تعهد ۱۰ ساله پذیرفته شدگان وزارت آموزش و پرورش برداشته شد، این خبری بود که اخیرا انتشار آن توجه بسیاری از فعالان و علاقمندان در حوزه تدریس را جلب کرد.  به گفته کسانی که مراحل پذیرش و مصاحبه را پشت سر گذاشته‌اند، پذیرفته شدگان تا پیش از این موظف به انجام تعهد محضری مبنی بر عدم درخواست تغییر وضعیت و محل خدمت به مدت ۱۰ سال پس از پذیرش و امضای قرارداد بوده‌اند.

این در حالی است که در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در بند ۲ قانون الحاق یک ماده به قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در وزارت آموزش و پرورش که در تاریخ  ۱۳۹۷/۶/۱۳ تایید و تصویب شده بود، آمده است: آموزشیاران و آموزش دهندگان مستمر (دو نفر و بالاتر) که در قبل از سال ۱۳۹۲ با نهضت سوادآموزی همکاری داشته اند (مشمولین قانون اصلاحی ۱۳۹۵/۶/۳) پس از شرکت و قبولی در آزمون داخلی که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار می‌شود با توجه به نیاز آموزش و پرورش، رشته تحصیلی، جنسیت و سنوات خدمت و ظرفیت استخدام اعلامی توسط سازمان اداری و استخدامی کشور باید حداقل دوره یکساله آموزشی را در دانشگاه فرهنگیان طی کنند و پس از قبولی در آزمون پایان دوره تا پایان برنامه ششم استخدام شوند.

سال گذشته نیز خبری مبنی بر ابلاغ بخشنامه‌ای شرایط اخذ تعهد از کارکنان پیمانی توسط آموزش و پرورش منتشر شد که براساس آن، تعهد استخدامی به عنوان پیوست لاینفک قرارداد پیمانی و صرفاً به صورت یک‌ساله اخذ و به تبع تمدید قرارداد پیمانی در هر سال برابر مقررات مربوط و تا زمان تبدیل وضعیت استخدامی به رسمی- آزمایشی، مفاد تعهدنامه خدمتی ثبتی تجدید و بر روابط قراردادی طرفین حاکم خواهد بود.

لغو تعهد ۱۰ ساله پذیرفته شدگان برای خدمت در محلی معین می‌تواند مزایایی برای مدرسان و معایبی برای سیستم آموزشی کشور یا مناطق محروم و کمتر برخوردار داشته باشد.

براساس بند ۲ قانون مذکور که به آن اشاره شده، نیاز آموزش و پرورش در مناطق و موقعیت‌های مختلف در پذیرش و به کارگیری داوطلبان تاثیر قابل توجهی دارد. عده‌ای زیان  لغو این قانون را از این بابت دانستند که برخی پذیرفته شدگان از طریق مناطق محروم اقدام به استخدام کنند و سپس با توجه به نبود تعهد خدمت، آنجا را به مقصد سایر مناطق ترک کنند که در این صورت هم برای آموزش و پرورش منطقه هم برای دانش آموزان ممکن است چالش‌هایی ایجاد شود؛ اما به نظر می‌رسد به جای تعهد ۱۰ ساله، پذیرفته شدگان تعهد‌های یک ساله براساس قرارداد خود دارا می‌شوند که در طول آن باید  از طرح و تقدیم و تسلیم هرگونه تقاضای انصراف از انجام تعهد یا فسخ قرارداد و همچنین تقاضای نقل و انتقال به بوم دیگر خودداری کنند و در صورت عدم موفقیت در دوره مهارت آموزی غیبت ترک خدمت و نقض قرارداد مکلف به جبران و پرداخت خسارت ناشی از عدم ایفای تعهدات خواهند بود.

از آنجا که ۱۰ سال هم مدت زمان کمی نیست، دادن تعهد درباره آینده‌ای که نه تنها پذیرفته شدگان آموزش و پرورش بلکه هیچکس از آن و تغییر و تحولاتش خبر ندارد، می‌توانست تا حد زیادی بسیاری از داوطلبان تدریس را دچار اضطراب و نگرانی درباره آن کند، لذا برداشته شدن این قانون شرایط ذهنی و شغلی بهتری را برای آنان فراهم می‌کند.

افراد دخیل در این حوزه نظرات و دیدگاه‌های متفاوتی در این باره دارند و احتمالا با چالش‌هایی ملموس روبرو هستند؛ به همین منظور شما می‌توانید نقطه نظرات مثبت و منفی خود را پیرامون لغو تعهد ۱۰ ساله در آموزش و پرورش با باشگاه خبرنگاران جوان در میان بگذارید.