موضوع ظهور، رویداد و خبری نیست که تنها به دوران ما مربوط باشد. آن طور که از روایات مستند و آیات قرآن کریم مشخص میشود، این رویداد سرنوشتساز بارها و بارها توسط انبیای الهی علیهم السلام در تمام طول دوران زندگی انسان بر روی کره زمین، به اطلاع مردم رسیده و گویا همه انسانها از آدم تا خاتم از آن خبر داشته و دارند؛ بنابراین هرچند عدهای مغرض، جاهل یا غافل موضوع ظهور را ناشنیده انگارند و نسبت به آن بیاهمیت باشند، اما ظهور حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف مانند آمدن بهار پس از خشکی و سرمای زمستان، اتفاق خواهد افتاد و دل مردم مؤمن و خداشناس را به نور ایمان حقیقی و زندگی صالح گرم خواهد کرد.
ضرورت یادآوری ایامالله
یکی از مهمترین عنوانهایی که برای روز ظهور مطرح شده، ایامالله است. همان طور که در قرآن کریم میخوانیم که حتی حضرت موسی علیه السلام به مردم زمان خودش، مژده روز ظهور امان زمان علیه السلام را میداد تا مردم بدانند زمانی خواهد آمد که زمین پر از عدالت خواهد شد.
خداوند متعال این ماجرا را این طور بیان میفرماید که: «لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِایامالله إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ؛ موسى را همراه آیات خود فرستادیم تا قوم خود را از ورطه ظلمانى کفر درآورده به وادی نورانى ایمان رهبرى کند، و آنها را به روزهاى خداوندى متذکر گرداند که در آن آیاتى است براى هر صبرکننده شکرگزارى.» شیخ صدوق در کتاب خصال نوشته است که امام محمد باقر علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودند: «منظور از ایامالله سه روز است: روز ظهور قائم آل محمد علیهم السلام، روز رجعت و روز قیامت.» بنابراین ما باید پیوسته به یاد این سه روز مهم و سرنوشتساز باشیم تا زندگیمان بر طبق معیارهای خداپسندانه و دیندارانه باشد.
نسل پایدار پیامبر اسلام (ص) و امیرالمؤمنین (ع)
خداوند در آیه دیگری به باقی ماندن نسل پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به عنوان بندگان بر حق خداوند تأکید فرموده است: «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ؛ مىخواهند نور خدا را به دهانهایشان خاموش کنند ولى خدا کاملکننده نور خویش است، اگرچه کافران را ناخوش آید.» امام موسی کاظم علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودهاند: «منظور از آیه شریفه دوستی اهل بیت و خاندان امام علی علیه السلام است که هرچند دشمنان اسلام بخواهند نور آنها را خاموش کرده و از بین ببرند، اما خدای متعال آنها را تا زمان حضرت حجت علیه السلام و ظهور آن حضرت پایدار خواهد داشت و کسی نمیتواند نور این خانواده را از بین ببرد.»
درواقع خداوند متعال که خالق و پروردگار همه عالم هستی است، خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام را پا بر جا نگاه خواهد داشت و ظهور منجی آخرالزمان رویدادی است که بر طبق اراده خداوند انجام میگیرد و به پیروزی حق میانجامد. خدای تعالی نور خود را با ظهور قائم آل محمد علیهم السلام تکمیل کرده و به بندگان صالح خود عرضه خواهد داشت، حتی اگر کافران و منکران خوش نداشته و از آن اکراه داشته باشند.
ظهور؛ زمان غلبه دین خدا بر کفر مردم
ظهور به مفهوم غلبه دین خدا بر کفر است. این اتفاق هم موضوعی است که خدای تعالی آن را رقم زده و بر طبق اراده خداوند است. یکی از دلایل آن شاید سنجش ایمان مردم باشد. خداوند نمیخواهد مردم با تحکم و اجبار حق را درک کنند. به هر کسی فرصتی میدهد تا خودش راه حق و باطل را سنجیده و به نتیجه برسد. اگر کسی به آیات خدا ایمان داشته باشد، این مسیر برایش سادهتر خواهد بود. ولی اگر کسی به قرآن کریم ایمان نداشته و رسالت نبی مکرم اسلام را به یقین درک نکرده باشد، خدا هم او را وادار به تسلیم شدن در برابر توحید و نبوت و معاد نخواهد کرد.
بر همین اساس است که ظهور امام زمان علیه السلام را به عنوان حسن ختام تمام رویدادهای زمینی قرار داده است و میفرماید: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛ خداوند فرستاده خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا بر همه دینها غالب شود. هرچند مشرکین نخواهند.» امام علی بن موسیالرضا علیه السلام درباره آیه شریفه فرمودهاند که: این آیه زمانی تأویل خواهد شد که قائم آل محمد علیهم السلام ظهور کند. در آن زمان است که کافران و منکران توحید، از ظهور او ناراضی و ناراحت خواهند بود، چون فرصت غفلت یا لجاجتشان به اتمام میرسد.
مژده ظهور امام زمان علیه السلام در ادیان الهی
علوه بر حضرت موسی علیه السلام که مژده ظهور قائم آل محمد علیهم السلام را در دوران خود داده بود، پیامبران دیگر هم به مردم از چنین رویداد مهمی خبر داده بودند. آن طور که از روایات مستند و معتبر مشخص میشود تقریباً تمام پیامبران و اولیا علیهم السلام خبر ظهور منجی آخرالزمان را داده بودند و از آن حضرت یاد کرده بودند. حتی تعدادی از آنها شرایط و ویژگیهای زمان ظهور و رویدادهای پس از ظهور امام زمان علیه السلام را تشریح کردهاند.
به عنوان مثال حضرت داود علیه السلام از این واقعه مهم و سرنوشتساز خبر داده است. چنانکه در قرآن کریم میخوانیم: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ؛ در زبور (حضرت داود پیغمبر) بعد از کتب آسمانى سابق نوشتیم که: زمین را بندگان صالح ما به ارث میبرند.» به ارث بردن زمین توسط بندگان صالح خداوند، همان واقعهای است که پس از ظهور حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف اتفاق میافتد. طبق آیه شریفه، در کتاب الهی حضرت داود علیه السلام این نکته ثبت شده و به اطلاع مردم آن دوران رسیده بود.
منبع: تسنیم
يَا وَصِىَّ الْحَسَنِ، وَالْخَلَفَ الْحُجَّةُ، أَيُّهَا الْقائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلىٰ خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ.
ای جانشین حسن، ای یادگار شایسته، ای پایدار مورد امید، ای مهدی، ای فرزند فرستاده خدا، ای حجّت خدا بر بندگان، ای آقا و مولای ما، به تو روی آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و بهسوی خدا به تو متوسل شدیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن
مَن اَنکَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیةً.
کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت. (منتخبالاثر، ص ٢٢٩)