گلایه‌های ملی پوش دوومیدانی از عدم توجه مسئولان استان کردستان
میلاد سیار ملی پوش دوومیدانی درباره شرایط این رشته ورزشی در هیئت ورزشی استان کردستان توضیحاتی را بیان کرد.
میلاد سیار قهرمان ایران و عضو تیم ملی دوومیدانی درباره وضعیت ورزشکاران هیئت استان کردستان برای مسابقات داخل سالن قهرمانی آسیا توضیحاتی را بیان کرد که به شرح زیر است.
عملکرد دوومیدانی استان کردستان در آستانه مسابقات داخل سالن قهرمانی آسیا را چگونه پیش بینی می‌کنید؟
از لحاظ فنی وضعیت دوومیدانی استان بسیار خوب است و با زحمات مربیان و کادر هیئت دوومیدانی استان توانستیم ۴ سهمیه در مسابقات داشته باشیم. ورزشکاران ما شامل کژان رستمی ۴۰۰ متر و ۴ در ۴۰۰ متر، مائده مطهری پرش ارتفاع، بشری راموز ۱۵۰۰ متر و امیر زمان پور ۱۵۰۰ و ۳۰۰۰ متر که نوید روز‌های خوب برای دو و میدانی ایران و استان است.
سمت و فعالیت شما در هیئت دوومیدانی استان کردستان چیست؟
بنده عضو کمیته فنی هیئت دوومیدانی کردستان و مربی کژان رستمی هستم و در کنار او به آموزش دوومیدانی برای بچه‌های استانم مشغول هستم. فدراسیون دوو میدانی چندبار در کمیته سرعتها، من را دعوت کرد، اما دیگر پیشنهادی برای همکاری نداد. فدراسیون با حضور مبینی که سرپرست است بیشتر درگیر مسابقات قهرمانی آسیا بوده و بعد از قهرمانی آسیا مجمع برگزار می‌شود البته در این شرایط هر چیزی موقت است و تمام تمرکز ما فعلا قهرمانی آسیا و نتیجه ورزشکاران است.
وضعیت ورزش در استان کردستان را چطور پیش‌بینی می‌کنید و حمایت مسئولان رضایت بخش است؟
متاسفانه بعد از بر کناری حامد جولای مدیر کل ورزش و جوانان که از قهرمانان اسبق دو و میدانی هم بود، اداره ورزش و جوانان با سرپرست ۹ ماه کار خود را ادامه داده و وضعیتی بلاتکلیف در ورزش استان حاکم است. مسئولان هم که در راس هرم استاندار است، در راستای تصمیم گیری برای ورزش مدام با اسم‌های مختلفی برای سکان داری ورزش و جوانان، قهرمانان، مربیان و جامعه ورزشی را دچار نگرانی کرده‌اند. چند باری خواستم که با چند نفر از قهرمانان و بزرگان ورزش استان با او در این باره صحبت داشته باشم، اما متاسفانه نه استانداری همکاری کرد نه دوستان او و نه خودشان که چند بار چند نفر پیام به او دادند. در کل وضعیت ورزش استان وضعیت خوبی ندارد و گویا خبر‌هایی که به بیرون و جامعه ورزشی رسیده است اساسا انتخاب‌های اشتباه اکثریت جامعه ورزشی را دچار تشویش کرده است. این موضوع هم که آینده بسیاری از جوانان به آن وابسته است کاملا مسئولیتش بر عهده شخص استاندار است. متاسفانه مشاوره‌های غلط و غیر تخصصی که بعضا از درون خود استانداری بدون مشورت با جامعه بزرگ ورزش و نخبه‌های ورزشی است، امنیت را در ورزش ازبین می‌برد. به نظرم ورزش ما نیاز به پدر دارد نه آقا بالاسر، ورزش نیاز به آرامش دارد نه به استرس، ورزش نیاز به توسعه دارد نه پسرفت، که امید است یک بار هم که شده قبل از انتخاب برای آینده ورزش بیشتر به جوانان و نخبه‌ها توجه کنند. به هر حال مدیران جوان تحصیلکرده فنی و تخصصی هستند، اما گویا اعتقادی بر این موضوع ندارند. در کل تصمیمات مسئولان استانی در این زمان جالب نیست و نزدیک انتخابات قطعا باید از مدیری استفاده شود که توانمند باشد، ارتباط وزارتی قوی و توان چانه زنی برای ورزش این استان را داشته باشد
وضعیت اسپانسر و باشگاهی به چه شکل است؟
متاسفانه با وجود هلدینگ‌های مختلف تجاری در استان یا همکاری نمی‌کنند یا اگر هم کاری انجام دهند در حد خیلی کوتاه و جرقه‌ای است. بسیاری از تیم‌های ما مانند والیبال راهیاب ملل، تیروژ حیات بسکتبال در سوپر لیگ و هندبال تیم‌های خود را واگذار یا انصراف دادند. استان کردستان در رشته‌های بسکتبال، تنیس روی میز، کشتی، دو و میدانی، وزنه برداری، بوکس و …. ورزشکاران خوبی دارد، اما متاسفانه اجبارا برای باشگاهی به استان‌های دیگر می‌روند. مدیران ارشد استان هم یا ناتوان در جذب اسپانسر یا با بی اهمیتی از کنار این موضوع گذر می‌کنند. به نظرم پتروشیمی کردستان برای مردم و جوانان ما نه تنها نفع ندارد بلکه با توجه به همکاری نکردن در امورات اجتماعی کاملا برای این مردم هزینه است، چون در استخدامی‌ها هم فقط در نیرو‌های خدماتی، آتش نشانی و ایمنی که بخش‌های پر خطر و ضعیف هستند از جوانان استفاده می‌کند. به طور مثال شاهد حضور تیم‌های پتروشیمی مختلف در استان‌های دیگر هستم. مثلا پلیمر خلیج فارس در دو و میدانی بوکس هندبال، پتروشیمی ماهشهر، پتروشیمی بندر امام و…. اما تنها اسمی که در میان این پتروشیمی‌ها مخفی شده و هیچ کار مثبت اجتماعی ندارد باختر است.
در خصوص اشتغال ورزشکاران در استان برایمان بگویید؟
متاسفانه یکی دیگر از مشکلات همین اشتغال است که ورزشکاران بعد از قهرمانی هم تحصیل کرده اند هم جایگاه قهرمانی خوبی دارند، اما در سازمان استخدام نمی‌شوند و مدام باید با مسئولان مختلف صحبت داشته باشند و نهایتا به نتیجه‌ای نمی‌رسند. بیشتر اوقات زمینه استخدامی و شغل ورزشکاران در تهران و پایتخت انجام می‌شود، اما در استان با تفکرات حاضر جلوی پیشرفت این جوانان را می‌گیرند و هیچ وقت در این مدت حتی کوچکترین توجهی به این موضوع نشده است.
اگر مقایسه‌ای داشته باشید هم عملکرد فدراسیون دوومیدانی و هم ورزش استان کردستان از ۲۰ چه نمره‌ای می‌دهید؟
هر دو با سرپرست اداره می‌شوند، اما قاعدتا فدراسیون دوومیدانی بعد از مجمع در مسیر حرفه‌ای خود قرار می‌گیرد، اما در کل در این شرایط ۱۲ نمره می‌دهم. ورزش در استان هم چنین شرایطی با سرپرست دارد، اما متفاوت هستند، چون اینجا مجمع برگزار نمی‌شود و نهایتا استاندار و وزیر مدیر انتخاب می‌کنند که در این شرایط نمره ۵ می‌دهم.
