«روز جهانی قدس» به عنوان آخرین روز جمعه ماه مبارک رمضان در حالی طی روزهای آتی فرا میرسد که رژیم صهیونیستی با بحرانهای متعددی دست و پنجه نرم میکند و «مهاجرت معکوس» را میتوان در این برهه، بزرگترین فاجعه برای این رژیم جعلی دانست.
از ماه مه ۱۹۴۸ و نخستین سال نکبت تا به امروز، مقامات رژیم صهیونیستی همزمان با اشغال تدریجی اراضی فلسطینیان و شهرکسازی، تلاشهای وافری را برای گسیل یهودیان از اقصی نقاط جهان به این سرزمین به کار بستهاند.
این پروژه، اما به سختی پیش رفته تا جایی که با نگاهی آماری به آن، شکست پروژه کوچاندن یهودیان به سرزمینهای اشغالی آشکار میشود. یهودیان نه تنها تمایلی برای حضور و زندگی در این اراضی اشغال شده ندارند بلکه آنهایی هم که در این نواحی ساکناند به دنبال فرصتی برای خروج هستند.
البته این پدیده از مدتها پیش به دلایل مختلف، کلید خورده بود و با عملیات طوفانالاقصی بر شتاب موج مهاجرت معکوس افزوده شد؛ بنابراین موج مهاجرت معکوس را میتوان به دو برهه تقسیم کرد؛ برهه نخست به قبل از جنگ غزه برمیگردد که عمدتاً تحت تأثیر عوامل درونی رژیم است و دوره پساجنگ که مؤلفههای امنیتی خارجی نیز به مشکلات داخلی افزوده میشود.
در دوره پیش از جنگ غزه، مسائلی از قبیل فروپاشی قانون و گسترش هرج و مرج، از هم پاشیدگی ارتش، استبداد، سرکوب و حمایت از فساد همواره به نارضایتیها در این سرزمین دامن زده و بستر را برای مهاجرت معکوس هموار کرد.
شرایط رژیم تا پیش از جنگ غزه به قدری وخیم بود که یکی از دلایل عمده افراد برای مهاجرت از سرزمینهای اشغالی، هراس از جنگ داخلی به شمار میرفت. نظرسنجی که روز جمعه (۱۳ مرداد۱۴۰۲) منتشر شد، نشان میداد یک سوم صهیونیستها به فکر ترک فلسطین اشغالی هستند و یکی از مهمترین دلیل ترک فلسطین اشغالی، هراس آنان از وقوع جنگ داخلی بود که ۵۸ درصد از شهرکنشینان نسبت به وقوع آن نگران بودند.
در این میان از دیگر عوامل اثرگذار بر مهاجرت صهیونیستها، مساله اقتصادی و معیشت بود. همان گونه که ۳۶ درصد از شرکتکنندگان در نظرسنجی پیش از عملیات طوفان الاقصی تاکید کردند که نگران بحران اقتصادیاند؛ بحرانی که به دنبال تصویب اصلاحات قضائی ادعایی نتانیاهو تعمیق شد. وخامت اوضاع اقتصادی، اعتصابات فراگیر کارگری، افزایش نرخ سود بانکی برای نهمین بار در کمتر از یکسال گذشته، ۱۰ برابر شدن فرار سرمایه از جمله این موارد به حساب میآمد.
در فضای پسا طوفانالاقصی وضعیت اقتصادی به شدت وخیم شدهاست به طوری که میانه دی ماه ۱۴۰۲، رسانههای رژیم صهیونیستی اعلام کردند که ۲۶۰ هزار اسرائیلی از آغاز عملیات طوفان الاقصی برای دریافت مزایای بیکاری درخواست دادند.
گزارشهای اقتصادی مطبوعات صهیونیستی نیز از آسیبهای بزرگی که بر بخش گردشگری و خدمات در سرزمینهای اشغالی وارد شده حکایت از آن دارد ۷۳ درصد درآمد گردشگری کاملا از بین رفته و ۶۴ درصد از حجم معاملات کاسته شده و نرخ مبلغ معاملات ۲۶ درصد کاهش داشته است.
بنابراین در ماههای اخیر، مشکلات صهیونیستها چندین برابر و تداوم جنگ غزه بسترساز تشدید بحران اقتصادی در سرزمینهای اشغالی شد که افزایش چهار برابری نرخ بیکاری، سقوط بورس، تنزل شدید ارزش شِکِل (واحد پول رژیم)، فرار سرمایههای داخلی و خارجی و نیز کاهش چند میلیارد دلاری ذخایر خارجی چند مورد از این معضلات به شمار میرود.
اینک افزون بر مسائل اقتصادی و معیشتی، امنیت پوشالی شهرکهای صهیونیستنشین نیز برملا شده و ساکنان اراضی اشغالی نه تنها از رفاه اقتصادی برخوردار نیستند بلکه بخاطر هراس دائمی از موشکهای مقاومت، برای خروج از اراضی اشغالی مصممتر شدهاند؛ واقعیتهایی که نقشه و رؤیای بازگشت به سرزمین موعود را نقش بر آب کردهاست.
منبع: ایرنا