نمایشی که ایرانیان نگاهش نکردند!
در گزارش زیر به بررسی جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل علیه کشورمان پرداخته‌ایم.
فاصله بین تهران و ژنو، پایتخت سوئیس ۴ هزار و ۷۰۰ کیلومتر است، اما تصویر واقعی شهرها، خیابان‌ها و جاده‌های کشورمان آن هم در آستانه عید نوروز با تصویری که در گزارش‌ها و سخنرانی‌های جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل از ایران ساخته شد، زمین تا آسمان فاصله داشت.
واپسین روز‌های اسفندماه سال ۱۴۰۲، در حالی که خیابان‌های پایتخت و سایر شهر‌های کشورمان بیش از همیشه شاهد جنب‌وجوش شهروندان برای خرید‌های نوروزی، تدارک عید و آماده‌شدن برای مهمانی و سفر بود، شورای حقوق بشر سازمان ملل با موضوع ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در ایران تشکیل جلسه داد.
درست در ساعاتی که خیابان‌های تهران و مراکز استان‌ها به دلیل حضور مردم برای خرید ارزاق، «سین»های سفره عید، توشه سفر، عیدی و... ترافیک بود و لحظه به لحظه از تردد سنگین خودرو‌ها در جاده‌های منتهی به استان‌ها و مناطق زیارتی و سیاحتی کشور در ایام نوروز خبر می‌رسید، نمایندگان شماری از کشور‌ها در ژنو پشت تریبون‌ها خواستار توجه جهانی به «نقض گسترده حقوق بشر» در ایران می‌شدند تا به ادعای خود جان شهروندان را نجات دهند!
بی‌خبری و به عبارت بهتر بی‌اطلاعی برگزارکنندگان این جلسه از تقویم و مناسبت‌های ایران اگرچه سبب شد «اُپرایِ ژنو» در داخل کشورمان بیننده و خریداری نداشته باشد، اما با توجه به تفاوت ۱۸۰ درجه‌ای گزارش‌های ارائه‌شده با واقعیت، این نمایش هر زمان که روی پرده می‌رفت به همین سرنوشت دچار می‌شد. این در حالی است که از دست‌کم ده روز پیش رسانه‌های تصویری، آنلاین و مکتوب خارجی فارسی‌زبان با انتشار بخش‌هایی از گزارش کمیته موسوم به «حقیقت‌یاب» با آب‌وتاب فراوان صحنه را برای این جلسه آماده و به‌زعم خود داغ می‌کردند، اما این جلسه و نطق‌های تند و تیز آن حتی نتوانست در شبکه‌های اجتماعی‌ای مانند ایکس یا همان توئیتر سابق موجی ولو مجازی بیافریند.
در جلسه چه گذشت؟
«سارا حسین»، مسئول کمیته موسوم به «حقیقت‌یاب» سازمان ملل در امور ایران یکی از سخنرانان اصلی این جلسه بود که رسانه‌هایی، چون «بی‌بی‌سی» تلاش کردند با عنوانی، چون «حقوق‌دان بنگلادشی» بر خط وربط سیاسی او پوشش بگذارند؛ این در حالی است که نه تنها او بلکه «شهین سردار علی» پاکستانی و «ویویانا کرستیچویچ» آرژانتینی یعنی هر سه زن هیأتی که تلاش داشت با «چهره‌ای زنانه» گزارش کمیته موسوم به «حقیقت‌یاب» را باورپذیرتر بنمایاند، دانش‌آموخته انگلیس هستند و سال‌های زیادی از عمر تحصیلی‌شان را در بریتانیا گذرانده‌اند.
علاوه بر ارتباط سه زن عضو این کمیته با انگلیس، پوشش لحظه‌به‌لحظه جلسه از سوی «بی‌بی‌سی» فارسی، گفت‌وگوی اختصاصی رسانه دربار بریتانیا با سارا حسین بلافاصله بعد از اتمام جلسه تنها نشانه‌های کوچکی از رابطه وثیق کمیته موسوم به «حقیقت‌یاب» با انگلیس بود. کمیته‌ای که چندی پیش با ارائه گزارشی جهت‌دار، سیاسی و غیرمستند مدعی شده بود اقدامات کشورمان در اغتشاشات سال گذشته مصداق «جنایت علیه بشریت» بوده و همچنین فوت مرحومه مهسا امینی بر اثر «خشونت فیزیکی» رخ داده است.
اگرچه در روز‌های آغازین تشکیل این کمیته ادعا شده بود مأموریت این گروه «مستندکردن» ادعا‌ها علیه کشورمان برای رویداد‌های تابستان و پاییز سال ۱۴۰۱است، اما حتی یک برگ سند ضمیمه گزارش نبود و محتوای گزارش بازنویسیِ سیاسی و البته غیر حقوقی گزارش‌های رسانه‌های خارجی و فارسی‌زبانی همچون «بی‌بی‌سی»، «ایران اینترنشنال» و... بود که با توضیح مستدل و مفصل ستاد حقوق بشر پاسخ داده شد؛ پاسخی که حتی یک کلمه‌اش در گزارش کمیته موسوم به «حقیقت‌یاب» نیامد و به عمد نادیده گرفته شد.
