درز اطلاعات یکی از نشست‌های گروه بررسی کننده پشت در‌های بسته، معلوم شد ۷ فوریه ۲۰۱۱، نیرو‌های اس آس اس، ۹ پسر و مرد افغانستانی را در خواب به قتل رساندند.

این درح آلی است که کشتن شهروندان عادی افغانستانی از جمله زنان، قبلا نیز گزارش شده بود.

سلما یعقوب عضو ائتلاف ضد جنگ در انگلیس گفت: آنچه ما دیده ایم این است که در پی این جنگ‌ها مردم خشونت و بی رحمی امریکا و متحدانش را آشکارا و به چشم دیدند بنا بر این ادعای غرب درباره حمایت از حقوق دیگر ملت‌ها و سوء استفاده از حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان مسلمان نفرت انگیزه است.

از سویی دیگر دولت‌های غربی نشان دادند، اینکه چه تعداد از زنان مسلمان کشته می‌شوند، چقدر فرزندانشان، برادرانشان و همسرانشان را از دست می‌دهند اصلا برایشان مهم نیست. در اینجا بریتانیا که خود را با غرور، مادر دموکراسی می‌نامد، نمونه‌های وقایع شرم آوری که در جریان جنگ افغانستان و جنگ‌های پس از آن روی داده و این واقعیت را کاملا آشکار کرده است.

در نشست بررسی جنایات جنگی نیرو‌های ویژه ارتش انگلیس، ریچارد هرمر (Richard Hermer)، وکیل خانواده منصور عزیز و خانواده‌های ۳۳ نفر از قربانیان کشتار ارتش انگلیس گفت در ماه اوت ۲۰۱۲ حسین ازبکزی ۲۴ ساله و رقیه ملا محمد حلیم ۲۴ ساله، در حیاط منزلشان و در کنار دو کودک خردسالشان خود خوابیده بودند که نیرو‌های ویژه ارتش انگلیس، به ضرب گلوله آنان را به قتل رساندند.

به نوشته گاردین، در نشست بررسی کشتار ارتش انگلیس در افغانستان، شماری از ویدئو‌هایی که شاهدان و اعضای خانواده‌های قربانیان تهیه و ارسال کرده بودند، به نمایش در آمد. ریچارد هرمر در نشست گروه بررسی کننده گفت: شواهد به اندازه کافی موجود است تا بتوان نیرو‌های ارتش انگلیس را به جنایات جنگی و نقض کنوانسیون ژنو متهم کرد.

دیوید مک براید حقوقدان در این باره گفت: اقدامات نیرو‌های ویژه ارتش بریتانیا، آشکارا همچون جوخه قتل بود.

براساس اسنادی که خبرنگاران ارائه کرده اند، شماری از افغانستانی ها، پس از این که تسلیم شده اند، به دست نیرو‌های ارتش انگلیس به قتل رسیدند. براساس اطلاعاتی که کارشناسان منتشر کرده اند، نیرو‌های ارتش انگلیس، پس از متوقف و بازرسی کردن افغانستانی ها، با این که اطمینان داشتند آن افراد خطری ندارند، آنان را به قتل می‌رساندند. 

به گفته حقوقدانان، ۱۲ تا ۱۸ ماه طول خواهد کشید تا گزارش اولیه این کشتار‌ها آماده شود. اغلب بررسی ها، به صورت محرمانه، بدون حضور خبرنگاران و مردم و پشت در‌های بسته انجام می‌شود.