تنها افغانستان نیست که آب را بر سیستان و بلوچستان بسته و باعث خشکی این سر زمین شده بیشتر و اصلی ترین مسئله خیانت آشکار وزارت نیرو و جهاد کشاورزی است که پس از نزول رحمت خداوندی آبهای حاصل از بارندگی که صدها سال است از مسیرهای مشخص عبور میکنند بدون کوچکترین اقدامی توسط این دو وزارت خانه بخصوص وزارت نیرو دارند به هدر میروند و هیچ اقدامی برای مهار آنها نمیشود اگر اینها این را نمی دانند که باید درشان راتخته کرد اگر میدانند و اقدامی نمی کنند پس دستان خیانتکاری در کار است . چرا باید خداوند به بندگانش رحم بکند ولی ما این رحمت الهی را به خسران تبدیل میکنیم نه آب بندی و نه آبخیز داری و نه هیچ کاری برای نگه داشتن این آبها در بیابانهای این استان نمی کنیم .مشکل اساسی خودمان هستیم که قدر نعمات الهی را نمی دانیم سیل میلیاردها به دولت و ملت ضرر میزند ولی این نا اهلان کاری نمی کنند .فقط به دنبال این هستند تا اعتباری مصوب بشود و به نام جبران خسارت حیف میل کنندو این هر سال ادامه دارد ولی اگر آب مهار شود فقط یک بار اعتبار برای هزینه دستشان میرسد ولی با بروز سیل و تخریب امکانات مردم و کشور هر ساله از این اعتبارات باد آورده هست که حیف و میل کنند پس چرا دست بکار بشوند و نان خود را آجر کنند.توان علمی و کارشناسی و وظیفه شناسی و تعهد مدیران وقتی در این حد و قواره است باید هر روز شاهد بدی حال کشور بود .خودمان بیشتر از هر کشوری داریم خیانت میکنیم.