مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی Southwest انجام شده است، به کشف قابل توجهی در مورد Arrokoth، یک جرم فرا نپتونی که از بقایای یکی از سیارات منظومه شمسی تشکیل شده، دست یافته است.

آروکوت پس از کشف در روز سال نوی ۲۰۲۰ توسط کاوشگر نیوهورایزنز به عنوان سیارک مرد یخی شناخته شد.

به نظر می‌رسد دو لوب Arrokoth با تپه‌هایی که هر کدام حدود پنج کیلومتر (۳.۱ مایل) عرض دارند، پراکنده شده اند. این تپه‌ها که به لوب‌ها ظاهری شبیه توت می‌دهند، تقریباً در شکل، اندازه، رنگ و قابلیت بازتاب (albedo) به یکدیگر شبیه هستند.

این شباهت قویاً نشان می‌دهد که این تپه‌ها بدنه‌هایی متفاوت با منشأ مشترک هستند که در نقطه‌ای به هم رسیده‌اند و بخش‌های بزرگی از دو لوب بدنه آروکوت با عرض ۱۸ کیلومتر (۱۱.۲ مایل) را تشکیل می‌دهند.

دکتر ویل گرانده، محقق مأموریت افق‌های نو از رصدخانه لوول، گفت: بسیار شگفت انگیز است که می‌بینیم این شیء به قدری خوب حفظ شده که شکل آن مستقیماً جزئیات ساختاری بسیار مشابه یکدیگر آن را نشان می‌دهد.

Arrokoth یک سیاره کوچک است که در کمربند کویپر و در فضای وسیعی در پشت نپتون است که شامل بلوک‌های سازنده منظومه شمسی است.

از آن جایی که تصور می‌شود این گونه سیارات کوچک به آرامی به هم می‌رسند و در نهایت سیاراتی را که امروزه می‌بینیم تشکیل می‌دهند، دانشمندان علاقه زیادی به مطالعه خواص این اجرام دارند.

تیم دانشمندان متوجه شده است که لوب‌های Arrokoth قویاً یک "مدل ناپایداری جریان" از شکل‌گیری را پیشنهاد می‌کنند که در آن ضربه‌های بسیار ملایمی که با سرعت تنها چند مایل در ساعت اتفاق می‌افتد، به اجسام کوچک‌تر اجازه می‌دهد تا با اجسام بزرگ‌تر تجمیع شوند.

آلن استرن، محقق اصلی ماموریت نیوهورایزنز و محقق ارشد در یک مطالعه جدید در مورد این کشف، در بیانیه‌ای گفت: شباهت‌ها، از جمله اندازه‌ها و سایر ویژگی‌های سازه‌های تپه Arrokoth، بینش جدیدی را در مورد شکل‌گیری آن‌ها نشان می‌دهد. 

این نتایج در واقع از مدل بی‌ثباتی جریان اصلی پشتیبانی می‌کنند و نشان می‌دهند که اجرام به آرامی برای تشکیل Arrokoth با حداقل سرعت‌های برخورد در ناحیه خاصی از سحابی خورشیدی که دچار فروپاشی گرانشی می‌شود، ایجاد می‌شوند.

مقاله مربوط به این یافته‌ها در مجله The Planetary Science منتشر شده است.

منبع: RT