بر همین اساس بود که در مقابل صحنه‌آرایی اعضای این کمیته و نماینده کشورهایی، چون آلمان، نماینده روسیه به صراحت تأکید کرد این کمیته از چارچوب فعالیت‌هایش عدول کرده است و هدفی جز دامن‌زدن به احساسات ضدایرانی ندارد. نکته قابل تأمل این بود که نماینده شماری از کشور‌ها و نهاد‌ها به‌کرات به جای ادای کامل نام کشورمان از واژه «رژیم» استفاده می‌کردند و حتی نتوانستند اغراض سیاسی و ادبیاتِ «غیرحقوقی»شان را در جلسه رسمی پنهان کنند و به همین دلیل بود که یک نفر از هیات نمایندگی کشورمان، از معاون رئیس شورا درخواست کرد تا از تمامی نمایندگان کشور‌ها بخواهد تا اسم کشورمان را آن‌طور که در سازمان ملل ثبت شده به کار ببرند.
آلمان، کارفرمایِ کمیته موسوم به حقیقت‌یابیکی از صحنه‌گردانان جلسه ، نماینده آلمان بود که کوشید با این ادعا که «حکومت ایران زنان و کودکان را تحت آزار جنسی قرار می‌دهد» حضار جلسه را با خود همراه کند. نقش برلین، اما متفاوت از سایر کشور‌ها بود؛ چراکه هم پیشنهاد تشکیل این کمیته از سوی آلمان مطرح شد و هم بودجه ۳ میلیون دلاری مأموریت این هیأت از سوی دولت آلمان تأمین شده بود و به‌نوعی برلین، کارفرمای گزارش محسوب می‌شد. این در حالی است که حضور سفیر آلمان در ایران در ناآرامی‌های سال گذشته، گواه روشنی از همراهی و مشارکت دولت این کشور در اغتشاشات امنیتی علیه کشورمان بود.
اعطای مجوز و همراهی با تجمعات ضدایرانی در آلمان، حمایت همه‌جانبه این کشور از «جمشید شارمهد» سرکرده گروهک تروریستی «تندر» که دارای تابعیت آلمانی نیز هست در کنار موضع‌گیری‌های تند و بی‌سابقه مقامات آلمانی در حوزه دیپلماسی پیرامون موضوعات داخلی ایران تنها بخش‌هایی از صف‌آرایی برلین علیه کشورمان بود. بر همین اساس «کاظم غریب‌آبادی»، دبیر ستاد حقوق بشرایران نقش این کشور در اغتشاشات همچنین وقایع بعد از آن یادآوری کرد و گفت: «شورای حقوق بشر در سال گذشته طی یک اقدام سیاسی با تحریک و پیگیری برخی از کشور‌های اروپایی به‌ویژه آلمان، هیئت به‌اصطلاح حقیقت‌یابی را برای بررسی موضوع‌های مرتبط با اغتشاش‌های سال ۱۴۰۱ در ایران ایجاد کرد. اقدام مذکور درحالی صورت گرفت که کشور‌های بانی این اقدام سیاسی مانند آلمان در نقض گسترده حقوق مردم ایران دخیل بودند. آلمان کشوری است که از طریق ارائه سلاح‌های شیمیایی به صدام سبب شهادت و جراحت بیش از ۱۱۳ هزار انسان بی‌گناه در ایران شده است. آلمان در کنار دیگر کشور‌ها مانند آمریکا، انگلیس، فرانسه، کانادا، هلند و برخی از کشور‌های اروپایی بر وضع و اعمال تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران موثر هستند؛ تحریم‌هایی که حقوق میلیون‌ها ایرانی را از طریق وضع تحریم‌های ظالمانه یک‌جانبه نقض کرده‌اند».
کمدین جلسه شورای حقوق بشر که بود؟
نمایش ژنو، اما یک کمدین هم داشت و او کسی جر نماینده رژیم صهیونیستی در این شورا نبود که از نقض حقوق زنان در ایران ابراز نگرانی کرد. نماینده رژیمی که در ۵ ماه گذشته بیش از ۳۲ هزار کودک، زن و غیرنظامی بی‌گناه در غزه را به شهادت رسانده، یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را آواره کرده و با محاصره این باریکه ساحلی از «گرسنگی» به عنوان مرگبارترین سلاح علیه مردم غزه استفاده می‌کند و البته به همین اعداد هم راضی نیست؛ چراکه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به صراحت اعلام کرده قصد حمله گسترده‌تر به «رفح» را دارد. رفح، جنوبی‌ترین قسمت غزه و هم‌مرز با مصر است که امروز بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار جنگ‌زده آواره و گرسنه را در خود پناه داده است و حال در معرض بزرگ‌ترین نسل‌کشی قرن قرار دارد. جنایاتی که سارا حسین بنگلادشی، شهین سردار علی پاکستانی و ویویانا کرستیچویچ آرژانتینی، نماینده آلمان، آمریکا و انگلیس بدون حتی یک کلمه سخن گفتن از آن، جلسه را ترک کردند.
منبع: نورنیوز
!
!