سکینه رضائی‌دوست، رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان رشت گفت: به دنبال برگزاری دوره‌های آموزشی رشته‌های متنوع صنایع دستی برای علاقه‌مندان به این حوزه، آزمون عملی رشته حصیربافی در روستای شاقاجی (اسلام آباد) بخش سنگر انجام شد.

او افزود: این آزمون با هدف ترویج صنایع دستی و همچنین آموزش به بانوان روستایی در راستای کمک به معیشت خانواده در قالب میز خدمت در محل مسجد جامع شاقاجی برگزار شد.

به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان رشت، در عملی رشته حصیربافی ۴۰ هنرمند شرکت داشتند که در پایان ۳۶ نفر قبول شدند و پروانه فعالیت برایشان صادر خواهد شد.

«حصیربافی» از قدیمی‌ترین صنایع دستی بومی و کهن‌ترین دست‌بافته استان گیلان است. این کار به عنوان منبع درآمد برخی از کشاورزان، خانوار‌های روستایی و حتی خانوار‌های شهری به ویژه ساکنان اطراف تالاب ها، مرداب‌ها و نقاط نزدیک به دریا و رودخانه محسوب می‌شود.

ماده اولیه حصیربافی، نی‌هایی است که به صورت خود رو در حاشیه مرداب‌ها و تالاب‌ها می‌رویند. نی‌های مناسب برای این کار دارای انواع مختلف است و حصیربافان گیلانی اغلب از ۲ نوع نی که به اصطلاح محلی؛ «لی» یا «گالی» (مورد استفاده برای بافت کلاه، زنبیل، سفره، ساک، کیف و ...) و «سوف» یا «سیم» (مورد استفاده برای بافت زیرانداز) استفاده می‌کنند.

ابزار کار حصیربافی بسیار ساده و ابتدایی بوده و شامل دستگاه بافت چوبی، شانه چوبی، کتل و چاقو و ... (جهت بافت زیرانداز)، سوزن بزرگ (جهت دوخت نوار‌های حصیری مورد استفاده برای تولید محصولاتی مانند کلاه، سفره و ...) و داس (داره) و قیچی (جهت برداشت الیاف گیاهی و زدودن اضافات آن‌ها و ...) و ظرف مخصوص رنگرزی و ... (برای رنگرزی الیاف لی) است.