دریاچه‌ای زلال که دورتادور آن کوه‌های بلند و درختان سرو و صنوبر احاطه کرده‌اند و بر خلاف دریاچه ارومیه هنوز زنده است و نفس می‌کشد که نغمه زیبا پرندگان محیط آن را روح‌نوازتر کرده و چشم‌انداز بی‌نظیرش هرکسی را جادو می‌کند.

دریاچه مارمیشو را قله‌های سی‌تاو، قایدوک و چال احاطه کرده‌اند. کوه بایدوست نیز در شمال دریاچه واقع شده که چشم‌انداز زیبایی به آن بخشیده و صدای نغمه پرندگان بازیگوش ، آواز زیبایی است که آرامش را به ارمغان می‌آورد.

این دریاچه زیبا با درختان تنومند و کوه‌های استوار اطرافش مملو از اکسیژن تازه‌ای است که جان دوباره‌ای به تن خسته شما می‌بخشد.

دریاچه مارمیشو زیبا و نیلی‌رنگ وسعتی حدود ۵ هکتار دارد. عمق دریاچه مارمیشو بین ۵۰ تا ۶۰ متر متفاوت است.

مردم محلی درباره نام این دریاچه داستان‌های بسیاری می‌گویند، برخی معتقدند در قدیم این دریاچه پر از مار بوده است و تعداد مار‌های دریاچه آن‌قدر زیاد بوده که تمام سطح دریاچه را می‌پوشاندند، به همین دلیل به مارمیشو مشهور شده است.

برخی دیگر نیز معتقدند که بعد از جنگ جهانی دوم، زمانی که ارمنی‌ها به این منطقه مهاجرت کردند حاکمی مسیحی به نام مارمیشون بنیامین داشتند. مردم به دلیل احترامی که برای او قائل بودند نامش را بر روی دریاچه محبوب منطقه گذاشتند تا یاد او جاودانه شود.

روز‌های خوش آب و هوای بهار این دریاچه مانند نگینی درخشان همه را به خود جذب می‌کند و از آنجایی که در میان کوه‌های مرتفع مخفی شده، آب و هوای دلپذیری دارد.

فاصله تبریز تا دریاچه مارمیشو حدود ۲۱۷ کیلومتر است و به سه ساعت رانندگی نیاز دارد. از ارومیه، اما با ۴۰ دقیقه رانندگی می‌توان به این بهشت پنهان و زیبا رسید. 

ندا فاضلی