اسلام از ابتدا برای زن نقش ویژه‌ای در جامعه پیش بینی کرده است. الگوی اجتماعی اسلام برای زنان چهره‌های برجسته ای، چون حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) است. مهمترین ویژگی این دو بزرگوار هدایت گر بودن و تاثیرگذار بودنشان در روند اجتماعی یک جامعه است. 

در تبیین نقش واهمیت اجتماعی زنان و اهمیت حضور زنان در انتخابات «دکتر بتول فلاح مراد مدرس دانشگاه» چنین می‌گوید:

جامعه همیشه احتیاج به یک قلب تپنده و یک ذهن برتر دارد. ما اگر بتوانیم قلب و ذهن افراد خانواده، هم محله‌ای ها، همشهری‌ها و هموطن هایمان را بدست بیاوریم قطعاً می‌توانیم تصمیم‌های خوب و درست وسرنوشت سازی بگیریم. زن و مادر و همسر ویژگی بزرگش این است که از ابتدای خلقت یعنی از زمانی که فرزندش به دنیا می‌آید، ازدواج می‌کند، وارد جامعه می‌شود این هنر راخداوند به او داده است که بتواند قلب و ذهن طرف مقابلش را بدست بیاورد، توانمندی بزرگ دیگری که زنان بعنوان عضو فعال جامعه دارند این است که اگر بخواهند باعث می‌شوند جامعه به سمت حال خوب حرکت کند.

وظیفه اصلی یک مادر تربیت است!

یک مادر وظیفه‌ی اصلی که بر عهده دارد تربیت کردن است. یکی از ویژگی‌های بزرگ تربیت این است که ذهن و قلب مادر با ذهن و قلب فرزند و همسر و خانواده اش این ارتباط را برقرار‌کند که مشارکت کردن در ساخت جامعه می‌تواند در آینده من تاثیرگذار باشد.

در ابتدا مادر بنشیند و درباره چرایی مشارکت و انجام فعالیت‌های سیاسی به خودش پاسخ دهد که من چرا در یک مشارکت سیاسی باید حضور داشته باشم؟ لزوماً در اینجا منظورم انتخابات نیست و این مشارکت می‌تواند یک راهپیمایی یا یک نظر سنجی ساده باشد، دوم اینکه یک زن اول در جایگاه زن بودنش دوم در جایگاه مادر بودنش چقدر می‌تواند برای خودش یک احساس وظیفه تعریف کند که ما هم حق داریم، هم تکلیف تا بتوانیم هم در قسمت حقوقمان هم در قسمت تکالیفمان بهترین وظایفمان را انجام دهیم و در مقابل بتوانیم حقوقمان را دریافت کنیم.

یکی از حقوق بانوان- من در اینجا از کلمه بانوان استفاده کردم، چون می‌خواهم وارد قسمت شخصیتی زنان بشوم- یکی از کار‌های بسیار خوبی که بانوان می‌توانند انجام بدهند این است که بعد از اینکه خودشان به اتقان یقین رسیدند بروند سراغ اعضای خانواده، همکار، همسر و این سوال را بپرسند که چه می‌شود اگر در انتخابات شرکت نکنیم؟ چه اتفاقی می‌افتد؟ در اینجا ویژگی اصلی که مهم است این است که نوع مشارکت ما چگونه باشد.

مشارکت فعال، انفعالی یا خنثی انتخاب شما چیست؟!

ما سه نوع مشارکت داریم. مشارکت فعال، مشارکت انفعالی ومشارکت خنثی. مشارکت فعال در حدی است که یک زن این توانایی را در خودش می‌بیند که می‌تواند به عنوان یک فرد تاثیر گذار در جامعه مثلاً در قسمت قانون گذاری وارد مجلس بشود و در اینکه چه قانون‌هایی برای پیشرفت کشور لازم است تصویب بشود تاثیرگذار باشد، اظهار نظر داشته باشد، طرح و لایحه ارائه بدهد. مشارکت فعال یک ویژگی شخصیتی در خانم‌ها را می‌طلبد و آن اینکه اول از همه خودشان را باور کنند. 

ما یک خودباوری داریم یک خود اتکایی. اگر بتوانیم از مرحله خود باوری به خود اتکایی برسیم، بعد از اینکه خودمان کاندید شدیم اعلام می‌کنیم می‌توانیم در بخش‌های مختلف مسوولیت ومدیریت را به دست بگیریم.

این بسیار مهم است که ابتدا بانوان خود را قبول داشته باشند، اگر خانم خودش را باور داشته باشد آن تفکرات و فرهنگ‌های غلط در جامعه که زن نمی‌تواند هیچ فعالیت مثبت اجتماعی انجام دهد آرام آرام منسوخ خواهد شد و بانوان برای اثبات خود در جامعه نیاز به مبارزه ندارند.

قسمت دوم مشارکت انفعالی، اینکه من می‌روم فقط به عنوان یک رای دهنده در انتخابات شرکت می‌کنم. در مشارکت انفعالی می‌بینیم که معمولاً خانم‌ها به شدت تحت تاثیر جامعه قرار می‌گیرند و اول از همه تحت تاثیر همسرانشان هستند که این مسئله متاسفانه مانند دو لبه چاقو عمل می‌کند. حتی من بعضاً دیدم وقتی خانم‌ها می‌خواهند رانندگی یاد بگیرند اهتمام دارند با مربی آقا آموزش رانندگی ببینند. درحالیکه من خودم به شخصه نمی‌توانم با این موضوع کنار بیایم که چرا ما خانم‌ها توانایی‌های خودمان را باور نمی‌کنیم. متاسفانه در این مرحله اگر ما نتوانیم از این پل عبور کنیم وارد مشارکت خنثی می‌شویم.

