ایست قلبی آن هم در سن ۴۵ سالگی، پایانی تلخ برای هنرمندی بود که در سنین نوجوانی‌اش حضوری خاطره‌ساز در چند فیلم سینمایی داشت، اما با عبور از این دوران، حضورش در عرصه بازیگری کمرنگ و کمرنگ‌تر شد.

حمیدرضا مرادی که ۱۵ آبان‌ماه چشم از جهان فروبست، متولد سال ۵۶ بود و در سال ۶۶ در حالی که تنها ۱۰ ساله داشت، با انتخاب کامبوزیا پرتوی از پیشتازان سینمای کودک و نوجوان در سال‌های پس از انقلاب، به‌صورت رسمی وارد دنیای بازیگری شد. فیلم سینمایی «ماهی» هرچند در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان به‌عنوان فیلم برگزیده معرفی شد، اما باید ۲ سال دیگر می‌گذشت تا مرادی یکی از خاطره‌انگیزترین نقش‌های کارنامه‌اش را ایفا کند.

ماهی

فیلم سینمایی «پاتال و آرزو‌هایی کوچک» فیلمی بود که ایده اولیه آن را رضا کیانیان با مسعود کرامتی در میان گذاشت و بعد از نگارش فیلمنامه، با کارگردانی کرامتی به تولید رسید. ایده محوری فیلم درباره عروسکی به نام «پاتال» بود که آرزوی بچه‌ها را برآورده می‌کرد و مرحوم مرادی در سن ۱۲ سالگی در آن نقش پسربچه تپل و خوش‌خوراکی را ایفا می‌کرد که علاقه ویژه‌ای به خوردن داشت و آرزو کرد هیچکس او را از خوردن منع نکند. همین آرزو هم برآورده شد و او در مواجهه با بزرگ‌تر‌هایی که مدام او را به خوردن بیشتر ترغیب می‌کردند، حسابی به دردسر افتاد.

پاتال و آرزو‌های کوچک

حمیدرضا مرادی جزو بازیگران نوجوانی بود که در کنار چهره سمپات، به دلیل اندکی اضافه وزن و به تعبیری «تپل بودن»، مورد توجه فیلمسازان قرار گرفت. او یک سال بعد از «پاتال و آرزو‌های کوچک» در ۲ فیلم سینمایی «سکوت» و «سفر جادویی» نقش‌آفرینی کرد. فیلم دوم که کارگردانی آن را ابوالحسن داودی برعهده داشت، تبدیل به یکی دیگر از فیلم‌های موفق سینمای کودک و نوجوان شد.

سفر جادویی

فیلم «سفر جادویی» داستان سفر پدری سخت‌گیر به دوران کودکی و مواجهه‌اش با گذشته خود برای اصلاح رفتارش با فرزندش است. حمیدرضا مرادی در این فیلم نقش یکی از دوستان کاراکتر اصلی فیلم با بازی اکبر عبدی، در دوران نوجوانی‌اش را ایفا می‌کرد که حضورش در این فیلم هم خاطره‌ساز شد.

«مدرسه پیرمردها» در سال ۷۰ فیلم دیگری بود که حضور مرحوم مرادی در کنار بازیگران سرشناسی همچون اکبر عبدی در آن ماندگار شد. فیلمی به کارگردانی علی سجادی حسینی که هرچند کاراکتر‌های اصلی‌اش جمعی از بازیگران پیشکسوت سینما بودند و اکبر عبدی هم در نقشی فرعی در آن درخشیده بود، اما بازیگران نوجوان فیلم، حضوری شیرین و به‌یادماندنی در آن داشتند.

مدرسه پیرمرد‌ها

مرحوم مرادی در همین سال ۷۰ و در حالی که تنها ۱۴ سال داشت در فیلم دیگری با عنوان «دره شاپرک‌ها» به کارگردانی فریال بهزاد ایفای نقش کرد که این فیلم هم در میان فیلم‌های فانتزی و کودکانه سینمای ایران، از آثار موفق بود و مورد توجه مخاطبان هم قرار گرفت.

دره شاپرک‌ها

«مستأجر» به کارگردانی رحیم رحیمی‌پور در سال ۷۱ و «عبور از تله» به کارگردانی غلامرضا رمضانی در سال ۷۲ آخرین فیلم‌هایی بودند که حمیدرضا مرادی در آن‌ها ایفای نقش کرد و عملاً با عبور از مرز ۱۶ سالگی، گویی جذابیت‌های دوران نوجوانی خود را از دست داد و دیگر کارگردانی برای فیلم‌های سینمایی پیشنهاد همکاری به او نداد.

مرادی البته در کنار بازیگری در حوزه‌های دیگری همچون چهره‌پردازی هم در سینما فعالیت داشت، اما آنچه در کارنامه‌اش ثبت‌شده نشان می‌دهد بازیگری‌اش مانند بسیاری دیگر از بازیگران خاطره‌ساز، اما فراموش‌شده سینمای ایران در دهه‌های گذشته، محدود به دوران نوجوانی و جذابیت‌های ظاهری آن دورانش بوده است.

مرادی سال‌ها بعد در دوران جوانی حضور مجدد مقابل دوربین را در قاب تلویزیون تجربه کرد و ایفای نقش‌هایی کوتاه را در سریال‌های «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار و «دل‌دار» به کارگردانی جمشید محمودی برعهده گرفت تا در آلبوم نقش‌آفرینی‌هایش، یادگار‌هایی هم از تلویزیون داشته باشد.

منبع: مهر