در همان سال ۱۳۶۹ که مدیران وقت رادیویی به فکر ایجاد برنامهای برای کودکان در قالب قصهگویی و لالایی افتادند، مریم نشیبا فکرش را نمیکرد روزی برسد که از «شببخیر کوچولوی» ۳۳ ساله به عنوان برنامه جیگر طلا یاد کند و این برنامه را عشق، نفس، حرمت و آبرویش بداند. برنامهای که برای مدتی با تنگنظری مدیران وقت روبه رو شد و به مدت ۵ سال از موج رادیویی کنار رفت.
کنارهگیری که منجر به بیمار شدن خانم نشیبا شد. از سال ۱۳۸۹ که دوباره نبض این برنامه کودکانه از رادیو ایران شنیده شد، نشیبا با بچهها یادی تازه کرد و در روز افتتاحیه گفت که با شنیدن صدای تیتراژ برنامه دوباره به سن کودکی برگشته و به حس پرواز رسیده است. خوشحال است از اینکه زنده مانده تا به آرزویش برسد و برای بچهها دوباره قصه بگوید.
گلریز وکیلی، تهیهکننده برنامه «شببخیر کوچولو» رادیو ایران درباره ساخت برنامههای کودکانه در رادیو گفت: سالهای سال بود که رادیو ایران در بخش صبحگاهی برنامه «سلام کوچولو» را داشت، که با اجرا و تهیهکنندگی عذرا وکیلی، مادرم بود. هر روز صبح نکات تربیتی، اخلاقی و مفاهیم دینی بنابه موضوع روز در برنامه گفته میشد.
وکیلی ادامه داد: مخاطب این برنامه زیاد بود و مادران هم جزو شنوندگان «سلام کوچولو» بودند. در دورهای هم برنامه «شببخیر کوچولو» فعالیت نداشت و دوباره از سال ۱۳۸۹ روی موج رادیو رفت. این برنامه هر شب قصهای را مطرح میکند، تا کودک سر ساعت بخوابد و خواب آرامی داشته باشد.
لزوم ایجاد رادیو کودک در معاونت صدا
تهیهکننده برنامه «شببخیر کوچولو» با بیان اینکه شبکههای دیگر رادیویی هم برنامههایی برای کودکان دارند، افزود: ما باید مانند شبکههای تلویزیونی رادیوی کودک داشته باشیم، تا بهطور تخصصی شبکههای رادیویی را دنبال کنند. برعکس تلویزیون در رادیو باید والدین به دنبال موج رادیویی بگردند، تا برنامه موردنظر را پیدا کنند.
به گفته وی، با وجود اینکه شاید برخی از والدین ترجیح بدهند تلویزیون را برای کودک روشن کنند، اما هنوز هم مادران و پدرانی هستند که مشتاقند کودکانشان را با برنامههای رادیویی آشنا کنند. چون برنامههای رادیویی حس تخیل کودکان را افزایش میدهد.
شبها با برنامه «شببخیر کوچولو» میخوابیدم
وکیلی با بیان اینکه شبهای دوران کودکیام با برنامه «شببخیر کوچولو» میخوابیدم، بیان کرد: حداقل شبها که این برنامه روی موج است، تلویزیون گزینه مناسبی برای خوابیدن کودکان نیست. الان شبکههای نهال و پویا هم تا ۲۲ شب فعالیت میکنند. کودکان با شنیدن قصه تصویرسازی میکنند؛ درنتیجه خیلی متفاوت است تا تصویر برنامه را ببیند. شاید کودک با درک و فهم خود نیمی از برنامه را بسازد. اینکه افرادی که صحبت میکنند چه شکلی هستند یا خانم نشیبا که راوی قصه است موش و خرگوش قصهها را میبیند؟
جای برنامهسازی کودکان در رادیو خالی است
تهیهکننده برنامه «شببخیر کوچولو» درباره افتتاح رادیو خانواده در سالهای گذشته گفت: بخش کودک در این رادیو فعال بود، اما به دلیل مسائل مالی یا مدیریتی این شبکه رادیویی حذف شد. بهنظرم در شبکه اصلی جای برنامه تعاملی برای کودکان خالی است. اگرچه خانم نشیبا در برنامه «شببخیر کوچولو» سعی میکند با کودکان ارتباط گیرد، ولی بهطور عملی کودکی با ایشان ارتباط ندارد. جای برنامهای که کودکان سازندهاش باشند، خالی است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان اضافه کردن بخشهایی به برنامه برای حضور کودکان وجود دارد؟ توضیح داد: این امکان برای «شببخیر کوچولو» فراهم نیست. چون نمیخواهیم کودکان در آن زمان به تکاپو بیفتند. ما میخواهیم با صدای دلنشین آرامش کودک را فراهم کنیم و نکات آموزنده جزئی در کنار موسیقی «لالایی» گفته شود.
صدای خانم نشیبا مانند یک شبکه رادیویی است
وکیلی درباره نگاه مدیران رادیو ایران به این برنامه با قدمت رادیویی بیان کرد: مدیران رادیو ایران همیشه سعی کردند برنامههای شبکه را حفظ کنند. چون امثال خانم نشیبا و صدای خاطرهانگیز ایشان وجود ندارد و مدیران هم میدانند صدای خانم نشیبا مانند یک شبکه رادیویی است.
مخاطبان برنامه «شببخیر کوچولو» به خوبی مخاطبان شبکههای نهال و پویا ارزیابی نمیشود
تهیهکننده برنامه «شببخیر کوچولو» درباره تفاوت برنامهسازی برای کودکان در تلویزیون نسبت به رادیو خاطرنشان کرد: سیما مزیتهایی دارد که در حوزه کودک به نسبت رادیو جلوتر است. یکی از مهمترین این مزیتها داشتن شبکه مستقل است و میتواند مخاطبانش را ارزیابی کند. ولی من نوعی که یک برنامه کودک در دل شبکهای دارم، که برنامههای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... پخش میکند، نمیتوانم به خوبی شبکههای نهال و پویا مخاطبم را بشناسم.
هزینه کردن برای کودک سرمایهگذاری است
به گفته وی، ما امکانات کمتری از نظر پوشش آنتن، مشکلات مربوط به دریافت موج توسط کودک و ... داریم. با این حال، کودکان آینده این سرزمین هستند. اهمیت هیچ قشری بالاتر از کودک این سرزمین نیست؛ بخصوص اینکه در این سالها بر فرزندپروری تاکید شده است. بهنظرم هزینه کردن برای کودک در رسانه سرمایهگذاری محسوب میشود.