مطالعه‌ای جدید از سوی گروهی در دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا-دیویس، خواستار افزایش آگاهی، آمادگی و اقدام در جامعه پزشکی برای مقابله با تهدیدات بهداشتی نوظهور ناشی از تغییرات آب و هوایی است.

به نقل از اس‌اف، محققان در حال نشان دادن رابطه پیچیده بین تغییرات آب و هوایی و بیماری‌های عفونی هستند و بر نیاز پزشکان برای انطباق سریع با این چشم‌انداز در حال تحول تاکید می‌کنند.

جورج تامپسون (George Thompson)، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا دیویس در بخش پزشکی داخلی و بخش بیماری‌های عفونیمی‌گوید: پزشکان باید برای مقابله با بیماری‌های عفونی آماده باشند. یادگیری در مورد ارتباط بین تغییرات آب و هوایی و رفتار بیماری‌ها می‌تواند به تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری‌های عفونی کمک کند.

این مقاله که در مجله JAMA منتشر شده است، توجه را به بیماری‌های عفونی مختلف ناشی از ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها و انتقال آنها از حیوان به انسان یا از فردی به فرد دیگر جلب می‌کند. تمرکز ویژه بر بیماری‌های ویروسی مانند دنگی، مالاریا و زیکا است که توسط ناقلانی مانند پشه، کک و کنه منتقل می‌شوند.

چگونه تغییر آب و هوایی سرعت‌بخش گسترش بیماری است؟

در این مطالعه، کارشناسان نحوه تغییر الگو‌های اقلیمی، از جمله تغییر الگوی باران، زمستان‌های کوتاه‌تر و تابستان‌های طولانی‌تر را توضیح می‌دهند که چگونه زیستگاه‌ها و دوره‌های زندگی فعالانه ناقلان بیماری را گسترش می‌دهند.

این امر منجر به افزایش بیماری‌هایی مانند پیروپلاسموز و بیماری لایم می‌شود که به طور سنتی به فصول و مناطق خاصی محدود هستند و اکنون در مناطق و زمان‌های جدید سال رخ می‌دهند.

متیو فیلیپس (Matthew Phillips)، نویسنده اول این مطالعه خاطرنشان می‌کند: ما در ژانویه و فوریه شاهد مواردی از بیماری‌های منتقل شونده از طریق کنه بودیم. فصل کنه زودتر و با کنه‌های فعال‌تر در محدوده وسیع‌تری شروع شده بود. این بدان معناست که تعداد کنه‌ها و به همراه آنها بیماری‌های منتقل شونده از کنه افزایش می‌یابد.

گسترش مالاریا نیز حرکتی به سمت شمال را تجربه می‌کند که به تغییرات ناشی از آب و هوا بر جمعیت پشه‌ها نسبت داده می‌شود. مشاهده پدیده مالاریا در مناطقی مانند تگزاس، فلوریدا و حتی شمال مریلند، همانطور که در تابستان گذشته دیده شد، تاکیدی بر تهدید فزاینده ناشی از تغییرات آب و هوایی برای سلامت عمومی است.

این مقاله همچنین خطر مرتبط با بیماری‌های مشترک بین انسان و دام را مورد بحث قرار می‌دهد. تغییرات در الگو‌های مهاجرت حیوانات و زیستگاه‌ها، تا حدی به دلیل تغییرات آب و هوایی، قرار گرفتن انسان در معرض عوامل بیماری‌زای بالقوه جدید و خطرناک را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، ظهور عفونت‌های قارچی جدید و گسترش جغرافیایی بیماری‌ها به‌عنوان نشانه‌هایی از اثر تغییرات آب و هوایی بر شیوع بیماری‌ها در نظر گرفته می‌شود.

نویسندگان با اذعان به اختلال جهانی ناشی از شیوع بیماری‌های عفونی اخیر، مانند کووید-۱۹، از نیاز به افزایش نظارت بر بیماری‌های عفونی و اقدامات پیشگیرانه سخن گفتند.