یک واقعیت مهم زندگی آدمها بعد از ازدواج این است که زندگی تازه و زناشویی به اولویت اصلی آنها تبدیل میشود و عجیب نیست که دوستیهای قبل از ازدواج تحتالشعاع این اتفاق تازه قرار بگیرد. اما دوستیهای قبل از ازدواج بهطور کلی با زندگی مشترک منافاتی ندارد اگر هر دو بهدرستی مدیریت شده و هرچیز جای خود باشد. اما این اتفاق چهطور میافتد؟
چرا حفظ دوستیها مهم است؟
هر فردی گاهی اوقات برای فرار از روزمرگی و چالشهای پیشرو نیاز دارد تا حدی از دنیای پرمسئولیت زندگی مشترک دور شود بهشرط اینکه راجع به این موضوع بین زوج توافقی وجود داشته باشد و هر دو ضرورت این موضوع را احساس کنند. چون این وقتهای اختصاصی میتواند انرژی روحی فرد را برای زندگی مشترک افزایش دهد و نه تنها مانعی برای زندگی خانوادگی نیست بلکه برای تداوم آن مهم هست. اما خط قرمزهای این موضوع چیست؟
قلقهای دوستی بعد از ازدواج
۱) تاجایی که میتوانید به نظر همسرتان اهمیت دهید؛ اجازه ندهید او روی فرد خاصی حساس شود.
۲) مرز زندگی خانوادگی و تصمیمهایش را برای دوستتان تعریف کنید تا بداند در هرحال اولویت اول شما زندگی خانوادگی است و تصمیمهای مهم راجع به زندگی آنجا گرفته میشود، اما شما روی نظر و مشورت او حساب باز میکند.
۳) اگر دوستتان متاهل است سعی کنید با حفظ و رعایت مرزهای خانواده رابطه دوستانه خانوادگی شکل دهید تا این فضا مجالی برای رابطه دوستانه همسرتان با آن خانواده شود.
۴) مواظب آسیبهای احتمالی این موضوع باشید. هرچهقدر هم دوستیها قدیمی باشد آدمها درگذر زمان تغییر میکنند و لازم نیست به همه چیز خوشبین باشید. نه نگاه بدبیانه صرف داشته باشید نه دوست را عضوی از خانواده بدانید.
۵) در صورتی که همسرتان تمایلی به ادامه رابطهتان با دوستهای قدیمی ندارد اول در فضایی بدون تنش و محترمانه علتش را جویا شوید و دربارهاش با او صحبت کنید. اگر نپذیرفت به او اطمینان دهید که اولویتتان در نهایت خانواده است و فقط تا جایی که این دوستیها بهخانواده لطمه نزند ادامهاش میدهید.
۶) دایره دوستان را بر اساس آدمهای همفکر، مورد اعتماد و تشابههای ذاتی گسترده کنید تا با ایجاد شبکهای از روابط خانوادگی خوب، هم نیازتان بهدوستیها حفظ شود هم خانواده در اولویت باشد.
منبع: آخرین خبر