سیدعارف علوی یکی از داوران بخش مسابقه ملی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران درباره آثار این دوره عنوان کرد: کار‌ها از لحاظ تکنیکی و فرم، آثار نسبتاً خوبی بودند که در قیاس با سال‌های گذشته رشد قابل توجهی داشتیم و هر روز این پیشرفت چشمگیرتر می‌شود. خوشبختانه امکانات خوبی در کشور وجود دارد و افرادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، بیشتر شده‌اند و انیمیشن در کشورمان روز به روز در حال گسترش است.

وی تصریح کرد: آنچه که می‌تواند به عنوان نقطه ضعف ما مطرح شود، بحث محتوا و نحوه ارائه آن است. البته این ضعف در مابقی حوزه‌های فرهنگی نیز وجود دارد و ما باید تلاش کنیم تا در این حوزه به پیشرفت برسیم. در واقع داشتن محتوا‌های مناسب و شیوه ارائه درست که فهم مخاطب را به همراه داشته باشد، یکی از نکته‌های مهمی است که در بیشتر آثار می‌توان ضعف در این حوزه را مشاهده کرد؛ بنابراین ما با وجود نقاط قوت بسیار زیاد، باید به این نقطه ضعف نیز توجه داشته باشیم تا در سال‌های آینده به پیشرفت در این حوزه برسیم.

طراح و بنیان‌گذار پویش‌های کتاب و کتاب‌خوانی در کشور افزود: ضعف در محتوا مربوط به فیلم‌نامه است. ما باید فیلم‌نامه‌هایی داشته باشیم که مناسب نیاز مخاطب خودمان است و بخش عمده‌ای از کار‌ها در جشنواره سیزدهم پویانمایی آثاری بودند که برای مخاطب محتوای ملموسی نداشتند. در حوزه محتوا برای تولید آثار هنری نیاز‌هایی داریم که به این نیاز‌ها توجه چندانی نمی‌شود و من بر این عقیده‌ام که به یک مخاطب‌سنجی و کشف نیاز‌های مخاطب داخلی نیاز داریم که اتفاقاً مخاطبان گسترده‌ای هستند.

عضو شورای عالی کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درباره نقش جشنواره پویانمایی در پیشرفت انیمیشن کشور گفت: باید یکی از اهداف اصلی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با ابزار جشنواره پویانمایی و تولیداتی که دارد و همچنین وظیفه‌ای که بر عهده دارد، تقویت پویانمایی برای کودک و نوجوان باشد. هر چقدر که انرژی، تلاش و همت کانون در راستای دستیابی به این هدف قرار گیرد کم است و به تلاش بیشتری نیاز داریم چرا که ضعف آثار پویانمایی در این دوره جشنواره بیشتر مربوط به حوزه کودک و نوجوان می‌شد که اتفاقاً به لحاظ کمی نیز تعداد آثار اندک بود و آثار راه یافته به جشنواره نیز بر اساس نیاز مخاطب تولید نشده بودند. کانون باید توجه بیشتری به حوزه کودک و نوجوان در انیمیشن داشته باشد. پرداختن به کلیت سینمای انیمیشن وظیفه کانون نیست چراکه یک اثر انیمیشن می‌تواند برای مخاطب بزرگسال نیز تولید شود و کانون بهتر است بر پویانمایی برای کودک و نوجوان تمرکز داشته باشد و روی این موضوع کار کند و وقت بگذارد.

علوی تأکید کرد: به نظر من دوره ساخت اثر و در نظر نگرفتن مخاطب دیگر تمام شده است و هیچکس نباید به تولید چنین نگاهی داشته باشد. اگر ما مخاطب یا مشتری نداشته باشیم، عملاً کاری بیهوده انجام می‌دهیم. باید از ابتدا با دقت به بحث جذب مخاطب و مشتری توجه کنیم و با توجه به ملاحظه‌های لازم و در نظر گرفتن محتوای مناسب با فرهنگ خودمان برای مخاطب و دیده شدن بیشتر آثار برنامه‌ریزی کنیم.

مشاور مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درباره امکان برگزاری هر ساله جشنواره پویانمایی گفت: اگر هدف‌گذاری جشنواره پویانمایی بر بحث گسترش پویانمایی در بین کودکان و نوجوانان قرار گیرد و برای گسترش تولیدات آن از سوی کودکان و نوجوانان و افزایش مخاطب تلاش شود، این امکان وجود دارد که جشنواره به صورت سالانه برگزار شود. همانطور که پیش‌تر گفتم شرط این اتفاق این است که جشنواره پویانمایی معطوف به مخاطب کودک و نوجوان باشد وگرنه بحث مخاطب عام جزو رسالت‌های کانون نیست و کانون می‌تواند با خاص کردن مخاطبش هر ساله این جشنواره را برگزار کند و بر تولیدکنندگان تأثیر بگذارد و آن‌ها را برای تولید آثار کودک و نوجوان ترغیب و تشویق کند که به نظر من این یکی از رسالت‌های کانون به حساب می‌آید.

سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران هم‌چون دوره‌های گذشته در چهار بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نمایش ویژه و چشم‌انداز از ۱۳ تا ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار خواهد شد.