خداوند، محبت و عشق حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) را در دل انسان‌های برجسته و با ایمان قرار داده است. امام صادق (ع) می‌فرمایند: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ (ع) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ؛ هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد؛ حب امام حسین (ع) و حب زیارت آن امام را در قلب او قرار می‌دهد. حب و محبت که آمد، عشق به امام و زیارت امام عاشورا در دل انسان شعله ور می‌شود. زیارت با معرفت که حاصل شد، اجر و پاداش‌های الهی بر جسم و روح زائر حسینی سرازیر می‌شود.

امام کاظم (ع) می‌فرمایند: أَدْنَی مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ کمترین ثوابی که به زائر اباعبدالله (ع) در کنار نهر فرات داده می‌شود؛ زمانی که حق، حرمت و ولایت او را بشناسد، این است که:

۱. گناهان گذشته و آینده او آمرزیده می‌شود. امام باقر (ع) فرمودند: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ (ع) مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ؛ اگر مردم می‌دانستند، زیارت امام حسین (ع) چقدر فضیلت و ثواب دارد، به درستی که از شوق می‌مردند و نفس‌هایشان از روی حسرت بند می‌آمد.

روای می‌گوید، پرسیدم که چقدر فضیلت دارد و حضرت فرمودند: هر کس امام حسین (ع) را از روی اشتیاق زیارت کند:

۲. خدا برایش هزار حج مقبول

۳. هزار عمره مبرور

۴. اجر هزار شهید از شهدای بدر

۵. اجر هزار روزه دار

۶. ثواب هزار صدقه قبول شده

۷. ثواب هزار بنده آزاد کردن، که مراد از آن رضای خدا باشد، می‌نویسد.

امام باقر (ع) فرمودند: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع) فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ؛ شیعیان ما را به زیارت امام حسین (ع) امرکنید؛ چرا که زیارتش؛

۸. روزی را زیاد می‌کند،

۹. و عمر را طولانی می‌گرداند،

۱۰. و بلا‌ها و بدی‌ها را دفع می‌کند. امام باقر (ع) در ادامه فرمودند: زیارت امام حسین (ع) بر هر مومنی که اقرار به امامت او از جانب خدا داشته باشد، واجب است.

امام صادق (ع) فرمودند: زَائِرُ الْحُسَیْنِ (ع) مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ؛

۱۱. زائر امام حسین (ع) شفیع صد نفر در روز قیامت می‌باشد؛ الف: کسانی که آتش دوزخ بر ایشان واجب شده و کسانی که در دنیا از مسرفین بودند.

امام صادق (ع) فرمودند: إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ؛ خداوند چهار هزار فرشته را موکل قبر امام حسین (ع) قرار داده است، کُلُّهُمْ یَبْکُونَهُ؛ تمام فرشتگان بر او می‌گریند،

۱۲. وَ یُشَیِّعُونَ مَنْ زَارَهُ إِلَی أَهْلِهِ؛ و زائرین حضرت را مشایعت می‌کنند تا به خانه خود برسند،

۱۳. فَإِنْ مَرِضَ عَادُوهُ؛ و اگر مریض شوند، از آن‌ها عیادت می‌کنند،

۱۴. وَ إِنْ مَاتَ حَضَرُوا جَنَازَتَهُ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ التَّرَحُّمِ عَلَیْه؛ و هنگامی که از دنیا بروند، بر سر جنازه آن‌ها حاضر می‌شوند و برای آن‌ها طلب آمرزش و رحمت می‌کنند.

امام صادق (ع) فرمودند: وْ یَعْلَمُونَ مَا فِی زِیَارَتِهِ مِنَ الْخَیْرِ وَ یَعْلَمُ ذَلِکَ النَّاسُ لَاقْتَتَلُوا عَلَی زِیَارَتِهِ بِالسُّیُوفِ وَ لَبَاعُوا أَمْوَالَهُمْ فِی إِتْیَانِه؛ اگر مردم می‌دانستند که چه خیر و برکتی در زیارت امام حسین (ع) است، برای زیارت رفتن با هم جنگ می‌کردند و همه اموالشان را برای زیارت خرج می‌کردند.

منبع: ایرنا