کریم جشنی، داور نمایشهای خیابانی جشنواره منطقهای تئاتر کشور، برگزاری جشنواره را باعث دیده شدن نواقص و مشکلات این گونه نمایشی دانست که باید با برگزاری کارگاههای آموزشی، راه حلی برای این معضلات پیدا کرد.
بیستوهشتمین جشنواره منطقهای تئاتر کشور، دی ۱۴۰۲، به میزبانی چهار استان فارس (پارس)، خراسان رضوی (خاوران)، سمنان (راه ابریشم) و آذربایجان شرقی (سهند) پذیرای هنرمندان تئاتر سراسر کشور است.
کریم جشنی، هنرمند تئاتر استان خراسان رضوی و داور نمایشهای خیابانی جشنواره تئاتر منطقهای خاوران در گفتوگویی درباره این رویداد هنری سخن گفت.
این هنرمند با اشاره به اهمیت احیای دوباره و برگزاری جشنواره تئاتر منطقهای پس از سالها توقف برای دومین بار گفت: «جشنواره منطقهای تئاتر کشور محلی برای تعامل گروهها، رفاقتها و استفاده از تجارب قومیتهای مختلفی است که بهواسطه حضور از سراسر کشور در این رویداد با یکدیگر به رقابت میپردازند.»
او ادامه داد: «این تفاوت زبان، قومیت، آیین و تفکرات باعث بحث، نظر و نقد و گفتگو بین هنرمندان استانهای مختلف میشود. در همین جشنواره تئاتر منطقهای خاوران در رفت و آمدهایی که در محل اجرا داشتم، شاهد گفتگو، تبادل نظر و گاهی تبادل متون نمایشی برای تولیدات آتی هنرمندان استانهای مختلف با یکدیگر بودم. این یکی از مزیتهای مهم جشنواره منطقهای تئاتر به شمار میآید و از این منظر جشنواره آوردههای بسیار زیادی دارد.»
او با بیان اینکه هر رویداد نمایشی به هر بهانهای به تعداد تماشاگران تئاتر اضافه میکند، توضیح داد: «در جشنوارهها، ما بهصورت ویژه شاهد حضور هنرمندان از شهرستانها و استانهای دیگر هستیم، اما در کنار این اتفاق بهواسطه اطلاعرسانی شهری و عمومی بین مردم حساسیتی ایجاد میشود که از دید مخاطبشناسی تاثیر مستقیمی در افزایش تعداد تماشاگر و علاقهمندان برای دیدن نمایش ایجاد میکند.»
این هنرمند افزود: «گویش، آداب و رسوم و تنوع فرهنگی هر استانی برای شهروندان استانهای دیگر جذابیتهای محتوایی و بصری زیادی دارد و باعث بالا رفتن ظرفیت مخاطبان تئاتر در مناطق مختلف میشود.»
این داور بخش خیابانی جشنواره تئاتر منطقهای خاوران گفت: «متاسفانه ما در حال حاضر نمایشهایی را در خیابان میبینیم، نه نمایش خیابانی. بالای ۸۰ درصد آثار از مولفههای خیابانی برخوردار نبوده و ما به آنها نمایش در خیابان میگوییم. یعنی این آثار میتوانند در پلاتو، مکان بسته و سایر محلهای نمایشی هم اجرا شوند.»
او ادامه داد: «ما برای احیا و تعریف درست مولفههای نمایش خیابانی نیازمند زیرساختهایی هستیم که امیدوارم در کانون نوپای نمایش خیابانی کشور این مهم همچنان که مورد توجه قرار گرفته است، به جدیت پیش برود تا در رویدادهای آتی شاهد نمایشهای خیابانی باشیم.»
جشنی افزود: «متاسفانه برخی طنزهای رواج یافته در فضای مجازی، تاثیر مستقیمی در محتوای آثار خیابانی داشته است. ما بهدفعات، شاهد طنزهای بیمحتوا و هجوگوییهایی هستیم که گروهها برای جذابیت نمایش و خنداندن مردم به هر قیمتی به سمت آنها میروند. این موضوع باعث دور شدن هنرمندان و حتی مخاطبان از جریان و محتوای اصلی کار میشود و آسیب بزرگی است که نیاز به بازنگری اساسی دارد.»
او گفت: «هنرمندان فعال عرصه نمایش خیابانی درباره متن، طرح و ایده و محتوای تولیدشده برای انتقال به مخاطب باید بیشتر حساسیت به خرج دهند. خوشبختانه ما در زمینه بازیگری و کارگردانی هنرمندان قابلی را داریم، اما متاسفانه در حوزه محتوا دوستان از مسیر اصلی خارج شدهاند. البته این ریلگذاری فرهنگی قابل اصلاح است و امیدوارم که بهزودی شاهد اصلاح آن باشیم.»
این هنرمند با اشاره به محتوای نمایشهای خیابانی توضیح داد: «استانهای شرکتکننده هر کدام به نوعی سعی کردهاند، معیارهایی ملی، ارزشی و خانوادگی را در آثار خود به نمایش بگذارند، اما این معیارها را به عنوان موضوعات محوری مورد توجه قرار نداده و خیلی گذرا و سطحی از آنها عبور کردهاند.»
کریم جشنی در پایان سخنانش گفت: «متاسفانه بسیاری از هنرمندان نمایشهای خیابانی اصل و مولفههای این گونه نمایشی را فراموش کردهاند. درواقع اصول این نمایش در خیلی از آثار به حاشیه رفته است که این موضوع میتواند لطمه زیادی به بدنه تئاتر خیابانی بزند. حضور بخش خیابانی در جشنواره تئاتر منطقهای باعث دیده شدن نواقص و مشکلات زیادی در این عرصه شد که امیدوارم در سالهای آینده با برنامهریزی و برگزاری ورکشاپهای تخصصی به صورت حضوری و مجازی بتوانیم آسیبهایی را که در این جشنوارهها لمس میشود، کمرنگ کرده و راهحلی برای این معضلات بیابیم.»