رژیم صهیونیستی متعهد شده است که جنبش مقاومت حماس را در یک یورش بی امان به نوار غزه از بین ببرد اما تاکنون فقط به منازل مسکونی حمله کرده است و هیچ برنامهای برای بعد از حملات خود ندارد. تل آویو بدون داشتن برنامه روشنی برای نحوه اداره منطقه ویران شده غزه حتی در صورت پیروزی در میدان جنگ، بی امان به غزه حمله هوایی میکند.
به گفته هشت مقام منطقهای و غربی که از درگیریها اطلاع دارند، این تهاجم نظامی که با نام رمز «شمشیرهای آهنین» آغاز شده است، از نظر وحشیگری بینظیر و در راستای همان چیزی است که رژیم صهیونیستی در گذشته در غزه انجام داده است.
به گفته سه مقام منطقهای آشنا با گفتگوهای بین آمریکا و سران غرب آسیا، استراتژی فوری رژیم صهیونیستی این است که زیرساختهای غزه را نابود کند، حتی به قیمت تلفات غیرنظامی زیاد، مردم این منطقه را به سمت مرز مصر سوق دهد و با منفجر کردن اوضاع به دنبال حماس برود.
به گفته یک منبع آگاه در واشنگتن، برخی از دستیاران جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، نگران این هستند که اگرچه رژیم صهیونیستی ممکن است طرحی مؤثر برای وارد کردن خسارت پایدار به حماس طراحی کند، اما هنوز استراتژی خروج را تدوین نکرده است.
این منبع افزود: سفر آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه و لوید آستین وزیر دفاع آمریکا به رژیم صهیونیستی در هفته گذشته بر لزوم تمرکز بر طرح پس از جنگ برای غزه تاکید کرده بود.
مقامات عربی همچنین از این که رژیم صهیونیستی برنامه روشنی برای آینده منطقه تحت کنترل حماس که از سال ۲۰۰۶ توسط جنبش مقاومت فلسطین اداره میشود و ۲.۳ میلیون نفر در آن زندگی میکنند، ارائه نکرده است، نگران هستند.
یک منبع امنیتی منطقهای گفت: اسرائیل یک بازی پایانی برای غزه ندارد. استراتژی آنها این است که هزاران بمب بیندازند، همه چیز را نابود کنند و وارد شوند، اما بعد چه؟ آنها هیچ استراتژی خروجی برای روز بعد ندارند.
تهاجم زمینی رژیم صهیونیستی هنوز شروع نشده است، اما مقامات غزه اعلام کردند که تاکنون ۳۵۰۰ فلسطینی در اثر بمباران هوایی شهید شدهاند که حدود یک سوم آنها کودک هستند. بایدن، روز چهارشنبه در سفری به اراضی اشغالی به صهیونیست ها گفته است باید همان کاری را کنند که آمریکا بعد از حمله پر از ابهام یازده سپتامبر انجام داد.
مقامات رژیم صهیونیستی، از جمله نتانیاهو، گفتهاند که حماس را به تلافی عملیات ۷ اکتبر نابود خواهند کرد. تزاچی هانگبی، مدیر شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی روز سهشنبه به خبرنگاران گفت: اما آنچه ما میدانیم این است که چیزی (به اسم حماس) وجود نخواهد داشت. شاید گفتن این کار آسانتر از انجام آن باشد.
دو کارشناس نظامی منطقهای به رویترز گفتند که در مقابل، گردانهای عزالدین القسام شاخه نظامی حماس برای تهاجم بسیج شدهاند و مینهای ضد تانک و وسایل انفجاری بمبگذاری شده را برای کمین کردن سربازان برپا کردهاند.
حمله آتی رژیم صهیونیستی قرار است بسیار بزرگتر از عملیاتهای گذشته غزه باشد که مقامات رژیم صهیونیستی قبلاً از آن به عنوان علفزنی یاد کرده بودند که تواناییهای نظامی حماس را تضعیف میکند، اما آن را از بین نمیبرد.
رژیم صهیونیستی سه درگیری قبلی با حماس در سالهای ۲۰۰۸-۲۰۱۲، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ داشته است و در طی دو مورد از آن حملات، تهاجمات زمینی محدودی را انجام داده است، اما برخلاف امروز، رهبران رژیم صهیونیستی هرگز قول ندادند حماس را یکبار برای همیشه نابود کنند. در این سه رویارویی، کمتر از ۴۰۰۰ فلسطینی شهید شدند و کمتر از ۱۰۰ صهیونیست به هلاکت رسیدند.
یک منبع آمریکایی گفت: در واشنگتن خوشبینی کمتری وجود دارد که اسرائیل بتواند حماس را به طور کامل نابود کند و مقامات آمریکایی احتمال کمی می دهند که اسرائیل بخواهد هر یک از مناطق غزه را حفظ کند یا دوباره آن را اشغال کند.
به گفته این فرد، سناریوی محتملتر این است که نیروهای رژیم صهیونیستی تا آنجا که میتوانند تعداد زیادی از اعضای حماس را بکشند یا دستگیر کنند و تونلهای آنان را منفجر کنند.
اما این فقط تنها ترس آمریکا نیست و ترس در سرتاسر منطقه این است که جنگ فراتر از محدوده غزه باشد و حزب الله لبنان جبهه های بزرگ جدیدی را برای حمایت از مردم فلسطین و جلوگیری از کشتار مردم غره باز کند.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان نسبت به اقدام احتمالی «پیشگیرانه» علیه رژیم صهیونیستی در صورت انجام حمله به غزه هشدار داد. او آخر هفته گذشته گفت که اگر آمریکا نتواند این رژیم را مهار کند، ایران از حاشیه، نگاه نخواهد کرد.
سران کشورهای عربی منطقه نیز به وزیر امور خارجه آمریکا گفتهاند که مخالف کشتار دسته جمعی مردم فلسطین هستند زیرا این جنایت ممکن است به باقی منطقه سرایت کند. آنها به بلینکن گفتهاند که وقتی تعداد کشته ها افزایش یابد، خشم عمومی در سراسر منطقه افزایش می یابد.
جنایت جدید صهیونیستها در غزه درست مانند جنایت آمریکا و فرانسه در ویتنام است. چراکه این دو کشور در باتلاق جنگ ویتنام غرق شدند و این باتلاق با کشتار شدید مردم ویتنام همراه شد.