«بایاتی» قزلباش یا همان ترانه‌ها و اشعار ترکی این قوم به صورت پراکنده در نقاط مختلف سینه به سینه از روزگاران گذشته نقل شده و به نسل امروز رسیده است که از جمله آثار فولکلوریک (اشعار عامیانه) به حساب می‌آیند و در دیگر مناطق به این شکل بیان نمی‌گردد.

بایاتی خوانی قوم قزلباش بیشتر شامل دوبیتی و مشتمل بر داستان‌های بلند عاشقانه با مضامین شادی، امید، نشاط، شور در کنار درد‌ها و رنج‌های عشق است که بدون هیچ ساز و دهلی در وزن هجایی خوانده می‌شود که وجه تمایز آن با «بیاتی» مربوط به ترانه‌های شفاهی ترکان و «بیاتی خواندن» به معنی خواندن دوبیتی‌های عاشقانه در موسیقی ترک است.