ابوجعفر محمد بن علی بن موسی الرضا (ع)، مشهور به امام جواد (ع) و جواد الائمه، نهمین پیشوای شیعیان است. کنیه او مانند کنیه جدش، محمدالباقر، ابو جعفر (ع) است. سه لقب وی، جواد، قانع و مرتضی است که مشهورترین آنها «جواد» است.
امام جواد (ع) از ۸ تا ۲۵ سالگی، امامت و پیشوایی مسلمانان را به بهترین شکل بر عهده داشت. آن حضرت در تمام سرزمینهای اسلامی، نمایندگان و سفیران ویژهای داشت و شبکه ارتباطی امام با شیعیان گسترده و نقشآفرین بود.
امام جواد (ع) نخستین معصومی بود که در خردسالی به امامت رسید. از این رو، مناظرهها، بحثها و گفتگوهایی داشته که برخی از آنها مهم، جنجال برانگیز و جالب بوده است. مهمترین رسالت دینی و فرهنگی امام جواد (ع) انتقال آموزههای اهل بیت (ع) به شاگردان و آموزش و تربیت آنان براساس سیره آن بزرگواران بوده است. در زمان امام جواد (ع) انقلاب فرهنگی و توسعه علمی بی مانندی رخ داد و دانشگاههای علمی و کلاسهای بحث و گفتگو در سراسر سرزمین اسلامی گسترش یافت.
آیت الله نجم الدین طبسی استاد اخلاق و معارف اسلامی گفت: میلاد امام جواد (ع) به اندازهای اهمیت دارد که امام زمان (عج) نیز خدا را بر آن قسم میدهد، تا به امروز کتابهای زیادی در مورد زندگانی و معرفی شخصیت امام جواد (ع) نوشته شده است و این امر نشان میدهد که کم سن و سالترین امام ما نیز از نظر علمی و اجتماعی دارای جایگاه بزرگی است، خداوند به هر امامی یک عنایت ویژه کرده است و از آن جایی که امام رضا (ع) بسیار نسبت به امام جواد (ع) عنایت داشتند، خداوند نیز امام جواد (ع) را «باب المراد» قرار داده و کسانی که به دنبال توسعه و گشایش در رزق و روزی هستند اگر به این امام عزیز متوسل شوند معمولا به خواسته خود دست مییابند. این ویژگی با اخلاق و رفتار اجتماعی آن حضرت و جواد و بخشنده بودن ایشان نیز بیارتباط نیست.
حجتالاسلاموالمسلمین حامد کاشانی کارشناس مذهبی هم درباره امام جواد (ع) و بابالمراد بودن ایشان توضیحاتی را بیان کرد.