مشارکت خنثی یعنی چه؟ یعنی اینکه اصلا برای من مهم نیست که خودم کاره‌ای بشوم یا دیگران برای من تصمیم بگیرند. وقتی وارد مشارکت خنثی می‌شویم و این نگاه در ذهن و قلب یک زن کاملا عادی می‌شود که امر سیاسی یک امر مردانه و همراه با خشونت و حواشی است. پس این باور باید در من باشد که اگر بخواهم چه مشارکت فعال و چه مشارکت انفعالی داشته باشم و وارد امر سیاسی بشوم باید تمام هزینه‌های حواشی را بپردازم. بعضی از خانم‌ها باورشان بر این است که تحمل اینکه یک حاشیه برای خود و خانواده اش به وجود بیاید را ندارد و کناره گیری می‌کنند و خودشان را آرام و ساکت سرکوب می‌کنند.

مشارکت کنم اصلاً چه فایده‌ای دارد؟!

من در مراجعات و گفتگو که با خانم‌ها دارم یک حس نا امیدی از اینکه بر فرض ما بیاییم و رای بدهیم چه فایده‌ای دارد می‌بینم. مثلاً می‌گویند برای خانم‌ها چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در جواب من یک داستان کوتاه از حضرت امام عرض کنم خدمتتان، دخترشان در تعریف یک اتفاقی که برای خانواده امام (ره) افتاده است می‌فرمود، وقتی پدرشان (امام) وارد خانه شدند دیدند که مادرشان یک روسری را می‌شوید در این حال امام به همسرشان گفته بودند که شما مادر پنج فرزند هستید در شان شما نیست یک روسری بشویید. در روش تحلیل گفتمان می‌آیند و سخنان بزرگان سیاست را تحلیل می‌کنند. در نگاه فردی مثل حضرت امام زن اگر مادر شد جایگاهش به قدری بالا و والا است که نباید حتی یک روسری بشوید. یا مقام معظم رهبری در جایی اشاره کرده بودند چرا ما در مجلس فقط نه یا ده نفر نماینده خانم داریم برای مثال چرا چهل نفر نماینده خانم نداریم؟!

حالا صرفاً اگر تعداد نمایندگان خانم‌ها بیشتر شد ما دو نگاه را می‌توانیم ببینیم. یک نگاه بیرونی به مجلس می‌شود و آن اینکه هیچ محدودیت شرعی و قانونی جنسیتی برای مشارکت فعال و انفعالی خانم‌ها نداریم. چه اینکه بخواهند نماینده شوند چه اینکه بخواهند کسی را انتخاب کنند. دوم اینکه وقتی خانم‌ها به این ساحت از مجلس نگاه می‌کنند این امید و انگیزه به آن‌ها داده می‌شود که پس ما می‌توانیم.

محق یا مکلف کدام بهتر است؟!

متاسفانه دو نگاه در میان افراد جامعه وجود دارد؛ یک نگاه افراطی در شان سیاسی زن؛ با این پیش فرض که، چون شما احساساتی هستید احتمال دارد انتخاب احساسی داشته باشید پس سرکوب گری می‌کنند. این را می‌گویند «نگاه فقط مکلف». ویک نگاه دیگری است بنام «نگاه فقط محق»؛ که ریشه‌های فمینیستی در خودش به دنبال دارد و می‌گوید که زن فقط محق است و هیچ تکلیفی ندارد. در این حالت بانوان ابتدا سعی می‌کند با مرد‌ها مبارزه کند، سپس با مرد‌ها برابر بشود و بعد سعی می‌کنند از مرد‌ها برتر شوند و این مبارزه همیشه در جهان ادامه پیدا می‌کند. در نتیجه این بانوی بنده خوب خدا که می‌تواند موتور پیشران خانواده و جامعه باشد قربانی اندیشه‌های سیاسی کج سلیقه می‌شود.

نقش مردان در زندگی بانوان بسیار با اهمیت است!

من خودم به عنوان یک فعال اجتماعی در جامعه پس از طی مدارج تحصیلی و فعالیت‌های اجتماعی خودم این نعمت بزرگ برخوردار بودم که اول از همه پدرم به عنوان یک مرد و بعد همسرم به عنوان یک ابر مرد و برادران و فرزندانم همیشه من را حمایت و پشتیبانی کرده اند و همواره گفته ام که من به عنوان یک نمونه با حمایت خانواده توانسته ام فعالیت‌های خوبی داشته باشم.

کلام پایانی...

در حال حاضر من پیشنهادم این است با توجه به اینکه در جمهوری اسلامی ما این فضای سیاسی را داریم و محدودیت شرعی و قانونی برای حضور فعال زنان در جامعه وجود ندارد و این نگاه محترم وجود دارد که، زن می‌تواند در جامعه فعالیت مثبت داشته باشد، تاثیر گذار باشد مربی و مادر و متحول کننده باشد بانوان عزیز هم سعی کنند حضور فعال داشته باشند؛ و سخن پایانی اینکه میدان مهم یک بانو خانواده است و آنچه از یک خانواده بیرون می‌آید نتیجه تفکر متعالی و مترقی همان بانو در جایگاه همسر و مادر خانواده است.

منبع: فارس