خبرگزاری روسی اسپوتنیک امروز یکشنبه گزارش داد که شکاف گسترده‌ای بین توانایی روسیه و آمریکا برای عملیات در منطقه قطب شمال وجود دارد.

جان مایلز، خبرنگار اسپوتنیک متخصص در سیاست، اقتصاد و امور بین‌الملل گفت که با تغییر ساختار نیرو‌های مسلح آمریکا برای انجام نبرد‌های گسترده علیه مخالفانی مانند روسیه و چین، قانون‌گذاران آمریکایی برای توجه دوباره به قطب شمال فشار می‌آورند؛ که مدت‌ها از سوی کشورهای غری نادیده گرفته شده است. 

ژنرال گرگوری گیوت که ریاست فرماندهی شمالی نیرو‌های مسلح آمریکا را بر عهده دارد، هشدار داد که آمریکا در تعداد کشتی‌های یخ‌شکن مورد نیاز برای اطمینان از ناوبری در آب‌های یخ‌زده، به‌ویژه در قطب شمال، به‌طور جدی از روسیه عقب است.

گیوت اعلام کرد که آمریکا هنوز یک کشتی سنگین در قطب شمال برای شکستن یخ دارد، در حالی که روسیه حدود ۴۰ کشتی دارد که این موضوع را در جلسه استماع کنگره کمیته نیرو‌های مسلح آمریکا در هفته جاری فاش شد.

با تشدید تنش‌ها با روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین، که توسط آمریکا مستقیما حمایت می‌شود، تمرکز به قطب شمال تغییر کرد. روسیه دارای طولانی‌ترین خط ساحلی در قطب شمال در بین کشور‌های دیگر جهان است و همچنین مرز بزرگی با آمریکا در اقیانوس منجمد شمالی در ایالت آلاسکا دارد.

گمانه زنی‌هایی وجود دارد که قطب شمال می‌تواند صحنه اصلی جنگ در آینده باشد، اما آمریکا باید ناوگان کشتی‌های یخ شکن خود را به طور قابل توجهی گسترش دهد تا بتواند در منطقه یخ زده رقابت کند.

سناتور دن سالیوان از آلاسکا پاییز گذشته توجه قانون‌گذاران آمریکایی را به یک نکته جلب کرد و گفت: ما باید مطمئن شویم که در تلاش هستیم شکاف بسیار بزرگی را در یخ شکن‌ها پر کنیم.

سالیوان افزود: توانایی چین برای توسعه یخ‌شکن‌ها در سال ۲۰۲۵ از توانایی‌های ما فراتر رفت درحالیکه این کشور حتی کشوری در قطب شمال نیست و با آن مرز مشترک ندارد.

به گفته دیمیتری پسکوف، سخنگوی ریاست جمهوری روسیه، این کشور به عنوان بزرگترین کشور قطب شمال جهان، منطقه قطب شمال را دارای اهمیت استراتژیک می‌داند. به همین دلیل کشتی‌های یخ شکن روسی به طور ویژه طراحی شده اند و به طور فزاینده‌ای قدرتمند هستند تا به یخ‌های دریای قطبی نفوذ کنند و مسیر‌هایی را برای کشتی‌های معمولی‌تر باز کنند.

روسیه نزدیک به دوازده کشتی یخ شکن سنگین با موتور هسته‌ای را داراست. روسیه تنها کشوری است که تاکنون از یخ شکن‌های هسته‌ای استفاده کرده است. کشتی‌های هسته‌ای آرکتیکا و سیبیر به عنوان دو کشتی قدرتمند یخ شکن در جهان طبقه بندی می‌شوند که ناوبری ایمن را در بخش روسیه در اقیانوس منجمد شمالی و در امتداد مسیر دریای شمال تضمین می‌کنند.

مسیر دریای شمال در منطقه اقتصادی انحصاری روسیه قرار دارد و قرار است در آینده در برنامه‌های اقتصادی روسیه لحاظ شود. مسیر دریای شمال به محموله‌ها امکان می‌دهد سریعتر از مسیر کانال سوئز به مقصد برسند.

شایان ذکر است که روسیه به دنبال توسعه مسیر دریای شمال به عنوان مهم‌ترین کریدور حمل و نقل روسیه است تا بتواند پتانسیل صادراتی خود را افزایش دهد و مسیر‌های لجستیکی موثری را ایجاد کند که به آسیای جنوب شرقی می‌رسد. 

پس از اعمال تحریم‌های غرب، مسکو به طور فزاینده‌ای به دنبال توسعه این جاده برای تامین یک راه نجات اقتصادی است، زیرا بیش از نیمی از سواحل قطب شمال در خاک روسیه است و دو میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند، یعنی نیمی از جمعیت منطقه؛ که بر روی ثروت هنگفتی که سی و پنج تریلیون دلار تخمین زده می‌شود نشسته اند و به کشور‌های نروژ، سوئد و ایسلند در اروپا و کانادا و بخشی از آلاسکا در آمریکا وصل می‌شوند.

در همین حال گارد ساحلی آمریکا بیش از ۲۰ سال است که برای تمرکز بر قطب شمال درخواست افزایش بودجه کرده است، اما اقدام کنگره بار‌ها به تعویق افتاده است.