امروز (سه‌شنبه) ۱۳ تیر ماه و در بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای که به صورت مجازی و به ریاست هند برگزار شد، عضویت ایران به صورت رسمی اعلام شد.

«ژانگ مینگ» دبیرکل سازمان همکاری شانگهای روز جمعه نهم تیر ماه در گفت‌وگوی تلفنی با حسین امیرعبداللهیان اعلام کرد از تاریخ چهارم جولای (۱۳ تیرماه) جمهوری اسلامی ایران از همه حقوق مربوط به کشور‌های عضو سازمان برخوردار خواهد بود. «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه نیز روز جمعه نهم تیر ماه طی سخنانی در مرکز دیپلماسی مردمی سازمان همکاری شانگ‌های در مسکو گفت که در نشست آتی سازمان همکاری شانگهای در تاریخ چهارم جولای، ایران و بلاروس رسماً عضو دائمی این سازمان می‌شوند.

سازمان همکاری شانگهای در سال ۱۹۹۶ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان با هدف برقرار کردن موازنه قدرت در برابر نفوذ آمریکا و ناتو به نام شانگهای پنج پایه‌گذاری شد و بعد از پیوستن ازبکستان به آن، سازمان همکاری شانگهای نام گرفت. سازمان همکاری شانگهای رسما در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ میلادی تأسیس و دفتر مرکزی آن در چین ایجاد شد. زبان رسمی این سازمان روسی و چینی است.

جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۰۵ و چهار سال بعد از تشکیل رسمی این سازمان به همراه هند و پاکستان عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای شد و یک سال بعد (۲۰۰۶ میلادی) درخواست عضویت دائم در این سازمان را مطرح کرد. هند و پاکستان در تابستان سال ۲۰۱۶ میلادی به عضویت دائم این سازمان درآمدند و در حال حاضر این سازمان دارای هشت عضو اصلی است و آنگونه که سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه اعلام کرده ایران و بلاروس قرار است در نشست آتی این سازمان به عضویت دائم دربیایند. عضویت دائم ایران در بیست و یکمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ با حضور آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در دوشنبه پایتخت تاجیکستان مورد پذیرش اعضای این سازمان قرار گرفت و یادداشت تعهدات عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای هم ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ توسط حسین امیرعبداللهیان در نشست سران شانگهای در سمرقند امضا شد.