سید امیر حسین مدنی معاون توسعۀ روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری در نشست خبری ششمین جشنوارۀ روستایی و عشایری آسمان هشتم گفت: در موضوع روستا و توجه به روستا در دوره‌های مختلف تفاوت‌های متفاوتی را در عملکرد‌ها و سیاست‌ها شاهد بودیم. ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، توجه به روستا جزو نکات برجسته بود. این اتفاق با توجه به موضوع زیرساخت‌های روستایی، محورش توجه و توسعۀ زیرساخت‌های روستایی بود.

مدنی ادامه داد: اتفاقات خوبی هم رقم خورده است. ما امروز در زیرساخت‌های روستایی جزو ۲۰ کشور دنیا هستیم. در بحث گازرسانی رتبۀ اول را در دنیا داریم. با این حساب، در نسبت سنجی جمعیت روستایی و شهری، جمعیت به نفع شهر جلو رفته است.

وی افزود: موقعی که قرار است عده‌ای زیر چرخ‌های توسعه قرار گیرند، اولین افراد روستایی‌ها هستند؛ این از آن روست که این قشر از لحاظ اقتصاد و دسترسی به رسانه و تریبون‌ها از بنیۀ ضعیفی برخوردارند. در دولت سیزدهم توجه به روستا یک موضوع محوری است و به این نکته توجه می‌کند که طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب «روستا اصالت است». آن قدر که توجه به زیرساخت‌های روستا کردیم، باید به اقتصاد روستا هم توجه می‌کردیم اما باز هم این‌ها حلال مهاجرت آنان نیست. ۸۰ درصد جمعیت ما ریشۀ روستا دارند.

مدنی گفت: موضوع فرهنگی علت مهاجرت است، نه موضوعات اقتصادی و نه زیرساختی. اولویت، موضوع فرهنگ است. اولویت، هویت روستایی است. آنچه مهم است و باید توجه کنیم، برگرداندن فلش از شهر به روستاست. ما در دوران پست مدرنیسم قرار داریم. دورانی است که افراد در عین اینکه زندگی مدرن را تجربه می‌کنند، علاقه به بازگشت به ذات اصلی خود هستند. علاقه‌مند هستند که بخشی از زندگی خود را در محیط فانتزی روستای خودشان بگذرانند، لذا با پدیدۀ خوش نشینی مواجهیم. همان افرادی که روستا‌ها را تسخیر می‌کنند تا در آنجا خوش گذرانی کنند یا اساساً برگشت خودشان به روستا را برای زمانی می‌گذرانند که می‌خواهند استراحت کنند. منتها این نوع بازگشت در عصر پست مدرنیسم نگاه دقیق نیست. این بازگشت، بازگشتی انحرافی است.

وی ادامه داد: باید نگاهمان را از شهر‌ها اعم از دولتمردان و حاکمیت به سمت روستا بازگردانیم. روستا محل تولید است؛ نه فقط غذا و پوشاک در روستاست، بلکه امنیت فرهنگی مان در روستا است. این نگاه اگر اصلاح شود، موضوع اقتصادی و زیرساختی را اصلاح می‌کند.

معاون توسعۀ روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری گفت: ما باید به اصالت روستایی خود بازگردیم. اگر اینطور باشد، بحران جمعیت هم اصلاح می‌شود. جشنواره رضوی کاملاً در چارچوب حوزه معاونت توسعه روستایی است، لذا میزبان شدیم تا این اتفاق رقم بخورد. امیدوارم به بهانه اسم مبارک امام رضا علیه‌السلام بتوانیم شروعی برای حرکت بزرگ فرهنگی قرار دهیم.

در ادامه ابراهیم ذاکری دبیر اجرایی بخش روستایی جشنوارۀ رضوی علیه السلام دربارۀ پیشینیۀ جشنواره گفت: این جشنواره از سال ۸۶ در روستای کَردَر آغاز به کار کرد و در سال‌های متمادی توانست در سطح شهرستان میناب این رویداد را رقم بزند. این جشنواره در سال ۹۰ توانست به اوج خود برسد و بالغ بر ۲ هزار و ۵۰۰ نفر از نوجوانان و جوانان را جذب این جشنواره کند.

او افزود: همان سال بود که با توجه به استقبال خوب اهالی هرمزگان و معنویتی که در اختتامیه حاکم بود، دو مطلب مطرح شد؛ یکی اینکه با توجه به استقبال خوب و مردمی بودن و خودجوش بودن این جشنواره، بنا شد این جشنواره به صورت ملی برگزار شد؛ لذا از سال ۹۱ تا ۹۳ به صورت ملی برگزار شد که جشنواره سرود رضوی با کانون‌های فرهنگی هنری مساجد رقم خورد. این استقبال سبب شد روستا به نام کردر رضوی تغییر نام بدهد. این روستا در پاسداشت دهه کرامت رتبه اول را گرفت. این امر سبب شد اهالی روستا میل و رغبت بیشتری به جشنواره پیدا کنند؛ لذا توانستیم آن را ادامه دهیم تا اینکه در سال ۱۴۰۰ توانستیم جشنواره آسمان هشتم را ویژه روستا‌های کشور برگزار کنیم.

وی افزود: این جشنواره متفاوت است با جشنواره‌هایی که در مراکز استان‌ها برگزار می‌شود. این جشنواره که در دل روستا‌ها برگزار می‌شود، مفرح و متفاوت است. ما این جشنواره را به این صورت آغاز می‌کنیم که در ابتدای ورود اهالی جشنواره از سراسر کشور، با استقبال اهالی روستا مواجه می‌شوند. آیین‌های روستایی مثل چاوشی خوانی برای مهمانان اجرا می‌شود. در روستا برای تمام عزیزان هتل وجود ندارد بلکه روستاییان منزلشان را به اهالی جشنواره اختصاص می‌دهند. هر کدام از گروه‌ها در منازل اهالی روستا اسکان داده می‌شوند و خود اهالی هم پای کار جشنواره هستند. مردم خادم فرهنگی علی بن موسی الرضا علیه‌السلام هستند. تمام خدماتی که ارائه می‌شود، خود مردم به صورت خودجوش انجام می‌دهند.