کلان‌شهر اصفهان بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط زیست استان از ابتدای فروردین تا سی‌ام مهر ۱۴۰۲، طی ۲۱۶ روز، ۱۲ روز هوای پاک، ۱۴۴ روز هوای قابل قبول (سالم)، ۵۴ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس و ۶ روز هوای ناسالم برای عموم شهروندان (وضعیت قرمز) را تجربه کرد.

نگاهی به وضعیت کیفی هوای شهر اصفهان در مدت مشابه سال گذشته نشان می‌دهد که این کلان‌شهر از ابتدای فروردین تا سی‌ام مهر ۱۴۰۱، بدون داشتن یک روز هوای پاک، ۱۲۲ روز هوای قابل قبول (سالم)، ۸۵ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس و ۹ روز هوای ناسالم برای عموم شهروندان داشت.

اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان شمار روزهای قابل قبول کلان‌شهر اصفهان را در ماه مهر   ۲۱ روز و تعداد روزهای ناسالم برای گروه‌های حساس را ۹ روز اعلام کرد. این در حالی است اصفهان در مهر ماه سال گذشته ۱۸ روز هوای قابل قبول و ۱۲ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس داشت.

اصفهان طی سال‌های اخیر به عنوان آلوده‌ترین کلان‌شهر کشور بشمار می‌رود که در پی خشکاندن رودخانه زاینده‌رود و تالاب بین المللی گاوخونی و تحت تأثیر کاهش بارندگی در دو دهه گذشته کانون‌های بحرانی گردوغبار آن افزایش یافته و این امر در کنار صنایع آلاینده و تردد میلیونی خودروها سبب شده که شهر تاریخی اصفهان حتی در بهار و تابستان نیز بیشترین هوای آلوده را داشته باشد.‌

شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروه‌های حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک است.

این شاخص به طور معمول برای پنج آلاینده هوا شامل مونوکسیدکربن (CO) ، اُزن (O۳)، دی اکسید نیتروژن (NO۲)، دی اکسید گوگرد (SO۲) و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون (PM۲.۵) اندازه گیری و به طور روزانه در ایستگاه‌های پایش هوا، ثبت می‌شود.

شاخص کیفی هوا ( Air Quality Index ) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا نظیر مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار، اوزون و ذرات معلق ( ذرات کوچک‌تر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر) را که دارای حدود مجاز متفاوت با واحدهای مختلف است به یک عدد بدون واحد تبدیل می‌کند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش می‌دهد.