محمد حسین نیکنام در «کارگاه آموزشی و جریان شناسی یهودیت و صهیونیزم در تاریخ فلسطین» که در تالار شهید سلیمانی وزارت بهداشت برگزار شد، گفت: گمان غلط افرادی که وضعیت بحرانی فلسطین را دنبال نمیکنند این است که فلسطین و غزه در وضعیت خوبی به سر میبرده و عملیات «طوفان الاقصی» بی دلیل انجام شده است و نباید اتفاق میافتاد.
وی افزود: ولی به اذعان گزارشهای متعدد سازمانهای بهداشت جهانی که هر ساله در مجمع عمومی سالانه این سازمان تحت عنوان قطعنامه مخصوص فلسطین، تشریح میشود و بیش از ۱۹۰ کشور جهان به آن رای مثبت میدهند و ایران در صدور آن نقش اساسی دارد، وضعیت فلسطین در ۲۰ سال اخیر هیچگاه عادی نبوده است و در شرایط پیش از جنگ اخیر، فلسطینیان هیچگاه از شرایط انسانی برای یک زندگی حتی معمولی، برخوردار نبوده اند.
وی ادامه داد: مطابق گزارشات و مستندات سازمان بهداشت جهانی که بخشی از آن توسط رییس این سازمان در جلسه اخیر شورای امنیت درباره فلسطین نیز مطرح شد، رژیم اشغالگر فلسطین ۱۸۷ مورد حمله به مراکز درمانی و ۲۶ بیمارستان فلسطینیان فقط در سال ۲۰۲۲ داشته است.
دستیار ویژه وزیر و مدیرکل همکاریهای بین الملل وزارت بهداشت با بیان این که رییس سازمان بهداشت جهانی به عدم کارآیی شورای امنیت در رسیدگی به بحران فجیع انسانی در غزه نیز تاکید کرد، بیان داشت: هیچ نقطهای در غزه امنیت نداشته و ندارد و ۱.۵ میلیون آواره در زندانی روباز زندگی میکنند.
نیکنام افزود: سازمان بهداشت جهانی گزارش داده که از دیدگاه عوامل اجتماعی موثر بر سلامت ۴۴ درصد فلسطینیان در غزه و ۱۴ درصد در کرانه باختری بیکار هستد. ۱.۷۸ میلیون فلسطینی طی این سالها فقر و عدم امنیت شدید غذایی و ۱.۳۷ میلیون فلسطینی نیاز شدید به آب را تجربه کرده اند.
وی یادآور شد: در ادامه گزارش سازمان بهداشت جهانی آمده که در سال ۲۰۲۲ دسترسی به آب و بهداشت در شرایط عادی زندگی کاملا در فلسطین مخدوش بوده و سیستم بهداشتی در این کشور کاملا از هم گسیخته است.
دستیار ویژه وزیر و مدیرکل همکاریهای بین الملل وزارت بهداشت با اشاره به اینکه مطابق معاهدات بین المللی، اشغالگر مسئول حفظ بهداشت منطقه اشغال شده است، گفت: سازمان بهداشت جهانی گزارش میدهد که هر فلسطینی به جز معدود زنان و مردان سالمند، برای درمان خود یا وابستگانش در مراکز درمانی، باید ابتدا از رژیم اشغالگر مجوز دریافت کند.
نیکنام افزود: در سال ۲۰۲۲ یک سوم بیماران فلسطینی از دریافت خدمات درمانی محروم شده اند. همچنین همراهان بیماران باید برای همراهی بیمارشان از دستگاه امنیت رژیم اشغالگر مجوز دریافت کنند که ۶۲ درصد تقاضاها در این خصوص از سوی این رژیم رد میشود.
وی اضافه کرد: ضمن این که همراهان بیماران بازجویی نیز میشوند. به طوری که مطابق گزارش سازمان بهداشت جهانی ۲۲۵ بیمار و ۶۱ همراه آنان در سال ۲۰۲۲ بازجویی شده و فقط ۲۴ بیمار و ۵ همراه بیمار مجوز دریافت کرده اند.
دستیار ویژه وزیر و مدیرکل همکاریهای بین الملل وزارت بهداشت با بیان این که بازجویی بیماران و همراهان بیمار در فلسطین توسط اشغالگران کاملا بی حساب و کتاب است، خاطرنشان کرد: مطابق گزارش سازمان بهداشت جهانی، جابجایی بیماران در غزه نیز با تعلل بسیار و با صدور مجوز انجام میگیرد و در ایستگاههای ایست و بازرسی موظف هستند بیمار را از آمبولانسی به آمبولانس دیگر جابجا کنند. این پروسه گاهی تا یک ساعت طول میکشد و بیماران بسیاری تلف شده یا خسارات جانی سنگین تری متحمل میشوند.
نیکنام اظهار داشت: پزشکان میتوانند از این ایستگاهها با خودرو عبور کنند، ولی پرستاران باید مسیرهای طولانی را برای رسیدن به مراکز درمانی و رسیدگی به بیماران پیاده طی کنند.
وی افزود: سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود تصریح کرده است که از ۲ تا ۷ آگوست ۲۰۲۲ بیت حانون که مرز عبور بیماران است، مسدود بوده و در این مدت ۲۲۴ بیمار حتی با داشتن مجوز عبور نتوانسته اند به مراکز درمانی برسند.
وی با اشاره به این که در سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۱۹۱ فلسطینی در شرایط غیرجنگی کشته شده اند، گفت: متاسفانه در اردوگاههای پناهندگان شرایط وخیمتر از این است. در زندانهای مسقف غزه نیز در سال گذشته ۲۳۶ زندانی، یعنی یک سوم جمعیت زندانیان فوت کرده اند. فجایع بازداشت، بازجویی و شکنجه زندانیان نیز در این زندانها بی شمار است.
نیکنام با نقل خاطرهای از وزیر بهداشت فلسطین در دیدارش با وی، یادآور شد: این وزیر به من گفت پدرم دچار سرطان مغز بود، ولی به دلیل سختی تردد به بیمارستان و آزارهای رژیم اشغالگر در صدور مجوز، از بردن وی به بیمارستان منصرف شدیم تا زمانی که فوت کرد.
دستیار ویژه وزیر و مدیرکل همکاریهای بین الملل وزارت بهداشت گفت: در خصوص شاخصهای دیگر سلامت در فلسطین نیز گزارش سازمان بهداشت جهانی حاکیست ۲۶.۷ درصد فلسطینیهای ۳۰ تا ۷۰ ساله دچار بیماریهای مسری هستند. مرگ و میر نوزادان در هر تولد زنده بین سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ بالغ بر ۱۲ کودک و در اردوگاهها ۱۷ کودک بوده است. مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال نیز ۱۴ نفر در هر ۱۰۰۰ کودک است.