جلد سوم مجموعه کتاب «طعم شیرین خدا» با عنوان «با تیغ مهربانی‌ات آخرش می‌کشی مرا» به قلم محسن عبّاسی ولدی و از سوی انتشارات آیین فطرت منتشر شده، که در تلاش است با آیات قرآن و روایت اهل بیت (ع) به معرفی خدا بپردازد. حرف اصلی کتاب درباره رحمت خداست، که اشاره می‌کند: «توجّه به فضل ممکنه آدم رو جسور بکنه. ممکنه چیه؟ حتماً یه سری از آدما وقتی به فضل خدا توجّه می‌کنن، جسور می‌شن؛ امّا راه جلوگیری از این جسارت این نیست که جوری با مردم درباره خدا حرف بزنیم که انگار هیچ فضلی نداره و همه‌ش با عدلش با مردم برخورد می‌کنه. اگه راه این بود، که اهل بیت (ع) این طوری خدا رو معرّفی نمی‌کردن.

تو بحث توبه هم گفتم که بعضی از ما‌ها برا معرفی خدا طوری عمل می‌کنیم که العیاذ بالله انگار می‌خوایم اشتباه‌هایی که خدا و اهل بیت (ع) تو معرفی‌شون داشتن، جبران کنیم. انگار که اونا حواسشون نبوده این حرفا می‌تونه زمینه‌ساز جری شدن بعضی از بنده‌ها بشه. 

حالا که اهل بیت (ع) این حرفا رو گفتن و زیادم گفتن، ما نباید این مشکل رو با پنهان کردن این حرفا حل کنیم. ما غافلیم از اینکه بنده‌ای که فضل خدا رو قبول کرده، نهایتش گناه می‌کنه و بعدشم می‌آد می‌گه: «خدایا! ببخش که گناه کردم»؛ امّا بنده‌ای که خدا رو فقط با عدلش می‌شناسه، از خدا فرار می‌کنه؛ چون خدایی که فضل نداره، خدایی نیست که آدم توی فطرتش اون رو می‌شناسه».

فصل اول کتاب با عنوان آیا خدای ما و خدای قرآن یکیه؟ فصل دوم با عنوان کی می‌تونه این خدا رو دوست نداشته باشه؟ فصل سوم با عنوان خدا سخت می‌بخشه یا آسون؟ فصل چهارم با عنوان چرا خدا می‌خواد ببخشه؛ امّا ما نمی‌ذاریم؟ فصل پنجم با عنوان از بستن درِ توبه به روی مردم چی بهمون می‌رسه؟ فصل ششم با عنوان مهربونی خدا، مثل مهربونی ماست؟ فصل هفتم با عنوان خدای ما فقط عدل داره؟ پس فضلش چی می‌شه؟ فصل هشتم با عنوان اگه خدا فقط عدل داشت، باید چی کار می‌کردیم؟! و فصل نهم با عنوان چرا همه‌ش از خدای اخمو حرف می‌زنیم؟! هست.