقل است:

مشکلی مالی شدیدی پیدا کرده بودم و آه در بساط نداشتم و از طرفی هم، بدهکار بودم و باید بدهی ام را می‌پرداختم، چند بار از طلبکارم مهلت گرفتم و باز پول جور نشد. تا این که یک روز چهارشنبه به طلبکارم قول دادم شنبه صبح اول وقت پول را پرداخت کنم، تا روز جمعه هیچ خبری نشد، من بلند شدم لباس پوشیدم و به خانمم گفتم که می‌روم زیارت، وقتی از خانه بیرون می‌آمدم فقط ۴۷۰ تومان پول داشتم و با دل شکسته، ولی امیدوار به حرم حضرت صالح ابن موسی الکاظم علیه السلام آمدم.

حدود اذان ظهر بود که رسیدم. نماز خواندم و بعد هم نماز حضرت موسی ابن جعفر (ع) را خواندم و با زبان خودمانی شروع کردم به راز و نیاز، و مشکلم را گفتم و به آقا عرض کردم که برای شنبه صبح اول وقت قول داده ام، شما به من کمک کن که مشکلم حل شود و بتوانم سر قولم بمانم.

وقتی از حرم می‌آمدم بیرون بسیار سبک شده بودم و آرامش عجیبی داشتم و به خانه آمدم و ساعت ۱۲ شب، یکی از آشنایانی که من به هیچ عنوان مشکل مالی ام را با او در میان نگذاشته بودم، تلفن کرد و گفت: شما پول احتیاج داشتی چرا به من نگفتی؟ من یک مبلغی پول دارم اگر بیشتر لازم داری بگو.

وقتی این خبر را به من داد خیلی منقلب شدم، گفتم: آقاجان ما از کرم شما خیلی شنیده ایم، خیلی دیده ایم، و حالا هم با تمام وجود حس کرده ایم. من به شما گفتم شنبه اول وقت و شما در اولین ساعات صبح شنبه پول را به من رساندید.