امواج الکترومغناطیسی از میدان‌های الکترومغناطیسی عمود بر هم تشکیل شده و می‌توانند از دستگاه‌های مختلف که با نیروی الکتریسته و مغناطیس کار می‌کنند، تولید گردند. میدان‌های الکترومغناطیسی با فرکانس‌های مایکروویو و رادیویی، ابزار خوبی جهت شناخت زمینه‌های بیولوژیکی، مولکولی، رشد و نمو طبیعی، پاسخ‌های ایمنی و فرآیند ارتباط بین سلول‌ها را فراهم نموده‌اند. با توجه به این که در عصر حاضر، الکتریسیته جزئی جدایی ناپذیر از زندگی شده است، انسان به طور دانسته یا ندانسته هر روز در معرض تشعشعات و میدان‌های الکترومغناطیسی مختلفی قرار می‌گیرد که هر کدام می‌توانند اثرات خود را بر جنبه‌های مختلف زندگی بشر بگذارند.

به گفته متخصصان، منابع متداول پرتو‌های الکترومغناطیس در مشاغل یا محیط زندگی شامل موارد زیر هستند: پرتو ماوراء بنفش، وسایل تشخیص طبی یا تجهیزات پزشکی مانند MRI یا الکترود‌های جراحی، انکوباتور، انواع میکروسکوپ، انواع گیرنده‌ها و فرستنده‌های پزشکی، نظامی، رادیو و تلویزیون، وسایل و تجهیزات الکتریکی مانند یخچال، هود، مایکروویو، کامپیوتر، ماهواره‌ها، تلفن، اینترنت و مخابرات، خطوط انتقال نیرو، نیروگاه‌های برق و امواج ناوبری. امواج الکترومغناطیسی می‌توانند بر بدن موجودات زنده اثر بگذارند. اخیراً، مرکز تحقیقات بین المللی سرطان شناسی، امواج رادیوفرکانسی را در طبقه بندی تششعات سرطان زا یا به قول پزشکان، کارسینوژنیک احتمالی گنجانده است.

در همین رابطه، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی تربت‌حیدریه و دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی مطالعه‌ای را انجام داده اند که در آن، تأثیر و پیامد‌های امواج الکترومغناطیسی بر بارداری و دوره بعد از تولد کودکان مورد بررسی واقع شده است.

در این مطالعه مروری، مقالات مرتبط و موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر Scopus، PubMed، Iran Medex، SID، Web of Science، Medlib، Magiran، Science Direct و Google Scholar با استفاده از کلیدواژه‌های خاص مورد جستجو قرار گرفته و سپس اطلاعات مورد نیاز از آن‌ها استخراج شد. این اطلاعات سپس به‌صورت کیفی تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج بررسی‌های انجام شده نشان داد که تماس پدر (قبل از بارداری) یا مادر (طی بارداری) با امواج الکترومغناطیسی می‌تواند باعث مشکلاتی در بارداری و فرزندان آن‌ها شود؛ لذا توصیه می‌شود تا حد امکان مواجهه با میدان‌های الکترومغناطیسی را کنترل نمایند.

در این خصوص، مریم آرادمهر، پژوهشگر گروه مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تربت‌حیدریه و همکارانش می‌گویند: «بررسی متغیر‌های ارزیابی شده در مقالات نشان داد، تماس پدر در فاصله ۳ ماه قبل از لقاح با امواج الکترومغناطیسی با خطر مرگ‌ومیر پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی و نقایص هنگام تولد و مواجهه مادر نیز با خطر آسم، کاهش مایع آمنیوتیک، کاهش مهارت‌های حرکتی، تأخیر رشد عصبی کودکان همراه بوده است».

آن‌ها افزوده اند: «با این وجود، اطلاعات فوق نشان از آن دارند که زندگی زنان باردار در مجاورت دکل‌ها، کابل‌های ولتاژ برق بالا و ایستگاه‌های پایه تلفن همراه، باعث افزایش ناهنجاری‌های مادرزادی، سرطان‌های کودکی و مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان مانند بیش‌فعالی-بی‌توجهی نشده است».

طبق این تحقیق که نتایج آن در ماهنامه «زنان، مامایی و نازایی ایران» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد منتشر شده اند، چنانچه مادران باردار، بالای ۶ ساعت در روز از تلفن همراه و ۸ ساعت به بالا از اینترنت با وایفای روشن استفاده نمایند، حتماً آب دور جنین آن‌ها کم خواهد شد.

به گفته آرادمهر و همکارانش، «کودکانی که مادران آن‌ها در ماه‌های اول بارداری از تلفن همراه استفاده کرده بودند، در سن ۳ سالگی مهارت‌های حرکتی پایین‌تری داشتند، اگرچه این تفاوت در سن ۵ سالگی مشاهده نشد. همچنین استفاده مادران از موبایل بر تأخیر رشد عصبی کودکان در تا ۳۶ ماهگی تاثیر داشت».

آن‌ها در انتها اضافه نموده اند: «با توجه به مجموع این نتایج، توصیه می‌شود زنان باردار و پدران برای جلوگیری از مواجهه با میدان‌های الکترومغناطیسی، با تغییر سبک زندگی در نحوه استفاده از موبایل و اینترنت، وسایل الکتریکی، اجاق مایکروفر و سایر وسایل، تا حد مناسبی شرایط را کنترل نمایند».

منبع: ایسنا