تفاوت میان پرواز با هواپیمای یک شرکت هواپیمایی و یک جت شخصی، به مراتب فراتر از احساس راحتی و آسایش در طول پرواز است و بحث اصلی به عملیات پرواز بر میگردد. این تفاوتهای عملیاتی اغلب شامل این است که جتهای خصوصی در ارتفاع بالاتری پرواز میکنند که میتواند بر تجربه پرواز تاثیر چشمگیری داشته باشد.
اما دلیل این موضوع چیست؟
هواپیماهای مسافربری معمولا در ارتفاع ۱۰۵۰۰ متری سطح زمین پرواز میکنند، اما جتهای خصوصی ممکن است بین ۱۲۵۰۰ تا ۱۳۷۰۰ متر از سطح زمین فاصله بگیرند و برخی از جتها حتی ممکن است تا ارتفاع ۱۵۵۰۰ متر از سطح زمین بالا بروند.
جتهای خصوصی به دلیل ابعاد کوچکتر، از نظر نسبت قدرت به وزن، شرایط بهتری دارند و همین به آنها این امکان را میدهد تا توانایی بالارفتن سریع و حمل بارهای سبکتر، از جمله نکاتی است که جتهای خصوصی را از هواپیماهای تجاری متمایز میکند. بتوانند زودتر به سرعت بالاتر دست یافته و بیشتر ارتفاع بگیرند. هواپیماهای مسافربری بزرگ، سوخت بیشتری نیاز دارند و بارشان سنگینتر است و از همین رو برای ارتفاع گرفتن به زمان بیشتری نیاز خواهند داشت.
فواید و مزایای عملیاتی
رسیدن به سرعت بالا و در نتیجه ارتفاع گرفتن، چند مزیت کاربردی برای مسافران جتهای خصوصی دارد.
شاید مهمترین مزیت پرواز در ارتفاع بالاتر، کاهش حجم ترافیک هوایی در آن ارتفاع باشد. این به معنای زمان پرواز کوتاهتر وسفر سریعتر برای مسافران خواهد بود؛ باید این را در نظر داشت که با افزایش ارتفاع، موتورهای هواپیماها کارآمدتر میشوند، چرا که با کاهش چگالی هوا، هواپیماها سوخت کمتری میسوزانند.
گنج ارزشمندی که در قطب جنوب ماه پنهان شده
از سوی دیگر پرواز در ارتفاعات بالاتر، باعث میشود تا از تاثیرگذاری شرایط نامساعد جوی بر روی پرواز، تا حدود زیادی کاسته شود. جتهای خصوصی که در ارتفاعات بالاتر پرواز میکنند، راحتتر میتوانند از فراز طوفانهای بزرگ عبور کرده و حتی زمانی که این اتفاق نیفتد، در راستای تغییر مسیر برای جلوگیری از تداخل با طوفان، با ترافیک و ازدحام هوایی مواجه نخواهند شد.
این در حالی است که در پروازهای معمولی، خلبانان به هنگام تغییر مسیر، ممکن است با چالشهایی از جمله ازدحام ترافیک هوایی روبرو شوند و همین باعث اختلالات احتمالی و طولانیتر شدن زمان پرواز خواهد شد.
کاهش ترافیک هوایی در ارتفاعات بالاتر، به نفع مسافران جتهای خصوصی است؛ چرا که خطوط هوایی تجاری به دلیل پروازهای مداوم و فراوان، با ترافیک هوایی سنگینی روبرو میشوند که این امر برنامههای پروازها را پیچیده است.
راحتی مسافران
در ارتفاعات بالاتر، آرامش و راحتی مسافران نیز افزایش خواهد یافت. چرا که احتمال مواجهه با طوفان و آب و هوای نامساعد در آن ارتفاع کمتر خواهد بود. هوا در ارتفاع ۱۲۵۰۰۰ بالاتر از سطح زمین و بالاتر از آن رقیقتر است و همین باعث میشود تا مسافران سفری آرامتر را تجربه کرده و احتمال وقوع تلاطم در پرواز کاهش چشمگیری بیابد.
جتهای خصوصی به دلیل وزن سبکترشان، میتوانند سریعتر ارتفاع گرفته و به حداکثر ارتفاع مدنظرشان برسند و در ارتفاع بالاتری پرواز کنند و همین باعث خواهد شد تا کارآیی عملیاتیشان افزایش بیابد. در عین حال باید ترافیک هوایی کمتر، اجتناب از طوفانها و شرایط آب و هوایی نامساعد را نیز به این مزایا افزود و در نتیجه مسافران جتهای هوایی پروازهایشان را در مدت زمانی کمتر و در مسیری مستقیم انجام میدهند.
منبع: خبرآنلاین
125000 چی؟ متر/ کیلومتر/ پا ؟
لااقل در ایران و مسافتهای نسبتا کم بین استانها اوج گیری خیلی زیاد برای پروازها ممکن نیست! مثلا از تهران تا ارومیه یا یزد و... کلا 1ساعت یا کمتر طول سفر هست لذا چندان فرصتی نیست که ارتفاع خیلی زیاد مثلا 40هزار پایی اوج گیری شود ضمنا بهر حال برای اوج گیری پروازها باید از لا به لای پروازهای لایه های پائینی عبور کند و همینطور برای فرود هم همینطوره خب همین عبور کردن بخشی از مسیر طی شده است.
چیزی که من خودم سالها در ایران تجربه کردم این دسته از پروازها هم مثل بقیه پروازها سقف پروازی رو دارند. ضمنا بخاطر سبک تر بودن و موتور های جت البته سرعت وقدرت مانور بیشتری دارند مثلا پرواز یزد به تبریز با هواپیمای rj که جت هست انجام میشه.
سفر همگی بسلامتی وخیر باشه
دوماً در هوانوردی برای سنجش ارتفاع از واحد «پا» (feet) استفاده میشه.
پول رو به حسابم بریزید، جت رو دم در خونتون تحویل بگیرید!