شادیاخ یکی از مشهورترین محلههای شهر قدیم نیشابور بوده و با وسعت حدود ۳۶ هکتار در قسمت غرب محوطه شهر کهن نیشابور (کهن دژ) واقع شده است.
شادیاخ از دو کلمه شادی و کاخ تشکیل شده است که به معنی شادی آفرین میباشد و در واقع نام باغی است که در ضلع راسته نیشابور قدیم قرار گرفته بود و درود در ضلعهای شمالی و غربی آن در جریان بوده است که شادی و طراوت بسیاری به آن بخشیده است.
وسعت شادیاخ بیش از ۲۶ هکتار و در جنوب شرقی نیشابور قرار گرفته است. این باغ بزرگ به دستور شخصی به نام عبدالله بن طاهر احداث شده است. در آن زمان نیشابور در آن حکومت میکرده به همین خاطر در اطراف آن محوطه کاخها و خانههای قدیمی بسیاری وجود دارد بسیاری از آنها پس از سالها پیدا شدند.
این محوطه باستانی، هفت فصل مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفته است و دو برهه مهم تاریخ نیشابور، دوران سلجوقی – خوارزمشاهی و دوره ایلخانی را مشخص میکند.
محوطه باستانی شادیاخ با شماره ۱۰۹۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و در جنوب شرقی نیشابور فعلی واقع شده است. بخشی از این محوطه باستانی به صورت سایت موزه درآمده و مورد بازدید گردشگران قرار میگیرد.