دیکتاتورها معمولاً با بی رحمی ها و حکومت های سرکوبگرشان شناخته می شوند، اما در اینجا می خواهیم استثنائاً درباره ی کارهای عجیب و غریبی صحبت کنیم که دیکتاتورهای مشهور به آن ها دست زده اند.

صدام – عراق

صدام حسین، رئیس جمهور معدوم عراق معتقد بود تقدیر الهی این بود که او حکومتی نامحدود بر عراق داشته باشد. او نزدیک به ۲۴ سال رئیس جمهور عراق بود.

صدام حسین در سال ۲۰۰۲ برای چندمین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری عراق شد، یعنی یک سال پیش از حمله  آمریکا به عراق که به سقوط دولت او انجامید. این انتخابات البته نمایشی بود، چرا که تنها نامزد آن صدام حسین بود. اما جالب است بدانید که صدام حسین آهنگ عاشقانه  معروف I Will Always Love You ویتنی هیوستون، خواننده ی زن آمریکایی را به عنوان موسیقی کارزار انتخاباتی خود انتخاب کرده بود.

عیدی امین – اوگاندا

عیدی امین از عنوان منصبش یعنی «رئیس جمهور اوگاندا» راضی نبود، به همین دلیل آن را به «اعلی‌حضرت رئیس جمهور ابدی، فیلد مارشال (بالاترین درجه ی نظامی، معادل ژنرال ۵ ستاره) حاجی دکتر عیدی امین دادا، ارباب تمامی حیوانات خشکی و ماهیان دریاها و فاتح امپراتوری بریتانیا در آفریقا به طور کلی و به طور خاص در اوگاندا» تغییر داد.

عیدی امین همچنین علاقه ی ویژه ای به کشور اسکاتلند داشت. او مدعی تاج و تخت در اسکاتلند بود و حتی به الیزابت دوم، ملکه ی فقید انگلیس نامه های عاشقانه می نوشت و به او درخواست ازدواج داده بود.

ژان بدل بوکاسا – آفریقای مرکزی

سرهنگ ژان بدل بوکاسا در سال ۱۹۶۶ توانست با کمک کودتا، پسرعمویش، دیوید داکو، رئیس جمهور آفریقای مرکزی را از منصب خود برکنار کند و قدرت را در این کشور در دست بگیرد.

بوکاسا پس از در دست گرفتن قدرت، خود را «امپراتور بوکاسای اول آفریقای مرکزی» خواند. در سال ۱۹۷۷، او در اقدامی بی سابقه از زمان اتمام دوران استعمار آفریقا، با لباسی طلایی رنگ و تاجی از طلا و الماس بر یک تخت پادشاهی تمام طلا نشست. مراسم تاجگذاری او ۱۴ میلیون پوند خرج برداشت؛ امپراتور جدید بیش از ۲۵ هزار بطری شامپاین برای مراسم خود سفارش داده بود.

بوکاسا در سال ۱۹۸۶ به دلیل انجام جنایات متعدد، دادگاهی و به حبس ابد محکوم شد. با این حال، ۸ سال بعد، در جریان یک عفو عمومی، از زندان آزاد شد. بوکاسا سپس خود را سیزدهمین حواری حضرت مسیح خواند (حواریون یاران و شاگردان ویژه ی حضرت مسیح بودند).

ژوزف استالین – شوروی

در زمان حکومت ژوزف استالین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، هیچکس تحت هیچ شرایطی اجازه ی ورود به اتاق خواب او را نداشت.

این قانون سختگیرانه اما به قیمت جان استالین تمام شد، چرا که او در سال ۱۹۵۳ در تنهایی و بر اثر سکته مغزی در اتاق خوابش درگذشت، بدون اینکه کسی جرأت ورود به اتاق شخصی استالین و گرفتن خبر از حالش را داشته باشد.

صفرمراد نیازف – ترکمنستان

صفرمراد نیازف، رئیس جمهور سابق ترکمنستان خودش را خیلی دست بالا می گرفت. او یک کتاب نوشت و خواندن آن را در مدارس و مساجد اجباری کرد.

اما او به این کار هم بسنده نکرد. نیازف نام تمام ماه های سال را هم تغییر داد. مثلاً او ماه ژانویه را به «ترکمن باشی» تغییر داد که به معنای «رئیس همه ی ترکمن ها» است، نامی که دوست داشت با آن صدایش بزنند.

معمر قذافی – لیبی

سرهنگ معمر قذافی، رهبر فقید لیبی، تیمی از محافظین زن داشت که مسئولیت حفظ جان او را بر عهده داشتند. اما این تمام ماجرا نبود. این محافظین همگی باید از یک ویژگی بخصوص برخوردار می بودند که باکرگی بود.

علاوه بر این، جالب است بدانید که معمر قذافی سهام تیم فوتبال یوونتوس را خریده بود.

موبوتو سسه سوکو – کنگو

موبوتو سسه سوکو، رئیس جمهور سابق جمهوری دموکراتیک کنگو پوشیدن کلاه طرح پلنگی را برای همه ی مردم این کشور ممنوع کرده بود، به این دلیل که خودش از این مدل کلاه استفاده می کرد.

سوکو همچنین یک مسابقه ی بوکس به نام «غرش در جنگل» ترتیب داد و به محمد علی کلی و جورج فورمن، بوکسورهای مشهور، ۵ میلیون دلار داد تا در این مسابقه شرکت کنند.

منبع: روزیاتو