کوچک‌ترین قمرهای  زحل که میماس نامگذاری شده، دارای سطحی است که با دهانه‌های فراوان، شبیه به ستاره مرگ در جنگ ستارگان است.

با اهمیت‌تر از ظاهر آن، این است که امکان دارد زیر پوسته ضخیم یخی خود، اقیانوسی داشته باشد.

وجود آب مایع می‌تواند میماس را به یکی از مکان‌های بالقوه قابل سکونت در منظومه شمسی ما تبدیل کند.

والری لینی، عضو تیم کشف می‌گوید: «یافته مهم اینجا کشف شرایط قابل سکونت در یک جسم منظومه شمسی است که ما هرگز انتظار نداشتیم آب مایع داشته باشد.»

پژوهشگران می‌گویند که اقیانوس ممکن است در حدود ۱۲ تا ۱۹ مایلی زیر یخ قرار داشته و می‌تواند میزبان حیات میکروبی باشد.

تیم پشت این کشف همچنین بر این باور است که اقیانوس ممکن است نسبتاً جوان باشد؛ یعنی چیزی بین ۲ میلیون تا ۲۵ میلیون سال.

اقیانوس مایع میماس همچنین ممکن است حداقل نیمی از حجم این قمر را تشکیل دهد.

اگر وجود اقیانوس تأیید شود، این می‌تواند نحوه جستجوی ستاره‌شناسان برای یافتن حیات بیگانه را تغییر دهد.

لینی در این باره گفت: میماس یک شیء کوچک است که بسیار سرد به نظر می‌رسد، بدون فعالیت زمین‌شناسی و شما هرگز انتظار هیچ فعالیت ژئوفیزیکی درونی مانند گرمایش یا تماس بین آب و سیلیکات‌ها در هسته سنگی‌اش را ندارید. یافتن این اتفاق واقعاً شگفت‌انگیز است.

پژوهشگران نظریه‌های خود را بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که در سال ۱۹۹۷ به سیستم زحل پرتاب شد، استوار کرده‌اند.

به‌طور خاص، آن‌ها به حرکت دورانی میماس با استفاده از سیستم تصویربرداری علمی کاسینی (ISS) نگاه کردند.

در این مطالعه آمده است: اندازه‌گیری دامنه لیبراسیون به میزان -۵۰.۳ ± ۱.۰ دقیقه قوسی برای فرکانس مداری میماس یافت شد. نتیجه گرفته شد که میماس باید یا یک هسته سیلیکاتی به شدت بلند یا یک اقیانوس جهانی داشته باشد.

پژوهشگران همچنین توضیح دادند که چرا کاسینی به طور مستقیم اقیانوس را مشاهده نکرده است.

لینی افزود: «واقعا شگفت‌انگیز است که ما چیزی ندیده‌ایم، اما ضخامت پوسته یخی میماس به اندازه‌ای است که می‌تواند این اقیانوس را بدون هیچ فعالیت قابل توجهی که آن را برای میلیون‌ها سال فاش کند، حفظ کند. به همین دلیل است که کاسینی چیزی روی سطح میماس پیدا نکرد.»

لینی امیدوار است که مأموریت‌های آینده در نهایت یک فضاپیما را روی سطح میماس فرود آورند. او در این خصوص هم توضیح داد «من کاملا مطمئنم هر مأموریت فضایی به انسلادوس همچنین میماس را بازدید خواهد کرد، چرا که آن‌ها بسیار نزدیک هستند و سیستم‌های اقیانوسی بسیار مشابهی دارند، اما در زمان‌های مختلفی از تکامل خود قرار دارند.»

منبع: همشهری آنلاین