کتاب فابریس ریسی‌بوتی، مورخ فرانسوی متخصص در جنگ فرانسه و الجزایر، فصل جدیدی را در جنایات و شکنجه که توسط ژان ماری لوپن، بنیانگذار حزب جبهه ملی فرانسه، در جریان انقلاب آزادی‌بخش الجزایر مرتکب شده بود، آشکار کرد.

براساس گزارش آر تی، ژان ماری لوپن در حالی که نماینده پارلمان فرانسه بود، در سال ۱۹۵۶ در جوخه چتربازان از سوی پاریس علیه مردم الجزایر که تصمیم گرفتند علیه اشغالگری فرانسه تحت پرچم ملی خود سلاح به دست بگیرند، داوطلب شد. همان جا بود که رهبر راست افراطی فرانسه وحشتناک‌ترین جنایات را مرتکب شد. 

این کتاب در روز جمعه ۱۹ ژانویه توسط انتشارات دارالبرزخ منتشر می‌شود و شامل اسناد و مدارک تاریخی محکومیت ژان ماری لوپن به جنایات شکنجه پس از تلاش برای فرار از این اتهامات است. اهمیت این کتاب در این است که این واقعیت که پس از تلاش او برای تبرئه خود و طرح دعوی صورت گرفت.

در مقدمه ناشر آمده است: فابریس ریسپوتی برای اولین بار پرونده تاریخی دردناکی را جمع آوری کرده است که تاکنون پراکنده مانده است. او با تکیه بر دستاورد‌های اخیر در تحقیقات تاریخی، اعتبار منابعی را که ژان ماری لوپن را متهم می‌کنند و همچنین آن‌هایی که با وجود سکوت و پنهان کاری سعی در تبرئه او دارند را تا حد امکان بازسازی می‌کند.

همچنین اهمیت ریشه‌های ایدئولوژیک استعماری اغلب نادیده گرفته شده جنبش سیاسی که امروز در دروازه‌های قدرت در فرانسه وجود دارد و حزبی که آن را تأسیس کرده است، برجسته می‌کند.

 لوپن در طول دو دهه گذشته به دلیل دست داشتن در شکنجه الجزایری‌ها در دوره اشغال الجزایر توسط فرانسه، کانون بحث و جدل در میان مورخان فرانسوی بود. از جمله کسانی که از او دفاع کردند، بنجامین استورا نورخ بود که ادعا می‌کرد لوپن در زمانی که نبرد الجزایر آغاز شد الجزایر را ترک کرد، در حالی که خود لوپن او در سال ۱۹۶۲ اعتراف کرد که الجزایری‌ها را شکنجه کرده است و گفت: «من چیزی برای پنهان کردن ندارم، شکنجه شدم زیرا مجبور بودم شکنجه کنم.

ریزیبوتی یک مورخ دیگر در آن زمان به گفته‌های مورخ بنجامین استورا اینطور پاسخ داد: تا زمانی که خلاف آن ثابت نشود، لوپن در شکنجه دست داشته است. این همان چیزی است که آرشیو‌ها و شهادت‌ها در مورد او تایید می‌کنند.