ماموریت سال گذشته ناسا برای انحراف سیارک ثابت کرد که انسان می‌تواند مسیر یک سیارک را با برخورد یک فضاپیما تغییر دهد، اما اگر یک ضربه به تنهایی کافی نباشد، حداقل یک گزینه جایگزین داریم و آن گزینه، بمباران هسته‌ای سیارک است.

پژوهش جدیدی که پس از «آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه» یا «دارت» (DART) ناسا انجام شده، بررسی کرده است که چگونه یک دستگاه هسته‌ای می‌تواند یک سنگ فضایی در حال آمدن به سوی زمین را منحرف کند.

«مری برکی» (Mary Burkey) فیزیکدان «آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور» (LLNL) گفت: اگر زمان کافی را برای هشدار داشته باشیم، احتمالا می‌توانیم یک دستگاه هسته‌ای را پرتاب کنیم و آن را میلیون‌ها مایل دورتر به سمت سیارکی بفرستیم که به سوی زمین می‌آید.

پژوهشگران حوزه دفاع سیاره‌ای به طور فعال در حال بررسی امکان دفع یک سیارک قریب‌الوقوع با کمک انفجار هسته‌ای هستند. این درست مانند کاری است که «بروس ویلیس» (Bruce Willis) بازیگر آمریکایی در فیلم هالیوودی «آرماگدون» (Armageddon) سال ۱۹۹۸ انجام داد. برکی و همکارانش به عنوان بخشی از این پژوهش، مدل جدیدی را توسعه دادند که شبیه‌سازی می‌کند عملکرد یک انفجار هسته‌ای با انرژی بالا و پرتو ایکس، با یک سیارک چه خواهد کرد.

بمباران هسته‌ای یک سیارک نسبت به ماموریتی مانند دارت، مزایایی دارد. بزرگترین این مزایا انرژی است؛ دستگاه‌های هسته‌ای می‌توانند انرژی را در هر جرم بیش از هر فناوری انسانی تولید کنند. از آنجا که پرتاب‌های فضایی همیشه باید جرم را به حداقل برسانند، کلاهک هسته‌ای می‌تواند ضربه بسیار قوی‌تری را نسبت به یک فضاپیما مانند دارت وارد کند.

برکی گفت: سپس دستگاه را منفجر و سیارک را منحرف می‌کنیم. ما سیارک را دست‌نخورده نگه می‌داریم، اما فشار را از زمین دور می‌کنیم یا اینکه می‌توانیم سیارک را منفجر کنیم تا به قطعات کوچک و سریعی تبدیل شود و از سیاره ما فاصله بگیرد.

یک انفجار هسته‌ای، بیشتر انرژی خود را به شکل پرتو ایکس منتقل می‌کند. اگر انفجار هسته‌ای به یک سیارک برخورد کند، این تشعشعات قوی می‌توانند سیارک را بپوشانند و احتمالا همه مواد موجود در مسیر خود را تبخیر کنند. برکی و همکارانش، مدل خود را برای شبیه‌سازی کردن این اثرات روی چهار ماده متفاوت سیارک و در معرض طیف گسترده‌ای از شرایط توسعه دادند.

بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود هر نوع تلاش برای انحراف سیارک، واقعا سیارک را به سوی یک مسیر بدون خطر منحرف می‌کند و با فرستادن قطعات سیارک به سوی انسان، به آسیب جانبی منجر نمی‌شود. به همین دلیل، پژوهشگران می‌گویند که امیدوارند دانشمندان دفاع سیاره‌ای پیش از هر کاری بتوانند از این مدل برای به دست آوردن یک تصویر واضح‌تر استفاده کنند.

این پژوهش در «The Planetary Science Journal» به چاپ رسید.

منبع:اسپیس